Co to jest pieprz różowy, wartość odżywcza i skład przyprawy. Korzyści i szkody po spożyciu, zastosowanie w gotowaniu. Historia przypraw, zastosowania niespożywcze.
Pieprz różowy to przyprawa sporządzona z dwóch rodzajów roślin shinus, miękkiej i pistacji, występujących w klimacie subtropikalnym Ameryki Południowej. Świeży groszek przypomina przygotowane do użycia pestkowce - gęsty różowy groszek. Aromat różowego pieprzu wyczuwalny dopiero po zmieleniu - jest słaby, łatwo wyczuć w bukiecie odcienie cytryny, pomarańczy, sosnowej żywicy. Smak jest świeży, słodkawy, z posmakiem miętowo-imbirowym. Kilka minut po zjedzeniu różowego pieprzu poczujesz lekkie pieczenie na języku. Przyprawa jest szeroko stosowana w kuchni - wprowadzana jest do dań kuchni meksykańskiej i brazylijskiej, a także europejskiej. Drugie imię to chiński.
Funkcje robienia różowego pieprzu
Chinus jest miękki i szerokolistny, z którego owoców robi się różowy pieprz - drzewa tropikalne, karły w porównaniu do przedstawicieli otaczającej flory. Osiągają wysokość 10-12 metrów. Górne gałęzie zwisają, o grubej szarej korze, liście są pierzasto złożone, do 25 cm, z pojedynczych liści. Owoce jagody czerwonej osiągają średnicę 5-7 mm, uformowane są z małych, białych, pachnących kwiatów, zebranych w wiechy.
Zbiór przeprowadza się w czasie pełnej dojrzałości, kiedy większość owoców jest szkarłatna, a niedojrzałe już stają się różowe. Szczotki są cięte specjalnymi nożami wraz z gałązkami, następnie jagody są zbierane i poddawane specjalnej obróbce. Są najpierw mrożone lub marynowane, a następnie odwadniane na świeżym powietrzu, na słońcu lub w specjalnych instalacjach.
Konsumenci nie otrzymują zmiażdżonej przyprawy, takiej jak czerwona papryka czy papryka. Pieprz różowy ceniony jest za zapach - delikatny, drzewno-owocowy, który szybko ulatnia się. Okres przechowywania grochu wynosi 1-2 lata od daty wskazanej na opakowaniu. W chłodnym, ciemnym miejscu zachowuje wszystkie swoje korzystne właściwości.
Na Ukrainie cena różowego pieprzu wynosi 15 hrywien za 10 g przyprawy, w Rosji - 35 rubli za tę samą kwotę. Kupując przyprawę, należy zwrócić uwagę na kolor i integralność groszku. Jasna, gładka, „lakierowana” powierzchnia świadczy o wysokiej jakości.
Pomimo tego, że starty czerwony groszek jest jednym ze składników przyprawy „4 papryki”, trudno jest ocenić aromat i smak - jest on prawie całkowicie „zatkany” przez gatunki o bardziej wyraźnym, ostrym zapachu.
Ważny! Nie zaleca się kupowania przyprawy od miejscowej ludności Ameryki Południowej. Jeśli suszenie odbywa się bez wstępnego przetwarzania, w owocach pozostaje duża ilość toksyn.
Skład i zawartość kalorii w różowym pieprzu
Na zdjęciu różowy pieprz
Różowy groszek, przypominający suszoną żurawinę, ma niską kaloryczność w stanie świeżym - 15-25 kcal na 100 g. Ale jako przyprawa różowy pieprz stosuje się dopiero po odwodnieniu, wartość odżywcza przyprawy jest wysoka, co nie jest zaskakujące. W końcu owoce, z których jest zrobiony, to małe jagody o dużych pestkach i słodkawym smaku, z dużą zawartością węglowodanów.
Zawartość kalorii w różowym pieprzu wynosi 250-296 kcal na 100 g, z czego:
- Białko - 10 g;
- Tłuszcz - 2 g;
- Węglowodany - 44 g;
- Błonnik pokarmowy - od 33 g.
Dominującymi witaminami w składzie różowego pieprzu są askorbina i niacyna, odpowiednik niacyny, tokoferol, biotyna, cała grupa B (przede wszystkim kwas foliowy). Wśród minerałów należy zwrócić uwagę na wapń, potas, fosfor, sód, mangan, fosfor i żelazo.
Tłuszcze na 100 g:
- Nasycony - 0,626 g;
- jednonienasycone – 0,789 g;
- Wielonienasycone - 0,616 g;
- Fitosterole - 55 mg
W ramach różowego pieprzu:
- antocyjany – przeciwutleniacze o działaniu przeciwwirusowym i przeciwbakteryjnym;
- kwas galusowy – związek fenolowy, który działa przeciwpasożytniczo, hamuje nowotwory złośliwe, zwiększa krzepliwość krwi;
- bioflawonoidy – spowalniają starzenie się organizmu i chronią go przed działaniem wolnych rodników.
Nie bój się przytyć ze względu na wysoką kaloryczność różowego pieprzu. Aby osiągnąć pożądany smak, wystarczy szczypta, która mieści się na czubku noża. Taka ilość przyprawy nie ma wpływu na tworzenie się warstwy tłuszczu.
Przydatne właściwości różowego pieprzu
W medycynie ludowej wykorzystuje się wszystkie części rośliny. Naukowcy z Brazylii i południowych stanów USA badają obecnie jego właściwości lecznicze.
Korzyści z różowego pieprzu:
- Działa jak antybiotyk, hamuje żywotną aktywność bakterii. Udowodniono, że jest skuteczny w leczeniu zakaźnego zapalenia jelit.
- Izoluje i usuwa wędrujące w świetle jelita wolne rodniki, niweluje efekt promieniowania.
- Hamuje wzrost komórek nowotworowych, spowalnia tempo niszczenia wątroby w marskości.
- Obniża poziom glukozy we krwi, dopuszcza się stosowanie do poprawy smaku potraw z cukrzycą.
- Przyspiesza regeneracyjne właściwości organizmu, wspomaga gojenie ran i szwów pooperacyjnych.
- Zwiększa krzepliwość krwi.
- Działa ściągająco, zatrzymuje biegunkę.
- Łagodzi objawy zapalenia stawów, dny moczanowej i reumatyzmu.
- Przyspiesza powrót do zdrowia po ostrych infekcjach wirusowych dróg oddechowych.
- Zwiększa napięcie naczyniowe, normalizuje pracę układu sercowo-naczyniowego.
Ale to nie wszystkie korzyści zdrowotne różowego pieprzu. Pobudzając kubki smakowe, przyprawa zwiększa produkcję śliny. Równowaga kwasowo-zasadowa w jamie ustnej przesuwa się na stronę kwaśną, dzięki czemu przyprawa hamuje rozwój bakterii chorobotwórczych, hamuje rozwój próchnicy i chorób przyzębia. Dodatkowo pikantna słodycz wywołuje przyjemność, która stymuluje produkcję serotoniny. Łatwiej radzić sobie z przeżyciami emocjonalnymi, poprawia się nastrój.
Osoby, które muszą stale monitorować ilość spożywanego jedzenia w obawie przed przybraniem na wadze, wskazane jest wprowadzenie różowego pieprzu jako przyprawy do wszystkich potraw. Przyspieszy to proces trawienia, zwiększy wydzielanie enzymów rozkładających tłuszcze. Nawet przy lekkim przejedzeniu nie będziesz się bać, że pojawi się cellulit. Porada żywieniowa polega na dodaniu garści przypraw do sosów olejowych lub majonezowych.
