Charakterystyczne cechy yaskolki, techniki uprawy, porady dotyczące doboru gleby, przesadzania, rozmnażania, trudności w uprawie, ciekawostki, gatunek. Chickweed (Cerastium) to rodzaj roślin zielnych należących do rodziny Caryophyllaceae. Ta rodzina łączy rośliny sypkie, czyli jednoroczne i byliny, trawy i krzewinki. Wprowadzono tam również około 200 innych gatunków flory. Zwykle lubią osiedlać się w tych regionach północnej półkuli planety, gdzie panuje niepodzielnie umiarkowany klimat. Ten delikatny kwiat można znaleźć również w zagajnikach i zaroślach, na suchych łąkach i na terenach zalewowych, w pobliżu dróg czy siedzib ludzkich, z łatwością może rosnąć na piaskach i kamyczkach przy rzekach, wilgotne i bagienne lasy nie są mu obce, może wypełniać zboża na łąki. Jego bujne zarośla zaczynają zawładnąć zaburzonymi miejscami, polanami i wypalonymi terenami, a w masywach skalnych sięga nawet górnego pasa górskiego.
Yaskolka bierze swoją łacińską nazwę z połączenia dwóch greckich słów „cerativos”, co tłumaczy się jako „rogaty”, ponieważ pochodzi od początkowego „ceras” – „róg” i oznacza „roślina rogata” lub „hornfel”. Ułatwiło to pojawienie się owocu w gwiazdnicy, ale częściej można usłyszeć to, co nazywa się w łacińskiej interpretacji „tsirastium” lub u zwykłych ludzi „ucho myszy” lub „ziarno piasku”.
Yaskolka to jednoroczna lub wieloletnia roślina zielna. Rdzenne korzenie krzewu są smukłe, jeśli gatunek jest byliną, to ma kłącza zakorzenione w węzłach. Jego łodygi mogą rosnąć prosto, być wzniesione lub przybrać kształt pełzający o wysokości 8-30 cm, mają pokwitanie. Płyty liściowe mają długość do 3 cm, szerokość 3–6 mm. Wyróżniają się konturami podłużnymi lub podłużno-lancetowatymi, a także przybierają eliptyczny, szerokojajowaty kształt. Na powierzchni blaszki liściowej znajduje się zwykle 1–5 żył. Liście znajdujące się na dole pędów mają krótkie ogonki, ale na szczytach liście praktycznie osiadają na gałązkach i są owłosione z włoskami.
Z kwiatów zbiera się kwiatostany w postaci rozwidlonych półbaldachów. Pąki znajdują się na szypułkach, które wydłużają się po wyblaknięciu pąków. Przylistki wzdłuż krawędzi mają błonę i ogólny wygląd zielny. Działki o długości do 5–6 mm, zaostrzone na wierzchołku o błoniastych brzegach, pokryte włoskami na grzbiecie. Płatki mogą być równe długości działek kielicha lub krótsze od nich. Do jednej trzeciej długości ma rozcięcie. Kwiaty na roślinie są żeńskie i męskie. Kolor płatków jest zwykle biały, u podstawy, ton zielonkawy lub z żółtością.
Po kwitnieniu owoc dojrzewa w kształcie pudełka, które jest dwa razy dłuższe od kielicha. Ma pomarańczowo-brązowy kolor, zawiera brązowe nasiona.
Yaskolka jest bardzo lubiana przez projektantów krajobrazu, którzy używają jej jako rośliny okrywowej przy projektowaniu zjeżdżalni alpejskich, ogrodów skalnych i skalniaków, struktury te to odmiany ogrodów kamiennych, w których umiejętnie łączy się różne kamienie i rośliny.
Ale w niektórych miejscach gwiazdnica jest uważana za chwast, ponieważ bardzo szybko podbija terytoria, rosnąc z bardzo dużą prędkością.
Stworzenie warunków do uprawy gwiazdnicy, sadzenia i pielęgnacji
- Oświetlenie i lokalizacja. Roślina jest bardzo ciepłolubna i warto wybrać nasadzenie w ogrodzie w dobrze oświetlonym miejscu. Można sadzić w skrzynkach na balkonach lub tarasach, gdzie jest wystarczająco dużo światła, aby mogła zakwitnąć. Z łatwością przetrwa krótkotrwałą suszę i jest zupełnie niewymagająca dla gleby, można wybrać miejsce pomiędzy skalistymi powierzchniami. Jeśli roślina jest uprawiana w pomieszczeniu, wymagane będzie dodatkowe źródło światła - specjalne fitolampy lub lampy fluorescencyjne.
- Temperatura. Wiele odmian tej rośliny doskonale toleruje zimowanie bez niezbędnego schronienia, ale ciepło nie wpływa zbyt destrukcyjnie na roślinę.
- Wilgotność i podlewanie. Roślina nie lubi stagnacji roztopów na wiosnę, ale poza tym gwiazdnica może przetrwać krótkotrwały brak wilgoci w glebie. Jeśli po każdym przycinaniu wyblakłych pędów lekko zwilżysz glebę, „ucho myszy” będzie aktywnie rosło i obficie kwitło. W okresie wiosenno-letnim nadal warto okresowo raz w tygodniu nawilżać glebę. Zaleca się nieznaczne zmniejszenie podlewania gleby przed kwitnieniem.
- Nawozy. Aby roślina czuła się dobrze, zastosuj dowolne złożone nawozy mineralne. Ponieważ w naturze gwiazdnica żyje na zubożonej glebie, każdy górny opatrunek będzie dla niej odpowiedni. Możesz dodać związki organiczne (na przykład roztwór dziewanny). Ale nie daj się ponieść emocjom z dodatkiem opatrunków, ponieważ doprowadzi to do szybkiego wzrostu nasadzeń.
- Transplantacja i opieka ogólna. W jednym miejscu gwiazdnica może z powodzeniem rosnąć nie dłużej niż 5 lat. Lepiej przesadzać w czerwcu, po zaprzestaniu kwitnienia. Konieczne będzie posadzenie krzewów rośliny w odległości 30 cm od siebie.
Gont wcale nie jest wymagający pod względem składu gleby, ponieważ w swoim naturalnym środowisku może rosnąć nawet na skałach. Jednak roślina nie toleruje silnie wilgotnej i bagiennej gleby. Gleba powinna być dobrze zdrenowana, lekka, z wystarczającą przepuszczalnością powietrza i wody. Jeśli sadzenie odbywa się w skalistej lub piaszczystej glebie, do podłoża dodaje się zmiażdżoną glebę torfową, posiekany mech torfowiec, aby wilgoć trochę się utrzymywała w systemie korzeniowym krzewu, ale gleba nie zagęszcza się.
Unikaj sadzenia gwiazdnicy w pobliżu delikatnych i kruchych roślin, ponieważ zarośla tego zioła mogą szybko wchłonąć mniej wytrwałego sąsiada. Odpowiednie jest sadzenie obok petunii drobnokwiatowych, lobelii, floksu okrywowego lub lobelii.
Wskazówki dotyczące samodzielnego rozmnażania gwiazdnicy
Możesz uzyskać nowy młody krzew, dzieląc krzew, cięcie, sadzenie nasion. Nasiona nie są sadzone na otwartym terenie, ponieważ nie gwarantuje to kiełkowania. Nasiona zbiera się z w pełni dojrzałych kwiatów i wysiewa się je w szklarni lub w pomieszczeniu na samym początku wiosny. Gdy temperatura utrzymuje się na poziomie 18-22 stopni, sadzonki pojawią się za kilka tygodni. Nasiona sadzi się w dobrze rozgrzanym i lekko zwilżonym podłożu, starają się zachować odległość między roślinami na 5 cm W środku lata uprawiane rośliny można sadzić na otwartym terenie w odległości 20–25 cm od wzajemnie. Jeśli zdecydujesz się posadzić go w ogrodzie na klombie, możesz go posadzić we wrześniu lub w środku wiosny, ale w tym przypadku krzew zakwitnie dopiero w trzecim roku.
Sadzonki roślin przycina się w marcu lub lepiej zaraz po kwitnieniu (czerwiec). Pocięte gałązki sadzi się w ziemi w zacienionym miejscu lub trzyma pod kapturem. Możesz sadzić w pojemniku do sadzenia z dowolnym luźnym podłożem. Następnie są spryskiwane i oklejane folią (można użyć plastikowych kubków). Wymagana jest codzienna wentylacja. Po 14 dniach gałęzie powinny się zakorzenić, a gdy rosną, należy je przypiąć, aby łodyga zaczęła się rozgałęziać.
Konieczne jest podzielenie krzewu piskląt wczesną wiosną lub jesienią. Przed dzieleniem mocno zarośnięte zarośla są przycinane, aby ułatwić pracę. Roślina może zacząć rosnąć, a następnie podzielić na zwarte części. Podział należy przeprowadzać co 3-4 lata, w przeciwnym razie roślina straci efekt dekoracyjny.
Ponieważ roślina silnie rośnie, a jej okrywa staje się bardzo gęsta, łodygi zaczynają żółknąć, aby tego uniknąć zaleca się przerzedzenie nasadzeń i często chwastów. Jeśli pędy wyblakły, to aby zachować estetykę buszu, będą musiały zostać usunięte, osłabiają poczwarkę. Jeśli ten warunek zostanie naruszony, łodygi zaczną się rozciągać, a dolne blaszki liściowe więdną, wysychają i latają. Zielony „dywan” będzie wyglądał luźno i niezbyt ładnie.
Choroby i szkodniki atakujące cerastium
Roślina jest dość odporna na choroby i szkodliwe owady. Jednak kwiat może ulegać infekcjom grzybiczym lub szkodnikom ogrodowym. Przykładem może być ćma, której gąsienice psują liście i łodygi. Aby go zwalczyć, stosuje się lek „Proteus”. W przypadku grzybów stosuje się zabieg fungicydowy. Jeśli nie dbasz o nasadzenia gwiazdnicy, nie przycinaj, ani nie sadź rośliny w bardzo wilgotnym, wilgotnym i zimnym miejscu, bez wystarczającego oświetlenia, to w końcu umrze.
Interesujące fakty o yaskolka
Ponieważ gont zamieszkuje tereny skaliste, jego liczebność w pewnym momencie nawet gromadziła się pod groźbą, a roślina osiedlała się w skalnych pęknięciach lub szczelinach i bardziej niedostępnych miejscach. Wynikało to ze wzrostu obszarów letnich pastwisk górskich - yayla.
Jascol jest często stosowany w medycynie ludowej. Z korzeni, pędów, liści i kwiatów, które zbiera się podczas kwitnienia ziela, powstają liczne wywary i nalewki. Części rośliny zawierają węglowodany, saponiny, dużą ilość kwasów fenolokarboksylowych, kumaryny i flawonoidy.
Środki te stosuje się przeciwko szkorbutowi, a także nalewki stosowane wewnętrznie na hemoroidy, przeciwko wysypkom skórnym, przy niedoborach witamin i zapaleniu spojówek. Wśród lokalnych ludów Ameryki Północnej zwyczajem było wydawanie wywaru z korzeni pacjentom z nowotworami złośliwymi.
Rodzaje szczypiorku
- Czcionka pospolita (Cerastium tomentosum). Na wysokości roślina ta może osiągnąć 15–20 cm przy średnicy ponad pół metra. Powstają z niego zwarte zarośla zielne. Jest to roślina wieloletnia. Łodygi wyprostowane, płożące się, silnie rozgałęzione. Blaszki liściowe są zabarwione na srebrzysto-zielony odcień o niewielkich rozmiarach i liniowo-lancetowatym kształcie. Są pokryte drobnymi włoskami. Przez cały maj-czerwiec pokryty jest „czapką” wielu małych kwiatów, które osiągają średnicę 1-2 cm, są pomalowane na biało i zbierane są z nich kwiatostany racemose. Często służy do ozdabiania ogrodów skalnych w postaci puszystego dywanu. Nie wymaga schronienia na zimę, ale może mocno cierpieć z powodu stagnacji wiosennych rozmarzniętych wód.
- Wesz Biebersteina (Cerastium biebersteinii). Rośliny wieloletnie, dość odporne na zimę, nie wymagają schronienia na zimę. Gdy rośnie, tworzy piękne, gęste zarośla przypominające poduszkę o średnicy prawie 60–70 cm i wysokości 20–25 cm, ma pełzające łodygi z gęstym pokwitaniem. Liście rośliny są małe, o liniowo-lancetowatym lub wydłużono-liniowym kształcie, które wyrastają na pędach naprzeciw siebie (przeciwnych), praktycznie siedzących na łodydze. Pokryte są białym, filcowym puchem. Na pędach kwitnących wyrastają białawe kwiaty, które osiągają średnicę 15–25 mm. Płatek w górnej części ma nacięcie i uzyskuje się dwa ostrza. Z pąków zbierane są luźne kwiatostany półbaldaszkowate. Proces kwitnienia następuje od maja do czerwca.
- Jaszczurka alpejska (Cerastium alpinum). Ojczyzna rosnących górskich obszarów Europy lub Ameryki Północnej. Osiąga 10–15 cm wysokości, z pędów tworzy zwarte zarośla. Pędy silnie rozgałęzione i pełzające. Blaszki liściowe mają silne omszenie szaro-zielonego filcu. Kontury liścia są jajowate, rozmiar jest niewielki. Kwitnienie rozpoczyna się w maju i może zakończyć się na początku czerwca (zaledwie 20-30 dni). Białawe kwiaty, osiągające średnicę 2 cm, są zbierane w kwiatostanach 4-5 sztuk w formie tarczy. Nie toleruje przegrzania podłoża i stojącej wody stopionej. Jeśli zima jest bezśnieżna, grozi to zamrożeniem rośliny.
- Purpurowa poczwarka (Cerastium purpuracens). W swoim naturalnym środowisku rośnie w górach Kaukazu, północno-zachodniego Iranu czy na skałach Turcji. Wysokość łodygi zbliża się do 25 cm, kształt blaszki liściowej jest lancetowaty lub wydłużony, rozmiar jest niewielki. Z białych pąków zbiera się kwiatostany w formie parasola. Kwitnienie następuje w czerwcu.
- gwiazdnica wielkokwiatowa (Cerastium grandiflorum). Roślina wieloletnia. O wysokości do 20 cm Kwiaty osiągają średnicę 3 cm Proces kwitnienia następuje w miesiącach lipiec-sierpień.
- Gont polny (Cerastium arvensis). Jest to roczny wzrost zielny. Kłącze cienkie i gęsto rozgałęzione. Pochodzą z niego stale kwitnące, sterylne pędy kwiatowe. Przybierają formę pełzającą, mogą być wznoszące się lub wyprostowane. Cała powierzchnia łodyg pokryta jest białawym pokwitaniem, im bliżej kwiatu staje się gruczołowy (włoski w postaci gruczołów). Liście są bezszypułkowe na łodydze, mają kształt liniowo-lancetowaty. Z kątów liści wywodzą się sterylne łodygi, które są tam zbierane w gronach. Kwiatostany rozwidlone. W kwiatach szypułki mają różne rozmiary, lekko opadają i prostują się dopiero przed dojrzeniem owoców. Kubek w kształcie włóczni całkowicie zakrywa puszyste włosy, mogą nawet mieć postać włosków, z widocznymi gruczołami, wzdłuż krawędzi jest błoniasta. Płatki, zrastające się u podstawy, tworzą lejkowatą koronę o średnicy 2 cm.
- Jagnięcina dahuryjska (Cerastium davuricum). Roślina ma kręte kłącze, sękaty. U nasady kontury są pogrubione wrzecionowate. Łodygi są przedłużone do wysokości 50 cm na metr. Od dolnej części pęd pokryty jest rzadkimi długimi włoskami, a górna część jest pomalowana na szary odcień, gładka lub ze słabym pokwitaniem. Płytki liściowe mierzą 3–9 cm długości i szerokości 1,5–4 cm, różnią się kształtem podłużnym lub jajowatym. Ich powierzchnia jest goła, ale młode liście czasami pokrywają proste włosy o niebieskawym kolorze, półotwarte. Wierzchołek ma krótkie zaostrzenie lub jest tępy. Kwiatostan to wielokwiatowy półpępowinowy (dichasium). Szypułki mają długość 2-7 cm, pochylają się, gdy pąki zanikają. Przylistki są duże, o kształcie liścia, długość działek sięga 0,8–1 cm przy szerokości 3,5–5 mm, wyróżnia je goła powierzchnia, błyszcząca, podłużna. Płatki kwiatów mają długość 12-14 mm i są od półtora do dwóch razy dłuższe niż kielich. U góry nacięcie na jedną trzecią lub jedną czwartą całej powierzchni, podstawa pokryta rzęskami. Owocem jest cylindryczna kapsułka o długości półtora centymetra, z zębami wywiniętymi na zewnątrz.
- Yascolka jest biała. Roślina wieloletnia, z której powstają belki okrywowe lub dywaniki. Pędy są wzniesione, mocne, ich długość waha się od 10-50 cm, zwykle mają gęste pokwitanie. Blaszka liściowa jest zwykle lancetowata, siedząca, mierzona na długości 0,7–5 cm i szerokości 3–15 mm. Wierzchołek liścia jest zwykle ostry, gęsto pokryty rzęskami. Kwiatostany są luźne, składające się z 2-10 pąków, o zwartych konturach. Działki mają zaokrągloną podstawę i wąski lancetowaty kształt, osiągają centymetr długości, spiczasty wierzchołek. Płatki kwiatu są białe, u podstawy żółte, wierzchołek płatka jest podzielony na dwa płaty. Owoce lekko stożkowate lub w kształcie walca, osiągające długość 10–22 mm.
Więcej informacji na temat hodowli kurczaków w tym filmie:
