Rozmowa skoncentruje się na pasie treningowym, który stał się obowiązkowym elementem niemal każdego kulturysty. Artykuł odpowie na temat korzyści lub szkód związanych z tym akcesorium. Każdy sportowiec chce jak najszybciej osiągnąć wysokie wyniki. Prawidłowo zaprojektowany program treningowy zmierza właśnie do wzrostu masy mięśniowej, ale do tego nie można obejść się bez poważnego wysiłku fizycznego. Trudno uniknąć kontuzji podczas podnoszenia dużych ciężarów, a sportowcy powinni starać się zminimalizować to ryzyko. Jednym ze sposobów zapobiegania kontuzjom jest pas treningowy. W tym artykule postaramy się uporać z pozytywnymi i negatywnymi aspektami korzystania z niego. Na zakończenie przedstawione zostaną wyniki badań na ten temat.
Jak działa pas treningowy
Kulturyści używają w swoim procesie treningowym konwencjonalnego pasa do podnoszenia ciężarów, który jest bandażem fiksacyjnym, który powinien chronić zdrowie sportowca podczas ćwiczeń siłowych z dużymi ciężarami. Pasek działa bardzo prosto. Po zaciśnięciu w jamie brzusznej tułów sportowca, przede wszystkim kręgosłup i krążki międzykręgowe zlokalizowane w odcinku lędźwiowym, uzyskują dodatkowe mocowanie i stają się odporne na ewentualne deformacje. Warto dodać, że pas od dawna używany jest przez sportowców i działa! Z jego pomocą sportowcy byli w stanie uniknąć dużej liczby kontuzji.
Plusy i minusy pasa treningowego
Z plusami wszystko jest dość proste – pas to zdecydowanie główny i jedyny środek zapobiegający kontuzjom. Wystarczająco dobrze radzi sobie ze swoim zadaniem. Również tłumienie uczucia strachu można przypisać pozytywnym aspektom, ponieważ sportowiec jest osobą żywą i na poziomie podświadomości boi się kontuzji. Według samych sportowców bez pasa bardzo trudno jest zmusić się do dawania wszystkiego, co najlepsze w klasie. Sytuacja wygląda zupełnie inaczej, gdy pasek jest założony.
Wśród wad jest zwiększone ogrzewanie ciała. Pas wykonany jest z grubej tkaniny, a obszar ciała pod spodem pozbawiony jest możliwości oddychania. Dla niektórych może to stanowić problem, zwłaszcza latem, kiedy temperatura otoczenia jest już wysoka. Jednak ochrona, jaką zapewnia sportowcowi, nadal przewyższa tę niedogodność.
Można również zauważyć uzależnienie od pasa. Nie należy go nosić cały czas, ale wśród pozytywnych cech opisywanych przez sportowców pasa często pojawia się niechęć do jego zdejmowania. Oczywiście to dobrze i może świadczyć o wysokiej jakości akcesorium, ale nadal konieczne jest zdjęcie paska. No i ostatni punkt, na który chciałbym zwrócić twoją uwagę, to możliwość zaniku mięśni. Organizm ludzki musi sam starać się utrzymać wagę. Oczywiście przy pracy z dużymi ciężarami jest to obarczone kontuzjami, jednak przy ciągłej pracy z pasem niektóre mięśnie mogą zanikać, a po zdjęciu pasa sportowiec nie będzie mógł wykonywać niektórych ćwiczeń.
Testy pasów treningowych
Bardzo często sportowcy rzadko są zapraszani do prowadzenia badań, najczęściej związanych z żywieniem. W przypadku pasa treningowego tak się nie stało. Do eksperymentu wybrano kilku doświadczonych sportowców. Głównym kryterium przy wyborze badanych, oprócz ich doświadczenia, była umiejętność wykonywania przysiadów z masą przekraczającą 1,6-krotność masy ciała zawodnika. Tak więc w eksperymencie uczestniczyli sportowcy, którzy przy masie ciała 100 kilogramów mogli przysiadać z minimum 160 kilogramami.
Podczas samego eksperymentu mierzono różne momenty przysiadu: aktywność mięśni, kąt nachylenia (w celu kontrolowania techniki wykonania), czas wykonania itp. Najpierw zawodnicy przykucnęli 8 razy bez użycia pasa treningowego, a następnie założyli go.
W trakcie badań stwierdzono, że ćwiczenia techniczne zostały wykonane prawidłowo, zarówno z pasem, jak i bez pasa. Nastąpił niewielki wzrost ciśnienia w jamie brzusznej, od 25 do 40 procent. Obalono również mit o zmniejszaniu napięcia mięśni skośnych podczas ćwiczeń z pasem.
Zwolennicy przysiadu bez pasa treningowego wierzą, że w ten sposób można intensywniej pracować na niektórych mięśniach w okolicy brzucha. Ale ten fakt nie został udowodniony eksperymentalnie. Stwierdzono jednak, że z paskiem sportowcy szybciej pokonują „martwy środek”. Ponadto odnotowano wzrost napięcia mięśnia czworogłowego w tym momencie i wysoką aktywność ścięgien podkolanowych. Fakt ten świadczy o silniejszej aktywności w pracy bicepsa i mięśnia czworogłowego. Ale w pracy mięśni grupy grzbietowej nie zauważono żadnych zmian.
Pas treningowy – korzyść czy szkoda
Zgodnie z wynikami eksperymentu możemy powiedzieć, że nadal lepiej jest używać pasa treningowego. Jednocześnie jednak w ostatecznym werdykcie naukowcy złożyli kilka zastrzeżeń.
Doświadczenie nie miało na celu zbadania długoterminowej skuteczności pasa. Jednak na podstawie uzyskanych wyników można przypuszczać, że przy dłuższym użytkowaniu pasa nie nastąpi poprawa. Jednak, jak również negatywny wpływ.
Zwrócono również uwagę, że chociaż nie było znaczącego napięcia w mięśniu skośnym brzucha bez użycia pasa, nie może to wskazywać, że inne mięśnie nie pracują aktywniej. Takie badanie po prostu nie zostało przeprowadzone.
Otóż ostatnia poprawka do wyników testu odnosi się do faktu, że nie wiadomo, w jaki sposób sportowcy trenują nieustannie: używając pasa, czy nie. Wcześniej jasno ustalono, że sportowcy, którzy aktywnie korzystają z symulatorów, właśnie z ich pomocą osiągają swoje cele. Z kolei sportowcy preferujący wolne ciężary wykazują tu maksymalne postępy.
Trzeba przyznać, że choć badanie to nie było wyczerpujące, to jego wyniki mogą jedynie mówić o korzyściach płynących z zastosowania pasa treningowego. Jednak w celu dokładnego zbadania kwestii korzyści lub zagrożeń związanych z używaniem pasów treningowych przez sportowców konieczne jest kontynuowanie badań.
Dowiedz się więcej o pasie treningowym w tym filmie:
[media =
