Opis mydlanej rośliny, porady dotyczące sadzenia i pielęgnacji własnej działki, zalecenia dotyczące rozmnażania, metody zwalczania szkodników i chorób, fakty do odnotowania, gatunki i odmiany.
Saponaria często występuje pod nazwą podobną do jej transliteracji - Saponaria. Roślina jest zaliczana przez botaników do rodziny Caryophyllaceae. Rodzaj łączył zarówno wieloletnich przedstawicieli flory, jak i tych o jednorocznym lub dwuletnim cyklu życiowym. Występuje w nim około 30 odmian, charakteryzujących się rozmieszczeniem euroazjatyckim, ale głównie zasięg naturalny przypada na ziemie śródziemnomorskie. Jeśli mówimy o terytorium Rosji, to znajduje się ich tu kilkanaście, podczas gdy mydlnice mogą z powodzeniem rosnąć w bardziej północnych regionach (na przykład w regionach zachodniej Syberii). Wiele z tych roślin preferuje skaliste zbocza i obszary przybrzeżne.
| Nazwisko rodowe | Goździk |
| Okres wegetacyjny | Długoterminowe, dwuletnie lub roczne |
| Forma roślinności | Zielny |
| Metoda hodowlana | Nasiona i wegetatywne (podział krzewów, sadzonki) |
| Okres lądowania na otwartym terenie | Może |
| Zasady lądowania | Zostaw około 30 cm między roślinami |
| Podkładowy | Świeże i wytrawne, sypkie z domieszką limonki |
| Wartości kwasowości gleby, pH | 6-6,5 (neutralny) |
| Stopień oświetlenia | Dobrze oświetlone, częściowo zacienione, możliwe również w pełnym cieniu |
| Parametry wilgotności | Regularne umiarkowane podlewanie w upale, przy normalnych opadach - niepotrzebne |
| Specjalne zasady opieki | Nie rośnie na wilgotnej i ciężkiej glebie |
| Wartości wysokości | 0, 1–0, 9 m |
| Kwiatostany lub rodzaj kwiatów | Kwiatostan wiechowato-korymbowy |
| Kolor kwiatów | Biały, różowawy lub czerwony, fioletowy |
| Okres kwitnienia | czerwiec-wrzesień |
| Okres dekoracyjny | Wiosna jesień |
| Zastosowanie w projektowaniu krajobrazu | Jako roślina okrywowa w ogrodach skalnych i skalniakach, w mixborders i klombach |
| Strefa USDA | 3–8 |
Rodzaj ma swoją nazwę po łacinie dzięki słowu „sapo”, co tłumaczy się jako „mydło”, ponieważ substancja, którą nasycone są korzenie rośliny (mianowicie saponina około 35%), po wstrząśnięciu przyczynia się do powstawania stroma pianka, która może zapewnić im zamiennik zwykłego mydła. Często można usłyszeć, jak roślina nazywa się „mydlanym korzeniem”.
Wszystkie rodzaje mydlnicy lekarskiej charakteryzują się zielną formą wzrostu, podczas gdy wysokość łodyg w naturze waha się od 10 cm do 90 cm. Jednak na działce ogrodowej parametry te są znacznie skromniejsze i nie przekraczają pół metra. Kolor pędów jest zielonkawy, ale często występuje czerwonawy odcień. System korzeniowy ma silne rozgałęzienia, ale korzeń centralny ma kształt kranu. Na pędach rozwijają się całe blaszki liściowe, pozbawione przysadek. Liście znajdują się naprzeciw siebie, nie mają ogonków. Kontury blaszki liściowej są najczęściej lancetowate, u góry występuje zaostrzenie, a w kierunku podstawy zwężenie. Liście są pomalowane na bogaty zielony odcień.
Podczas kwitnienia w saponariach tworzą się kwiatostany wiechowato-korymbowe, w których każda z gałęzi kończy się pąkiem, a oś środkowa i boczna są równej długości. Płatki dużych kwiatów są białe, różowawe lub fioletowo-czerwonawe. W koronie znajduje się pięć płatków, charakteryzujących się wydłużonymi nagietkami, a także tzw. „korona”, czyli korona, znajdująca się u podstawy, gdzie płatki są odgięte do tyłu. Kontury płatków są całe lub, w rzadkich przypadkach, mogą mieć nacięcie na górze. W kwiatku znajduje się do pięciu par pręcików. Kielich ma kontury rurowe lub dzwonowe, liście są w nim lutowane. W kielichu nie ma ostrych żeber. Wielkość średnicy kwiatu to 3 cm.
Kwitnienie zwykle rozpoczyna się wraz z nadejściem okresu letniego, ale potem, gdy lato zbliża się ku zachodowi słońca lub nadejdą pierwsze jesienne dni, roślina zachwyci cię nową falą kwitnienia.
Po zapyleniu kwiatów mydlnicy lekarskiej powstają owoce, które są polispermowanymi kapsułkami. Kształt owocu jest wydłużony, gdy kapsułka jest w pełni dojrzała, otwiera się za pomocą dwóch par zębów. Kolor wypełniających go nasion jest czarny, ich struktura jest drobno rurkowata. Zwykle okres dojrzewania owoców jest wydłużony w czasie, podobnie jak kwitnienie, ale ostatnie strąki dojrzewają jesienią.
Możemy mówić o bezpretensjonalności Saponarii, ponieważ roślina jest łatwa w pielęgnacji i poradzą sobie z nią nawet początkujący hodowcy.
Wskazówki dotyczące sadzenia i pielęgnacji saponaria na zewnątrz
- Miejsce lądowania zaleca się wybrać dobrze oświetlone promieniami słonecznymi i otwarte, ponieważ nie boi się bezpośredniego światła słonecznego. Ale jeśli nie ma wyjścia, krzewy mydlnicy będą w stanie wytrzymać lekki półcień. Podczas zimowania takie rośliny poradzą sobie bez schronienia i ochrony. W zbyt gęstym cieniu, chociaż nastąpi rozwój, nie należy spodziewać się bujnego kwitnienia w pobliżu krzaka, a pędy będą bardzo wydłużone i cieńsze.
- Gleba mydlana wybór nie stanowi problemu, ponieważ taki krzew może rosnąć na dowolnej mieszance gleby. Potrzebna jest jednak sucha i świeża gleba, ale ciężkie i zbyt mokre podłoże jest przeciwwskazane. Zaleca się, aby gleba była luźna, dobrze przepuszczająca wilgoć i powietrze do korzeni. Przed sadzeniem nawozi się niewielką ilością próchnicy lub kompostu i wapna. Ostatnią operację wykonuje się w okresie jesienno-wiosennym co 5-6 lat. W tym celu do podłoża można dodać dolomit lub mączkę kostną lub wapno gaszone. Podczas sadzenia mydlnicy zaleca się zapewnienie wysokiej jakości drenażu. Niektórzy hodowcy przed sadzeniem wyburzają gruboziarnisty piasek do gleby, aby zapewnić luźność lub drobne kamyki.
- Sadzenie mydła. Sadzonki lub rozsady zaleca się sadzić w maju, kiedy gleba dobrze się nagrzewa, a przymrozki ustępują. Zwykle sadzonki przesadza się metodą przeładunkową, to znaczy gliniana grudka nie jest niszczona, aby nie uszkodzić rozgałęzionego systemu korzeniowego. Odległość między krzewami powinna wynosić około 30 cm.
- Podlewanie podczas pielęgnacji saponaria zaleca się umiarkowaną, ponieważ każda stagnacja wilgoci negatywnie wpłynie na system korzeniowy, ponieważ spowoduje jego rozkład. Jeśli jest pogoda, w której ilość opadów jest normalna, nawadnianie w ogóle nie jest przeprowadzane.
- Nawozy podczas uprawy saponaria należy ją nakładać ostrożnie, ponieważ nadmiar azotu wpłynie negatywnie na kwitnienie. Jak wszyscy alpeńscy przedstawiciele flory, otrzyma wszystkie niezbędne elementy nawet z ubogiej gleby. Odżywek będzie wystarczająco dużo, zwłaszcza jeśli podłoże zostało przygotowane przed sadzeniem.
- Ogólne porady dotyczące pielęgnacji. Po zakończeniu procesu kwitnienia w mydlnicy zaleca się odcięcie wszystkich łodyg krzewu o jedną trzecią, co zapewni jego zwartość. Należy odciąć odmianę Saponaria officinalis (Saponaria officinalis). Nie zapomnij również o odchwaszczaniu gleby obok krzaków z chwastów i spulchnianiu gleby po opadach lub podlewaniu.
- Zimowanie mydlnicy lekarskiej. Roślina zimą może być narażona na przemarzanie lub zawilgocenie pod pokrywą śnieżną. Nie musisz się jednak martwić, ponieważ mydlnica jest skutecznie przywracana z rozsypanych nasion. Dotyczy to zwłaszcza rodzaju mydlnicy podstawnolistnej, dlatego w takich roślinach łodygi ze strąkami nasion można pozostawić na zimę. Ponieważ gatunki hybrydowe nie są tak odporne na zimę, zaleca się przykrywanie ich gałązkami świerkowymi lub suchymi liśćmi po ścięciu łodyg, można również zastosować włókninę, na przykład spunbond.
- Przycinanie na mydlnice przydatne, ponieważ ta operacja pozwoli ci nadać krzakom zwarty kształt, a także wywołać nową falę kwitnienia. Odetnij pędy, gdy zakwitną na nich kwiatostany. Również terminowe przycinanie ochroni przed niekontrolowanym samosiewem. Przycinanie pomoże roślinom przygotować się do zimowania.
- Zastosowanie steatytu w projektowaniu krajobrazu. Rozłożyste krzewy saponaria bazylikolisty (Saponaria ocymoides) tworzą pędy pełzające ponad powierzchnię gleby, dlatego roślinę sadzi się tak, aby tworzyła „zielone dywaniki” na osobnym klombie lub wypełniając puste przestrzenie między kamieniami w skalniakach i ogrodach kamiennych. Miłą ozdobą będzie mydelniczka na stoku pośrodku trawiastego trawnika lub krawężnika. Przy takich nisko rosnących krzewach zwyczajowo sadzi się skalnicę i yaskolka, iberys, blask słońca i szałwię. Rośliny „mydlanego korzenia” mogą być otoczone nasadzeniami róż lub piwonii, hortensji lub dalii, dobrymi sąsiadami będą również inni przedstawiciele flory o większej wysokości pędów. Pomoże mydlnicy pokryć nagą ziemię obok nich.
Umieszczając mydelniczkę w ogrodowych donicach lub doniczkach, będzie można zapewnić zwisanie pędów i za ich pomocą tworzyć kaskadowe „wiszące ogrody”. Zboża, paprocie i akonity będą dobrze wyglądać obok nasadzeń „mydlanych”. Jeśli posadzisz saponarię pod oknem, masz okazję cieszyć się jej pachnącym aromatem.
Przeczytaj więcej o sadzeniu lyhnis na otwartym polu i zasadach pielęgnacji
Zalecenia dotyczące hodowli mydlanych
Roślina z korzenia mydła może z powodzeniem rozmnażać się przez nasiona, dzieląc krzew lub ukorzeniając zielone sadzonki.
Reprodukcja mydlnicy lekarskiej przez nasiona
Do uprawy nowych krzewów mydlanych zaleca się wysiew zebranego materiału siewnego wiosną lub w połowie jesieni. Jeśli zdecyduje się wyhodować sadzonki, nasiona umieszcza się w glebie, wlewa do skrzynek na sadzonki na początku marca. Możesz używać zarówno zwykłych pojemników, jak i małych kubków. Ponieważ nasiona są dość małe, miesza się je z piaskiem rzecznym, co ułatwi ich sianie. Aby mieszanka była luźna, lekko spryskuje się ją ciepłą wodą z butelki ze spryskiwaczem. Nasiona są równomiernie rozprowadzane na powierzchni gleby i sproszkowane suchym piaskiem. Ponieważ nasiona są dość małe, nie należy ich zakopywać w podłożu, w przeciwnym razie mogą nie wykiełkować.
Kiełkowanie jest wymagane w temperaturze około 21 stopni Celsjusza. Jednocześnie uprawy są pokryte przezroczystą folią z tworzywa sztucznego, a osłona nie jest usuwana, dopóki nie pojawią się pędy. Następnie folię można usunąć, a sadzonki można pielęgnować, aż rozwiną się na nich dwie pary prawdziwych liści. Następnie, jeśli sadzonki saponaria są sadzone we wspólnej skrzynce na sadzonki, zaleca się przeprowadzenie przeszczepu w osobnych kubkach wypełnionych tą samą glebą. Zaleca się stosowanie pojemników wykonanych z torfu, co ułatwi późniejsze przesadzanie sadzonek do klombu.
Zaleca się umieszczanie młodych roślin „mydlanego korzenia” w dobrze oświetlonym miejscu, aby łodygi nie zaczęły się zbytnio rozciągać i stawać się cieńsze. Dopiero po przejściu przymrozków powrotnych można przesadzać sadzonki do klombów. Odległość między sadzonkami utrzymuje się około 30 cm.
Jeśli nie chcesz zajmować się sadzonkami, nasiona mydlnicy lekarskiej można zasiać bezpośrednio do gleby, ale wtedy październik będzie na to najlepszym czasem. W miesiącach zimowych rośliny ulegną naturalnemu rozwarstwieniu (długo utrzymywanie się na niskich wskaźnikach ciepła), a wiosną, gdy gleba się nagrzeje, w ogrodzie można zobaczyć silne pędy mydlnicy.
Kiedy nasiona są kupowane, siew można przeprowadzić na wiosnę, ponieważ takie ziarno przeszło już przygotowanie przed sadzeniem. Należy jednak pamiętać, że kiełkowanie wymaga temperatury w zakresie 20-22 stopni Celsjusza. Gdy pojawiające się sadzonki staną się silniejsze, zaleca się ich przerzedzenie, pozostawiając tylko najsilniejsze okazy. Odległość między roślinami jest utrzymywana co najmniej tak, jak wskazano powyżej.
Rozmnażanie mydlnicy przez sadzonki
Aby to zrobić, musisz wyciąć puste miejsca w okresie wiosenno-letnim z górnych części młodych pędów. Wskazane jest, aby zrobić to, gdy krzewy mydlnicy jeszcze nie zaczęły kwitnąć. Wszystkie liście są wycinane z powstałych półfabrykatów, pozostawiając tylko kilka na wierzchu, aby nie nastąpiło z nich intensywne odparowywanie wilgoci. Sadzonki sadzi się w doniczkach wypełnionych mieszanką torfowo-piaskową, podlewa i umieszcza w zacienionym miejscu. Kiedy sadzonki nabiorą korzeni, są przenoszone przez przeszczep do przygotowanego miejsca w ogrodzie.
Reprodukcja mydlnicy lekarskiej przez podzielenie buszu
Jeśli roślina jest dość dojrzała, a poza tym jej rozmiar stał się zbyt duży, możesz podzielić ją na części. Zwykle w ten sposób przeprowadza się odmładzanie mydlnicy. Okres wiosenno-letni jest odpowiedni do operacji. Konieczne jest ostrożne wykopanie krzaka i usunięcie go z ziemi. Nadmiar ziemi strząsa się z systemu korzeniowego, po czym zaostrzonym nożem dzieli się na 2-3 części.
Ważny
Każda z dywizji mydlnicy musi mieć korzenie i zawsze punkt wzrostu.
Nacięcia na korzeniach obficie posypuje się pokruszonym węglem drzewnym, aby zapobiec ich gniciu, a sadzonki mydlnicy natychmiast sadzi się w przygotowanym miejscu w ogrodzie. Odległość między roślinami nie powinna być mniejsza niż 30 cm.
Metody zwalczania szkodników i chorób podczas uprawy mydlnicy lekarskiej
Roślina „mydlana” ma godną pozazdroszczenia odporność zarówno na choroby, jak i szkodniki. Jednak najczęściej problemy pojawiają się z pojawieniem się gąsienic czerpakowych. Ten owad, siatkowa łopatka, jest motylem występującym pod nazwą Nightmare i należy do rodziny Lepidoptera. Kiedy takie motyle wylatują masowo między czerwcem a lipcem, składają jaja, z których z czasem wylęgają się gąsienice. Torebki nasienne mydlnicy służą im jako pokarm. Aby usunąć te szkodniki, zaleca się spryskiwanie różnymi środkami owadobójczymi, których obecnie na rynku jest wiele, na przykład Karbofos, Fitoverm lub Aktara.
Jeśli mówimy o chorobach, to głównym problemem mydlnicy lekarskiej jest plamistość liści, która ma pochodzenie grzybicze. Następnie na liściach pojawiają się ślady zaokrąglonego kształtu żółtego, brązowego lub czarnego odcienia. Zimna i mokra pogoda lub zbyt duże podlewanie wywołują takie choroby. Aby choroba nie obejmowała wszystkich dużych obszarów, konieczne jest usunięcie wszystkich dotkniętych części mydlnicy, a następnie leczenie właściwościami grzybobójczymi (na przykład płyn Fundazol lub Bordeaux).
W przypadku, gdy choroba objęła cały krzew, zaleca się go wykopać i spalić, aby nie zarazili się inni „mieszkańcy ogrodu”.
Przeczytaj także o chorobach i szkodnikach podczas uprawy gipsu
Fakty dotyczące mydlnicy lekarskiej
Oprócz zastosowania mydlnicy w projektowaniu krajobrazu ogrodu, roślina, ze względu na jej nasycenie saponinami, jest klasyfikowana jako roślina lecznicza. Z jej korzeni pozyskiwany jest surowiec zwany „mydlanym korzeniem”. Jeśli mówimy o różnych mydłach leczniczych (Saponaria officinalis), to z nich robi się tak zwany „czerwony korzeń mydła”. Z korzeni tego przedstawiciela flory długo warzono mydło, które wykonało dobrą robotę ze swoimi bezpośrednimi obowiązkami. Ten produkt jest niezastąpiony do prania zwierząt domowych oraz delikatnych rzeczy wełnianych.
Do celów przemysłowych saponaria służy do produkcji wyrobów cukierniczych, które obejmują wszystkie te same orientalne słodycze, a mianowicie produkcję białej tureckiej rozkoszy i chałwy.
Piękno mydlnicy lekarskiej docenili hodowcy kwiatów już w XVII wieku i od tego czasu zaczęto badać jej możliwości lecznicze. Uzdrowiciele przygotowywali wywary z korzeni rośliny i przepisywali je pacjentom cierpiącym na choroby zakaźne dróg oddechowych. Takie leki były niezastąpione w leczeniu egzemy czy chorób stawów. Nawet dzisiaj homeopaci używają mydlnicy w lekach. Zaleca się ich przyjmowanie jako środek moczopędny i napotny, który ma również właściwości wykrztuśne i zdolność wydalania żółci. Zdarza się, że wywary z tej rośliny są przepisywane jako środek przeczyszczający lub w zaburzeniach metabolicznych.
Ważny
Mleko mydlane jest trującym przedstawicielem flory, dlatego niewłaściwie zastosowana dawka może powodować zatrucie, którego objawami będą bóle głowy, a następnie nudności i wymioty.
Odwary z mydlnicy są od dawna stosowane w leczeniu chorób śledziony i wątroby. Ten roztwór zaleca się wlewać do kąpieli, aby wyeliminować problemy skórne, a także czyraki i wysypki. W przypadku egzemy lub świerzbu stosowano płyny roślinne. Jeśli dana osoba jest dręczona przez łuszczący się porost, który nie reaguje na leczenie przez długi czas, uzdrowicielom zaleca się stosowanie nalewek i balsamów z „korzenia mydła”.
Opis rodzajów i odmian mydlnicy lekarskiej
Mydło lecznicze
(Mydlnica lekarska), który jest często określany jako Zwykły steatyt … Rodzimy obszar dystrybucji przypada na terytorium Europy i Azji Mniejszej, roślina znajduje się na Kaukazie i Morzu Śródziemnym, a także w regionie Zachodniej Syberii. Można to również zobaczyć na Bałkanach. Roślina wieloletnia ma zielną formę wzrostu. Wysokość pędów wynosi około 30–90 cm, pędy tworzą luźny krzew, który wydaje się rozprzestrzeniać po bokach. Liście mają szpiczasty wierzchołek na górze, ale generalnie blaszka liściowa ma kształt owalny, lancetowaty lub eliptyczny. Na powierzchni wyraźnie widoczne są trzy żyły.
Kwiaty kwitną od wczesnego lata do późnego lata. Ich wielkość jest duża, pąki zwieńczone są krótkimi szypułkami. Kolor płatków jest zarówno biały, jak i różowawy. Płatki mogą mieć solidne kontury lub karbowaną kończynę. Po otwarciu średnica kwiatu osiąga średnio trzy centymetry. Podczas kwitnienia z daleka słychać pachnący przyjemny aromat. Kilka kwiatów tworzy kwiatostan wiechowato-korymbowy. Po zapyleniu owoce dojrzewają - wielonasienne kapsułki. Uprawiają ten gatunek od 1629 roku. Odmiana odporna na zimę do -29 stopni mrozu. Podczas uprawy preferuje chłodną lokalizację.
Najpopularniejsze formy ogrodowe to:
- Flore hort w niewoli (Var.flore plena hort) z frotte strukturą kwiatów. Łodygi mogą osiągnąć nawet metr wysokości. Płatki w kwiatach z lekkim różowawym odcieniem. Ich średnica w otworze ma długość 2,5 cm, długość kwiatostanu sięga 15 cm, a proces kwitnienia, który rozpoczął się w środku lata, trwa od 30 do 50 dni.
- Flore Pleno Charakteryzuje się również kształtem podwójnego kwiatu, ale płatki są pomalowane na kremowo-różowy kolor.
- Betty Arnold kwiaty, wieńczące wydłużone szypułki, mają przepych, kolor płatków jest czysto biały.
- Variegata tutaj główną ozdobą są liście o różnorodnej kolorystyce w różnych odcieniach zieleni.
- Olśniewający również różnorodna odmiana, kwiatostany o różowych kwiatach.
- Alba Plena, Rubra Plena oraz Rosea Plena reprezentują zespół grupowy, który charakteryzuje się zbitymi kwiatostanami złożonymi z kwiatów o płatkach śnieżnobiałych, różowych lub karmazynowych.
Mydlnica lekarska
(Saponaria caespitosa) - wieloletnia roślina charakteryzująca się zdrewniałą podstawą pędów, która nie przekracza 5–15 cm wysokości, dlatego gatunek ten jest zwykle uprawiany jako roślina okrywowa. Kwitnienie przypada na połowę lata i trwa do wczesnej jesieni. Kwiatostany wiechowate składają się z kwiatów o jasnoróżowych płatkach, owalnych konturach. Liście o odsłoniętej powierzchni, wydłużone.
Gatunek jest odporny na zimę, ale niezbyt powszechny w naszych szerokościach geograficznych. Na okres zimowy zaleca się ochronę krzewów przed wilgocią. Może być stosowany w ogrodach skalnych lub ogrodach kamiennych ze względu na swoje niewielkie rozmiary.
Mydło bazylikowe (Saponaria ocymoides)
Ojczyzna znajduje się w górzystych regionach Europy Południowej, Alpach. Preferuje dobrze nasłonecznione stoki i skaliste wapienne gleby. Roślina podczas kwitnienia odsłania dużą liczbę pąków, a jednocześnie nie wymaga konserwacji. Może tworzyć małe zielone „poduszki” za pomocą łodyg, których wysokość wynosi 20 cm, pędy wydłużone, nisko położone, pokryte matowymi zielonymi liśćmi. Blaszki liściowe są zwężone, owalne lub liniowe.
Podczas kwitnienia kwiaty o czerwonawo-różowym odcieniu otwierają się, rozsiewając pachnący aromat. Ich rozmiar jest niewielki, korona po otwarciu przybiera kształt gwiazdy. Kwiatostany w dużych ilościach, wieńczące rozwidlone łodygi mają kształt parasola. Proces kwitnienia trwa od początku do końca lata. Gatunek, chociaż odporny na zimę, jest szybko narażony na zawilgocenie spowodowane wilgocią. Aby wyeliminować problemy zimą, zaleca się zorganizowanie wysokiej jakości drenażu. Preferowana jest gleba wapienna. Uprawiana w zimnym klimacie przejawia się jako roślina wieloletnia.
Najpopularniejsze odmiany to:
- Rubra Compacta - dość spektakularna odmiana, która ma kwiaty o jasnoróżowych płatkach, które tworzą liczne kwiatostany, gęsto pokrywające łodygi.
- Luksus (Splenda) przypomina poprzednią odmianę, ale odcień kwiatostanów jest nieco delikatniejszy.
- Śnieżna wskazówka charakteryzuje się śnieżnobiałymi kwiatostanami, które efektownie wyróżniają się na tle jasnozielonej masy liściastej i łodyg.
Mydło Olivana (Saponaria x olivana)
to gatunek wyhodowany przez hybrydyzację do uprawy w ogrodach skalnych, ponieważ wysokość jego krzewów nie przekracza 10 cm, a ich średnica sięga 20 cm. Kielich ma kształt kielicha, z którego pochodzi pięć różowych płatków lub liliowy odcień.
Mydlnica lekarska (Saponaria x lempergii)
Jest to również roślina mieszańcowa, która charakteryzuje się średnią wielkością pędów różniącą się wysokością w granicach 40 cm, łodygi są wzniesione, charakteryzują się silnymi rozgałęzieniami, pokryte wąskimi liśćmi. W okresie kwitnienia ich wierzchołki zdobią pojedyncze rosnące kwiaty z pięcioma płatkami. Ich kolor może wahać się od jasnoróżowego do ciemnoliliowego.
Powiązany artykuł: Wskazówki dotyczące sadzenia i pielęgnacji mszywiołów na otwartym terenie
Film o rosnących robakach mydlanych w osobistej fabule:
