Dr Brezme, pierwszy seksuolog z regionu Czernihowa, krótka biografia, książki o nim.
Zdrowie seksualne jest podstawowym elementem ogólnego zdrowia człowieka. A jeśli jest na odpowiednim poziomie, wszystko w rodzinie i życiu pójdzie dobrze! Innymi słowy, zdrowie seksualne każdego człowieka jest silnym, odpornym i, jeśli wolisz, duchowym narodem. Nie bez powodu mówi się: „Zdrowy umysł to zdrowe ciało!”
O Władimir Nikołajewicz Brezma
Lekarz-terapeuta seksu najwyższej kategorii Brezme Władimir Nikołajewicz
Słynny lekarz-seksopatolog z Czernihowa najwyższej kategorii Władimir Nikołajewicz Brezme ma już mniej niż osiemdziesiąt lat. Jest słusznie uważany za jednego z pierwszych seksuologów na Ukrainie, organizatora służby seksuologów w obwodzie czernihowskim. Poświęcił ponad 50 lat na leczenie i korekcję zaburzeń seksualnych u osób, które utraciły swoje zdrowie seksualne, a w konsekwencji zdrowie psychiczne. Dzięki jego fachowej pomocy w leczeniu niepłodności męskiej wiele rodzin w mieście i regionie wyzdrowiało szczęśliwie, z ufnością w swoją przyszłość.
Władimir Nikołajewicz urodził się w Czernihowie w 1940 roku. Jego ojciec był uczestnikiem Wielkiej Wojny Ojczyźnianej, potem przez wiele lat pracował jako kierowca. Matka zajmowała się gospodarstwem domowym. Władimir Nikołajewicz dobrze się uczył w szkole, chociaż jego zdrowie nie było silne. W wieku 8 lat nerki poważnie zachorowały, ale lekarz prowadzący okazał się dobrym specjalistą, poradził sobie z chorobą. I od tego czasu zaczął marzyć o zawodzie lekarza.
W międzyczasie trzeba było się uczyć. W klasach seniorskich przez 3 lata, tygodniowo w piątki, zdał politechnikę w oparciu o tabor autobusowo-taxi, nabył specjalności pracy ślusarza IV klasy i kierowcy III klasy. Znacznie później przydały mu się.
Nie zapomniał swojego marzenia i po szkole postanowił wstąpić do instytutu medycznego. Ale który? Nie trzeba było długo myśleć. Na wakacje przyjechał sąsiad, student trzeciego roku Państwowego Instytutu Medycznego w Tarnopolu, AI Buklan, przyszły szef biura ekspertów medycyny sądowej obwodu Czernihowa. Poradził mi, żebym pojechał do Tarnopola.
A po ukończeniu 8. szkoły w Czernihowie ze srebrnym medalem Władimir Nikołajewicz poszedł do Państwowego Instytutu Medycznego w Tarnopolu, wybrał wydział medyczny. W tamtych latach Instytut Medyczny w Tarnopolu był popularny na Ukrainie, nic więc dziwnego, że studiowało tam wielu mieszkańców Czernihowa. Później Władimir Nikołajewicz nigdy nie żałował swojego wyboru.
Podczas studiów nie zapomniał o swoim życiu osobistym, jeszcze w rodzinnym mieście poznał dziewczynę, która również marzyła o zostaniu lekarzem i już jako studentka poślubiła ją. Jego wybranką była Ludmiła Iwanowna Bondarenko, która pracowała jako pielęgniarka w szpitalu rejonowym w Czernihowie. A po ukończeniu Wydziału Biologii Uniwersytetu Kijowskiego została pierwszym cytologiem w Czernihowskim Regionalnym Biurze Patologicznym. Razem żyli 50 lat i świętowali złoty ślub, postawili syna i córkę na nogi, pomogli wychować wnuczkę. Niestety Ludmiła Iwanowna ciężko zachorowała i zmarła w październiku 2012 roku w wieku 69 lat.
Po sześciu latach nauki Władimir Nikołajewicz otrzymał dyplom lekarza i wrócił do rodzinnego miasta. Zgodnie z dystrybucją został wysłany do Czernihowskiego Obwodowego Szpitala Psychoneurologicznego. Tam rozpoczął swoją działalność zawodową w sierpniu 1966 roku.
Potem pojawiło się ostre pytanie o potrzebę szkolenia lekarzy specjalistów, aby pomagali pacjentom z dysfunkcjami seksualnymi. Gabinet seksuologa w przychodni szpitala neuropsychiatrycznego w Czernihowie już istniał, ale przyjęcie zostało przeprowadzone przez trzech różnych specjalistów: urologa, psychiatrę, endokrynologa. Specjaliści poradzili sobie z przydzielonymi zadaniami, ale potrzebowali jednego lekarza „generalisty” z niezbędną specjalistyczną wiedzą.
To znacznie złagodziłoby sytuację pacjentów, którzy są zmuszeni „pukać” od gabinetu do gabinetu ze swoim problemem wymagającym ostrożnej i taktownej postawy. A kiedy pojawiła się pilna potrzeba takiego specjalisty, Władimir Nikołajewicz zgodził się opanować „egzotyczną”, wówczas praktycznie mało znaną specjalność seksuologa. Trzymiesięczne kursy podstawowej specjalizacji odbyły się w Charkowskim Instytucie Zaawansowanego Kształcenia Lekarzy na podstawie Zakładu Psychoterapii, kierowanego przez prof. I. Z. Velvovsky. A po pomyślnym ukończeniu kursów wrócił do rodzinnego Czernigowa już z wiedzą seksuologa.
Przez wszystkie kolejne lata lekarz-terapeuta seksu V. N. Brezme przekazał robotnikom z regionu Czernihowa, pomagając im zachować zdrowie seksualne i psychiczne. Trudno było jednak zacząć. Urzędnicy administracji miejskiej negatywnie odebrali samą ideę propagowania seksuologii, która jako nauka bada fizjologiczne, psychologiczne i społeczne aspekty życia seksualnego.
Kiedyś Władimir Nikołajewicz napisał wykład dla lekarzy o osobliwościach ludzkich stosunków seksualnych. Ale najpierw musiałem oddać go do wglądu w Domu Edukacji Zdrowotnej (w tamtych latach była taka instytucja). Recenzent okazał się asystentem medycznym, który z przerażeniem nabazgrał czerwonym ołówkiem cały wykład i przekreślił słowo „jądra” (jak można tak pisać!).
A jeden z byłych sekretarzy okręgowego komitetu partyjnego, który pracował jako cenzor, nazwał swoje „Memo dla nowożeńców” rozpustą, agitacją i propagandą niezdrowego stylu życia. Teraz Władimir Nikołajewicz wspomina to z uśmiechem, ale wtedy taki stosunek do jego działalności zawodowej naprawdę zranił jego dumę. Musiałem skoordynować tę notatkę z regionalnym komitetem partyjnym, na szczęście byli rozsądni ludzie i dałem zielone światło propagandzie „rozpusty i niezdrowego stylu życia”.
W okresie pełnienia funkcji zastępcy naczelnego lekarza części medycznej szpitala psychiatrycznego do jego obowiązków należała praca nad monitorowaniem pracy oddziałów psychiatrycznych szpitali wojewódzkich. Udzielono im porad medycznych za pomocą planowanych wizyt zespołu składającego się z psychiatry dziecięcego i statystyka z wizytami w szpitalach powiatowych, punktach ratownictwa medycznego i położniczego, gdzie sprawdzano stan bezpłatnych leków dla chorych psychicznie, pytania przychodni obserwacja ich (inwalidzi wojenni, grupa skłonna do działań niebezpiecznych społecznie itp.). Świadczył pomoc organizacyjną i metodyczną szpitalom psychiatrycznym w obwodach regionu (Wołkowski, obwód priłucki i Lewonkowski, obwód Czernigow), oddział psychiatryczny w Siemionowce.
Wielu mężczyzn z regionu Czernihowa zawdzięcza dr Brezmie zdrowie seksualne, lekarstwo na niepłodność. A żony uzdrowionego, z oczywistych powodów, podbiegały do niego z radosnymi słowami, że w rodzinie rosną dzieci, mąż stał się wzorowym człowiekiem rodzinnym i rzucił picie alkoholu. Władimir Nikołajewicz z uśmiechem opowiedział o sprawie, kiedy przyszła do niego kobieta i skarżyła się, że po leczeniu jej mąż często zaczyna znikać z sąsiada. „Wcale nie jest grzeszne śmiać się z tego, co wydaje się śmieszne!” Ta ciekawość jest jednak postrzegana jako wysoka ocena pracy dr V. N. Brezme. Pierwszy, jedyny i stały regionalny terapeuta seksu.
Jeszcze przed upadkiem Związku Radzieckiego był stałym przedstawicielem Ogólnounijnego Spotkania Koordynacyjnego ds. Seksopatologii. O wysokim poziomie jego wyszkolenia zawodowego świadczy charakterystyka wydana przez Moskiewski Instytut Badawczy Psychiatrii Ministerstwa Zdrowia RSFSR. Zawiera następujące słowa: „V. N. Brezme jest dojrzałą, niezależną i krytycznie myślącą terapeutką seksualną”. Nie bez powodu mężczyźni z różnych części Związku Radzieckiego zwracali się do niego ze swoimi problemami.
Autorytatywna opinia doktora Brezme jest nadal słuchana, często jest zapraszany na wykłady na temat zdrowia seksualnego w wyspecjalizowanych i wyższych instytucjach edukacyjnych w Czernihowie.
Opis książek o dr Brezmie
W 2017 roku pisarz z Czernihowa Witalij Topczij napisał książkę „Doktor Brezme. Życie jest poświęcone ludziom.” Opowiada szczegółowo o pracy zawodowej dr. Brezme, o tym, jak w latach 60. ubiegłego wieku na Ukrainie stał się zawód seksuologa, jak ostrożny stosunek do niego miała władza. W końcu w Związku Radzieckim nie było seksu, to był korupcyjny wpływ Zachodu! I jak trudno było Władimirowi Nikołajewiczowi przełamać utrwalone stereotypy lokalnych przywódców i ludności wobec swojego zawodu.
Książka zyskała uznanie, a teraz, dzięki sponsorom, drugie, znacznie poszerzone wydanie „O życiu seksualnym. Oglądane od doktora Brezme”.
Adnotacja do niej mówi: „Książka jest podzielona na dwie części. Pierwsza część poświęcona jest pracy zawodowej uznanego czarnohowskiego seksuologa. Wraz z wywiadami i przemówieniami dr. Brezme w mediach z Czernigowa, a także artykułami charakteryzującymi jego pracę sanitarno-edukacyjną, znajdują się trzy listy od pacjentów lekarza, których nie było w poprzednim wydaniu. Po przeczytaniu tego „wołania duszy człowieka” nie można pozostać obojętnym na cudze nieszczęście. Specjalny dział poświęcony jest odpowiedziom lekarza na liczne „podchwytliwe” pytania osób (w pierwszej edycji nie było takiej sekcji), które uczęszczały na jego wykłady w różnych instytucjach w Czernihowie i regionie.
Druga część książki jest w większości biograficzna. Oto biografia V. N. Brezme, krótkie informacje o jego rodzinie, zdjęcia z rodzinnego albumu, dyplomy, recenzje osób, które dobrze znają lekarza i jego rodzinę. Zawiera również recenzję pierwszego wydania książki autorstwa czarnohowskiego dziennikarza S. Dziuby.
Książka polecana jest osobom, którym nie jest obojętne ich zdrowie seksualne, które chcą mieć silną, zdrową rodzinę, aby żyć długo i szczęśliwie w zgodzie ze sobą i otaczającym ich światem.”
Dr Brezme, pierwszy i jedyny seksuopatolog w rejonie Czernihowa, wciąż jest pełen energii i przyjmuje pacjentów do poradni neuropsychiatrycznej. Tutaj zorganizował swój gabinet i przyjął pierwszych pacjentów już w 1966 roku! Mamy nadzieję, że zostanie na długo na tak potrzebnym ludziom stanowisku!
Obejrzyj film o dr Brezmie:
