Charakterystyka rośliny telores, jak sadzić i pielęgnować w oczku wodnym, zasady hodowli, możliwe trudności w opuszczeniu i sposoby ich rozwiązywania, ciekawostki.
Teloresis (Stratiotes) należy do botaników do rodzaju o tej samej nazwie, który jest częścią rodziny Hydrocharitaceae. Jednocześnie rodzaj jest monotypowy, to znaczy zawiera tylko jeden gatunek - telory podobne do aloesu (Stratiotes aloides), często nazywane zwykłymi telorami. Ten przedstawiciel flory w przyrodzie jest powszechny na terytoriach europejskich i azjatyckich, a także w północnych regionach Kaukazu i zachodniej Syberii. Wszystkie te ziemie charakteryzują się klimatem umiarkowanym. Ciekawe, że na terenie Kanady i Azji Środkowej występują rośliny o czysto żeńskich kwiatach.
| Nazwisko rodowe | Wodokrasowyje |
| Okres wegetacyjny | Bylina |
| Forma roślinności | Zielna roślina wodna |
| Rasy | Zimowe pąki i rozety córek |
| Warunki przeszczepu do środowiska wodnego | Wiosną lub jesienią (pod pewnymi warunkami) |
| Zasady lądowania | Wyślij „pływające” oczka liściowe do stawu |
| Podkładowy | Pożywne, muliste, gliniaste podłoże z obecnością wapna |
| Wartości kwasowości gleby, pH | Wapno jest pożądane, 7-8 (lekko zasadowe) |
| Poziom oświetlenia | Dobre i jasne oświetlenie, półcień lub cień |
| Poziom wilgotności | Uprawa w stawie o głębokości co najmniej 80 cm |
| Specjalne zasady opieki | Czysta woda zmieszana z wapnem |
| Opcje wysokości | 0,15–0,5 m² |
| Okres kwitnienia | lipiec-sierpień, czasem dwa razy |
| Rodzaj kwiatostanów lub kwiatów | Pojedyncze lub sparowane kwiaty żeńskie, w kwiatostanach po kilka sztuk - męskie |
| Kolor kwiatów | Śnieżnobiałe i żółte pręciki lub pręciki |
| Rodzaj owoców | Wieloziarniste z mięsistą owocnią |
| Czas dojrzewania owoców | Jesienią |
| Okres dekoracyjny | Miesiące letnie |
| Zastosowanie w projektowaniu krajobrazu | Do projektowania zbiorników sztucznych i naturalnych |
| Strefa USDA | 5–8 |
Telorez otrzymał swoją naukową nazwę dzięki łacińskiemu słowu „stratiotes”, które jest transportowane jako „żołnierz”. Wszystko za sprawą zarysów blaszek liściowych, które przypominały ludziom miecze. W języku rosyjskim roślinę zaczęto tak nazywać, ponieważ brzegi liści mają kolczaste zęby, które mogą zranić ludzką skórę. Otóż określenie gatunkowe „aloesowy” zostało nagrodzone za podobieństwo kształtu liści do rośliny pustynnej – szkarłatnej, często nazywanej agawą. Jednak wśród ludzi, dla podobieństwa liści, istnieje również synonimiczny przydomek - ananas wodny lub cholerny krzew.
Telorez to odwieczny przedstawiciel zielonego świata planety, który rośnie w żywiole wody. Roślina charakteryzuje się tworzeniem rozety z dużej liczby blaszek liściowych. Ponieważ początkowo rozeta liściowa znajduje się na dnie zbiornika, do połowy następnego sezonu letniego staje się właścicielem dość wydłużonych procesów korzeniowych, które z ich konturami przypominają szczudła. Takie korzenie przybierają kształty przypominające bicz i mogą osiągnąć długość półtora metra. Kolor liści telorez to bogaty zielony lub gęsty szmaragdowy kolor. Kształt, jak wspomniano wcześniej, przyjmuje kontury szerokoliniowe lub liniowo-podłużne, na krawędziach występują kolczasto-igłowe zęby. Jednocześnie nie ma podziału na ogonek liściowy i samą blaszkę liściową.
Długość liści telores może wynosić od 15 cm do pół metra, a szerokość około 4 cm Wierzchołek liści ma tendencję do wznoszenia się ponad powierzchnię wody. Przy sprzyjających warunkach wegetacyjnych średnica rozetki liściowej w okresie wegetacji może osiągnąć 0,6 m, podczas gdy jedna taka rozeta zawiera do 80 liści.
Chociaż liście telores są młode, są one bardzo twarde (co dało roślinie nazwę), ale ząbki na ich krawędziach są słabo wyrażone. Wraz z wiekiem blaszki liściowe tracą swoją elastyczność i zastępuje je kruchość, co utrudnia transport rośliny, ponieważ większość liści zostanie utracona. Zęby stają się dość duże i spiczaste na brzegach, ich formowanie następuje w lipcu. Preferowane "ananasa wodnego" w warunkach naturalnych mają zbiorniki z wodą stojącą lub wolno płynącą. Telory można znaleźć w rowach i jeziorach, często rosnących na bagnach. W każdym razie przez jej liście tworzą się rozległe zarośla.
Interesujący
W przypadku telores, pomimo sztywności liści, niebezpieczeństwo w stawie, gdy liście się starzeją, reprezentują mięczaki żyjące w zbiornikach wodnych. Liście są często intensywnie zjadane przez ślimaki stawowe (Lymnaea stagnalis).
Podobnie jak hiacynt wodny, telory mogą migrować przez zbiornik, ponieważ są ptactwami wodnymi i tak naprawdę nie muszą być przymocowane do powierzchni ziemi. Charakteryzuje się odpornością „diabelskiego krzewu” na zimowe mrozy, gdyż w okresie wegetacji dochodzi do gromadzenia się „zimujących pąków”, które wraz z nadejściem chłodów opadają na dno zbiornika, gdzie z powodzeniem zima. Dlatego roślina ta nie wymaga ekstrakcji ze swojego naturalnego środowiska aż do wiosny. Takie pąki w telorach powstają jesienią, stanowią naturalne schronienie dla pąków wierzchołkowych, które otaczają blaszki liściowe.
Ważny
Takie ptactwo wodne może zimować na naszych szerokościach geograficznych tylko w tych zbiornikach, które nie zamarzną do samego dna. Jeśli frez do ciała dostanie się do zamarzniętej warstwy lodu, nieodmiennie umrze.
Nowe blaszki liściowe, podobnie jak łodygi kwiatowe, wywodzą się z punktu wzrostu znajdującego się w środku rozety liściowej - tak zwanych pąków wierzchołkowych. Gdy nadchodzi czas kwitnienia (czerwiec-lipiec), z głębin wody wynurza się telopera, przypominająca spławik. W tym okresie dolna część blaszek liściowych, pokryta białawymi, wydłużonymi korzeniami, pozostaje w środowisku wodnym, podczas gdy górna część, zbudowana z kwiatów wieńczących szypułki, unosi się nad powierzchnią zbiornika.
Interesujący
Wszystko to jest możliwe dzięki naturalnym właściwościom telorezy – podczas procesu kwitnienia w zagłębionych żyłkach liści zaczyna gromadzić się dwutlenek węgla, co tylko przyczynia się do wypchnięcia rośliny z wody. Co więcej, zgodnie z obserwacjami botaników, takie „zejścia” i „wznoszenia” powtarzają się w okresie wegetacji z powodu przesycenia liści materią na dużych głębokościach.
Teloreza charakteryzuje się dwupiennością, to znaczy pojedyncza roślina ma kwiaty męskie lub żeńskie. Po całkowitym otwarciu średnica kwiatu wynosi 3-4 cm, a kolor płatków w nich jest śnieżnobiały. Kwiat ma trzy zewnętrzne segmenty tworzące kielich i trzy wewnętrzne tworzące koronę, są też żółte pręciki lub pręciki. Pierwsze to te same pręciki, ale słabo rozwinięte i mające zmodyfikowany kształt. Pręciki są pozbawione pylników i nie mają zdolności, dlatego są sterylne do wytwarzania pyłku. Takie części są często posiadane przez żeńskie kwiaty telores. W kwiatach jest 11-15 pręcików, przy czym liczba pręcików jest bardziej znacząca.
Kwiaty "ananasa wodnego" przypominają miski, z męskich kwiatostanów zbiera się po kilka sztuk. Kwiaty żeńskie układają się w pary lub pojedynczo. Kwitnienie występuje zwykle dwukrotnie - w lipcu i sierpniu, kiedy ten przedstawiciel flory otrzyma dużo światła słonecznego. Czasami kwiaty telores zaczynają się otwierać na początku letnich dni. Kwiaty z pręcikami (samce) pochodzą z kątów tych blaszek liściowych, które znajdują się na szypułkach. Długość szypułek wynosi 30-40 cm, kwiaty słupkowe (żeńskie) są siedzące.
Po zapyleniu rozpoczyna się dojrzewanie owoców, które są wielonasionami o mięsistej owocni. W miarę zbliżania się jesieni w telorach tworzą się hibernujące pąki. W tym samym okresie roślina zaczyna gromadzić skrobię w narządach wegetatywnych (owocach i pąkach). Ten proces nazywa się odżywianiem autotroficznym. Ponieważ wraz z gromadzeniem się skrobi wzrasta waga rozety liściowej, „ananas wodny” ponownie opada na dno zbiornika, gdzie przygotowuje się do zimowania.
Roślina stanie się doskonałą ozdobą każdego zbiornika (naturalnego lub sztucznego), a przy jej uprawie nie będziesz musiał podejmować żadnych specjalnych wysiłków.
Zasady sadzenia i pielęgnacji teleskopu w wiejskim stawie
- Rosnące miejsce „Diabelski krzew” powinien być wybierany w półcieniu lub w cieniu, ale w ostateczności wystarczy miejsce dobrze oświetlone strumieniami światła słonecznego. Jednak te ostatnie mogą zmniejszać dekoracyjność, ponieważ bezpośrednie strumienie światła słonecznego mogą powodować nieestetyczne plamy na liściach spowodowane oparzeniami. W przypadku odpowiednich warunków wzrostu w zbiorniku telory zaczną się aktywnie rozmnażać i będą w stanie stłumić innych przedstawicieli flory rosnącej w pobliżu. Jeśli jednak na terenie znajduje się tylko mini zbiornik, wówczas rozwój jest słaby i zagrożenia dla „mieszkańców” stawu nie pojawią się z powodu „słabości” wylotu liścia. Ważny! Największy efekt dekoracyjny telores przejawia się podczas lądowania w miejscu półcienistym. W każdym razie, jeśli podążasz za naturalnymi preferencjami takiego ptactwa wodnego, zbiornik powinien być ze stojącą wodą lub przepływ w nim powinien być powolny. Zbiornik powinien mieć głębokość co najmniej 80 cm, co pozwoli mu nie zamarzać do samego fundamentu w chłodne dni. Sam obszar zbiornika wodnego nie odgrywa decydującej roli w uprawie „ananasa wodnego”.
- Podkładanie teleskopu. Proces sadzenia tej rośliny nie może być w pełni nazwany tak, ponieważ wykiełkowane „zimowe pąki” lub młode rozety są po prostu wypuszczane, aby pływać w zbiorniku. Jeśli taki zbiornik wodny ma wystarczającą głębokość, to w okresie jesiennym można do niego wpuścić nawet zgrubienia liściowe dorosłych osobników telores. Ważne jest tylko to, że do czasu mrozów „przeklęty krzak” zebrał skrobię i zdołał „zatopić się” i zakotwiczyć korzeniami na dnie na dole, że tak powiem „zakotwiczyć”. Wtedy jego zimowanie zakończy się sukcesem, a wraz z nadejściem wiosennej aktywności wegetatywnej rozpocznie się.
- Gleba i woda. Aby hodować telory w stawie, środowisko wodne musi być czyste. Zawartość w nim również jest mile widziana, podobnie jak w podłożu wapiennym. Ta sama gleba jest zalecana do selekcji pylastych, bogatych w składniki odżywcze, gliniastych.
- Szczególne wymagania dotyczące opieki za nożem nie zostały zidentyfikowane. Ponieważ jednak w sprzyjających warunkach następuje szybki wzrost rozetek liściowych, reszta flory stawu może być zahamowana. Dlatego zaleca się ograniczenie wzrostu „ananasa wodnego”. W razie potrzeby należy zająć się usuwaniem nadmiaru gniazd blach.
- Pod presją. Ta procedura pomoże powstrzymać wzrost telor w stawie, a także zapewni roślinie i innym przedstawicielom flory wodnej więcej miejsca. W tym celu konieczne jest usunięcie części blach w gnieździe.
- Zimowanie telorez. To właśnie ten proces wymaga udziału ogrodnika w pielęgnacji rośliny. Wynika to z faktu, że w okresie zimowym woda jest często spuszczana i wówczas pozostałe środowisko wodne może przymarzać do ziemi, co grozi śmiercią „cholernego krzaka”. Aby zapewnić przechowywanie „zimowych pąków”, zaleca się ręczne zebranie tych części telor i umieszczenie ich w szklanym pojemniku z wodą. Takie naczynie umieszcza się w ciepłym i jasnym miejscu (na przykład na parapecie w pokoju), gdzie materiał będzie spędzał czas do początku wiosny. Rozety telores zawarte w szklanych słojach zaczną kiełkować znacznie wcześniej niż w ich naturalnym środowisku. Ale dopiero wtedy, gdy zbiornik jest całkowicie zamarznięty, można wykonać „lądowanie”.
- Nawozy. W przypadku tej rośliny nie stosuje się opatrunku górnego, ale jeśli to możliwe, można lekko nasycić wodę wapnem.
- Zastosowanie telorez w projektowaniu krajobrazu. „Diabelski krzew” często można wykorzystać do dekoracji basenów wodnych (dużych i małych, sztucznych lub naturalnych), dostępnych na podwórku. Takie rozety liści są sadzone w strefie przybrzeżnej. Jeśli zbiornik jest bardzo mały, źle będzie w nim rozwijać „ananasa wodnego”. Często taki przedstawiciel flory ptactwa wodnego jest sadzony w akwariach. Zdarza się, że przerost przyczynia się do wypierania glonów nitkowatych.
Cityate to także uprawa nagietka w ogrodzie.
Zasady reprodukcji Telores
Rozmnażanie „przeklętego krzewu” będzie możliwe tylko wtedy, gdy istnieją rośliny męskie i żeńskie. Należy jednak pamiętać, że bardziej rozpowszechnione są osobniki męskie. Do rozmnażania można użyć nasion, części pędów lub rozetek córek.
Zwykle pod koniec lata młode rozety liściowe zaczynają wyrastać z zatok liściowych telores, które są przyczepione do pędów przypominających wydłużone sznury. Długość takich pędów wynosi prawie pół metra. Jedna roślina „ananasa wodnego” w sprzyjających warunkach wzrostu może stać się właścicielem pięciu rozetek córek. Takie wyloty można montować i umieszczać w szklanym słoju z wodą do zimy. Gdy na wiosnę jest ciepło, rozety telorez są po prostu wypuszczane, aby unosić się w stawie.
Podczas rozmnażania nasion, owoce, które pojawiły się, są zbierane, a także przechowywane do wiosny w szklanym pojemniku, aby następnie umieścić je w środowisku wodnym stawu.
Jeśli zbiornik jest wystarczająco głęboki i woda nie jest w nim spuszczana na zimę, roślina z powodzeniem rozmnaża się samodzielnie.
Zobacz zalecenia dotyczące rozmnażania rośliny bagiennej
Możliwe trudności w pielęgnacji noża do ciała i sposoby ich rozwiązania
Jak wspomniano wcześniej, roślina nie wymaga opieki. Jednocześnie nie boi się też żadnych szkodników, z wyjątkiem ślimaków. Jednak w przypadku, gdy woda w stawie zostanie skażona, teloperez szybko uschnie i zacznie wymierać. Jeśli to możliwe, zaleca się przeprowadzenie czyszczenia poprzez spuszczenie wody i oczyszczenie zbiornika, jeśli tylko w okresie letnim.
W rzeczywistości roślina może stać się prawdziwym wskaźnikiem czystości środowiska wodnego w stawie.
Przeczytaj także o możliwych problemach z uprawą lotosu i sposobach ich rozwiązania
Ciekawe uwagi o telorez
Ciekawe, że rozety liściowe „ananasa wodnego” pomagają ograniczyć rozprzestrzenianie się innych glonów w zbiorniku.
Roślinę można uznać za jedną z najstarszych, ponieważ szczątki telores zostały zidentyfikowane przez naukowców w miejscach, w których w czasach starożytnych znajdowały się zbiorniki wodne. Petryfikacja rozetek liściowych rozpoczęła się z powodu uwolnienia wydzieliny śluzowej przed zanurzeniem w środowisku wodnym jesienią. Substancja ta zawiera węglan wapnia, który jest integralną częścią materiałów takich jak wapień czy kreda, czy szlachetniejszy marmur.
Według naukowców, z powodu zanieczyszczenia siedliska telory mogą po prostu zniknąć z naszej planety w niedalekiej przyszłości.
Przez długi czas ludzie używali liści telorezy do karmienia zwierząt domowych (na przykład świń, krów, a nawet drobiu). Tak więc w przypadku zwierząt gospodarskich zwyczajowo przygotowuje się kompozycję skórek ziemniaczanych i posiekanych liści. Jeśli mówimy o zawartości białka i minerałów w „diabelskim krzaku”, to jego ilość jest prawie dwukrotnie większa niż w wielu roślinach uprawnych. Takie odżywianie przyczynia się do szybkiego przybierania na wadze zwierząt.
Ponieważ ślimaki z Wielkiego Stawu (Lymnaea stagnalis) nie gardzą liśćmi telores w oczku wodnym, mimo ich cięcia, przy znacznej ich liczbie można nawet stracić taką dekorację oczka ogrodowego. Ten słodkowodny mięczak preferuje również liście lilii wodnych. Aby zwalczyć taką inwazję dużych ślimaków (a ich rozmiar osiąga 4,5-6 cm długości i 2-3,4 cm szerokości), zaleca się mieszanie (zawieszanie) liści sałaty w stawie. Ślimaki aktywnie „biegną” do takiego przysmaku, pozostawiając telopez w spokoju.
Istnieją inne ślimaki - Cewki (Planorbidae), które są poszukiwane przez akwarystów i sprzedawane w sklepach zoologicznych. Takie mięczaki słodkowodne w zbiorniku są hodowane celowo, ponieważ rozłożone liście telorezy służą im jako pokarm. Wężownice dokonują również „oczyszczania” stawu lub jeziora z rozkładających się części flory.
Istnieją również informacje, że teloreza ma działanie lecznicze. Jeśli przygotujesz wywar z liści rośliny, to takie lekarstwo można wykorzystać do leczenia chorób związanych z przewodem pokarmowym. Preparaty z „ananasa wodnego” wspomagają gojenie się ran, zwalczają choroby układu krążenia, bezpłodność i pomagają rozpuścić pacjentów osłabionych chorobami.
Aby przygotować mikstury lecznicze z liści „ananasa wodnego”, musisz je zebrać. Tak więc w ostatnim tygodniu czerwca lub na początku lipca za pomocą patyczka zakończonego haczykiem rozety liściowe są usuwane ze środowiska wodnego i zawieszane pod baldachimem w cieniu do wyschnięcia. Zapewnij dobrą wentylację przez cały okres schnięcia. W tym celu odpowiedni może być strych, jeśli jest na nim stały dopływ świeżego powietrza. Gdy liście telores dobrze wyschną, są one dokładnie rozgniatane (przydają się tu rękawiczki ze względu na ostrą krawędź liści) i przechowywane w papierowych lub płóciennych workach. Przechowywanie powinno odbywać się w suchym i ciemnym miejscu.
Zwykle wywary z suszonego materiału telores gotuje się na małym ogniu przez nie więcej niż kwadrans, a następnie roztwór należy nalegać na 60 minut w cieple. Choć kuracja będzie długa (około sześciu miesięcy), to zgodnie z licznymi zaleceniami tradycyjnych uzdrowicieli jest bardzo skuteczna. Aby wesprzeć ogólny stan zdrowia, uzdrowiciele zasugerowali picie liści telory jako napoju herbacianego z wywarami. Przyjmować 2-3 szklanki dziennie (200 ml).
Powiązany artykuł: Zasady sadzenia i pielęgnacji trzciny
Film o telorez i jego uprawie w stawie:
