Typowe odmiany argyrodermii i opis, podstawowe zasady uprawy w domu, szkodniki i choroby. Argyroderma to kwiat, który natura nagrodziła ekskluzywnymi danymi zewnętrznymi. Dzięki temu piękna sukulenta zyskuje coraz większą popularność i popyt na naszym terenie. Ten cud natury będzie piękną i zawsze odpowiednią atrakcją w Twoim domu. Oryginalny kwiatek z pewnością przyciągnie uwagę każdej osoby, która odwiedzi Twój dom.
Rodowód i miejsca naturalnego wzrostu argyrodermy
Argyroderma (łac. Argyroderma) to bardzo mała roślina liściasta należąca do kwitnących sukulentów. Pochodzi z dużej rodziny Aizovów (łac. Aizoaceae). Szanuje takie miejsca jak Prowincja Przylądkowa Afryki, RPA, a także Pustynia Karoo ze swoją ojczyzną. Ulubionymi siedliskami sukulentów są gleby kamieniste i piaszczyste.
Opis wyglądu argyrodermy
Kwiat nie bez powodu ma interesującą nazwę. Liście tej wdzięcznej rośliny mają specyficzny srebrzysty odcień, aw tłumaczeniu z języka łacińskiego „argyrum” oznacza odpowiednio srebro, „derma” to skóra.
Ta kwitnąca roślina karłowata ma bardzo wdzięczny wygląd, który na pierwszy rzut oka przypomina małe zielone kamienie. Pół-akkretowe, mięsiste liście mają kształt półkola, które jest zabarwione na zielono ze srebrzystym połyskiem. Te szarozielone elementy sukulenta wyrastają naprzeciw siebie swoimi płaskimi powierzchniami, tworząc tzw. rozety.
Każda z tych rozet reprezentowana jest przez liście w ilości 2 lub 4 jednostek. Średnica każdego liścia jest stosunkowo niewielka - tylko 2-3 cm, każda para blaszek liściowych jest oddzielona dość głębokim rowkiem. Między starszymi liśćmi pojawiają się młode liście, które następnie obumierają. Z tego rowka między nimi wyłania się krótka kwitnąca łodyga. Później zaczyna się na nim afiszować kwiat, często w jednej liczbie, z ogromną liczbą płatków, których średnica wynosi około 2-3 cm, a jeśli przyjrzysz się uważnie, ten kwiat wygląda podobnie do stokrotki, żółtego, białego lub różowy. Jest też okres płodny w życiu argyrodermii. Najczęściej owoce dojrzewają wiosną (marzec-kwiecień), z wyglądu przypominają małe zamknięte kapsułki, których średnica wynosi około 8-12 mm, kapsułki te powstają w wyniku narastania słupków i są podzielone na 7-29 zrazików.
Popularne rodzaje soczystych
W przyrodzie światowej występuje około 50 różnych przedstawicieli argyrodermii, ale niestety nie wszyscy z nich występują w naszych czasach i na naszym obszarze. Zwracamy uwagę na najbardziej znane odmiany:
- Argyroderma w kształcie miseczki - Argyroderma crateriforme. W tym przedstawicielu światowej flory można zobaczyć małe liście, których średnica wynosi około 2-3 cm, przybierają kształt półjaj. W okresie kwitnienia cieszy nas kwiatem, którego płatki są pomalowane na jasnożółty odcień z magicznym połyskiem, są też żółte pylniki i białe pręciki.
- Argyroderma owalny - Argyroderma owalny. Osobliwością tej rośliny jest kolor jej cylindrycznych blaszek liściowych. Gama kolorów waha się od limonkowej zieleni do bogatej srebrzystej zieleni. Podczas kwitnienia między górnymi liśćmi pojawia się bardzo piękny pojedynczy kwiat, położony na wyraźnie krótkiej szypułce. Płatki kwiatów w kolorze białym, różowym lub żółtym. Średnica tej dekoracji wynosi średnio 2-3 cm.
- Argyroderma jądra - Argyroderma jądra. Ten sukulent karłowaty ma pewną charakterystyczną cechę wyglądu - są to małe kropkowane plamy o białym kolorze, znajdujące się między innymi na liściach i największych kwiatach. W tej magicznej roślinie każda rozetka liściasta ma średnicę około 2,5–3,5 cm, tworzą ją grube, soczyste liście, pomalowane na szaro z niebieskawym odcieniem lub zielono z niebieskawym połyskiem. Liście zwrócone są do siebie płaskimi powierzchniami. Ten typ argyrodermii ma również krótką szypułkę wystającą z rowka między płytkami liściowymi. Kwiat o średnicy 3,5–4 cm jest obdarzony przez naturę pięknym różowym kolorem. Zauważysz, że piękny różowy kwiat przypomina trochę rumianek.
- Argyroderma Delaeta - Argyroderma Delaetii. Otrzymał swoją nazwę na cześć F. Delaeta, słynnego holenderskiego handlarza kaktusami. Ten wieloletni soczysty ma szczególnie piękne kwitnienie. Kolorystyka jest bardzo zróżnicowana, płatki można pomalować na kolor biały, fioletowy, czerwony i fioletowy. Okres kwitnienia przypada na lipiec i trwa do września. Blaszki liściowe, pomalowane na zielono z odcieniem limonki lub szarości, mają kształt ściętego jajka, z krawędziami lekko wydłużonymi ku górze.
Uprawa argyrodermii, podlewanie i rozmnażanie
Jeśli chodzi o hodowanie tej oryginalnej biżuterii własnymi rękami, nie ma w tym nic nadprzyrodzonego. Stosując się do podstawowych zasad i wskazówek dotyczących pielęgnacji otrzymasz doskonały i niepowtarzalny okaz do swojej kolekcji roślin.
- Optymalne miejsce na słońcu. Ponieważ argyroderma pochodzi z gorącej Afryki, potrzebuje warunków, które choć trochę przypominają jej ojczyznę. To piękno powinno być rozpieszczane dobrym oświetleniem przez cały rok. Aby to zrobić, musisz wybrać miejsce, w którym przez większość dnia kąpie się światło słoneczne. W okresach, kiedy dzień jest zbyt krótki, zaleca się tworzenie sztucznych źródeł światła dla zielonego pupila. Warto wiedzieć, że w palącym słońcu, w swojej ojczyźnie, Argyroderma ma tendencję do lekkiego zanurzania się w piasku, co pozwala ukryć się przed nadmiernym nasłonecznieniem. W domu, w okresie intensywnych upałów, tej afrykańskiej piękności należy zapewnić rozproszony cień światła.
- Prawidłowe podlewanie. Jeśli chodzi o wilgoć, nie można powiedzieć, że ten zielony cud nie może obejść się bez wody przez jeden dzień, wręcz przeciwnie, nadmierne podlewanie gleby nie powinno być dozwolone. Zaleca się podlewanie kwiatu tylko w okresie intensywnego wzrostu i rozwoju lub w okresie kwitnienia. Proces nawilżania należy przeprowadzić przez studzienkę ściekową, przy czym należy pamiętać, że po kilku godzinach nadmiar płynu należy spuścić, aby zapobiec zawilgoceniu gleby. Do nawilżania najbardziej odpowiednia jest woda deszczowa lub filtrowana woda z kranu. W okresie uśpienia, który trwa w przybliżeniu od października do kwietnia, argyroderma w ogóle nie potrzebuje płynu. Każda kropla wilgoci, która dostanie się na zieloną źrenicę w okresie spoczynku, może być bardzo szkodliwa dla jego zdrowia.
- Temperatura. Upalne warunki pogodowe są charakterystyczne dla tej oryginalnej rośliny wieloletniej. Z tego powodu latem czuje się całkiem komfortowo w temperaturze pokojowej, od 19 do 25 stopni. Sytuacja z temperaturą zimą jest bardziej skomplikowana, ale to też nie jest szczególny problem. Aby zimowy mróz nie zaszkodził Twojemu magicznemu kwiatowi, musisz go wcześniej przygotować. Zaleca się od połowy jesieni zacząć stopniowo obniżać temperaturę pomieszczenia, w którym mieszka nasz soczysty cud. Optymalny wskaźnik termometru, przy którym argyroderma będzie czuła się komfortowo zimą, to 13-15 stopni. Minimalna temperatura to 8-9 stopni.
- Współczynnik wilgotności powietrza. Jeśli chodzi o wilgotność środowiska zewnętrznego, wiele roślin może zazdrościć bezpretensjonalności twojego zielonego zwierzaka. Świetnie czuje się w suchym powietrzu. Z tego powodu absolutnie nie wymaga spryskiwania ani sztucznego nawilżania otoczenia.
- Wybór najbardziej odpowiedniej mieszanki doniczkowej. Istnieją dwie możliwości przygotowania idealnej gleby do sadzenia argyrodermii. Możesz iść do sklepu i kupić mieszankę ziemi przeznaczoną dla sukulentów, dodając do niej niewielką ilość piasku, aby uzyskać odpowiednie podłoże do sadzenia kwiatu. Możesz również przygotować glebę własnymi rękami. Aby to zrobić, potrzebujesz następujących składników: ziemia darniowa, mokry torf lub humus (ziemia liściasta), a także perlit lub gruboziarnisty piasek. Aby zrobić z nich idealną mieszankę gleby, musisz je połączyć w proporcjach 1: 1: 2. Istnieje inny algorytm tworzenia podłoża glebowego dla argyrodermii: gruboziarnista ziemia piaskowa i darniowa lub humus, w stosunku 2:1, zaleca się również tutaj dodać - pokruszoną cegłę, stary pokruszony tynk lub zwietrzałą glinę. Należy pamiętać, że jeśli piasek, którego używasz do przygotowania gleby, jest zanieczyszczonym gruzem lub pylistą zawiesiną, to należy spodziewać się, że ziemia wysycha „cementuje”. Aby temu zapobiec, piasek należy wcześniej dokładnie spłukać.
- Metody rozmnażania roślin. W przyrodzie znane są w zasadzie dwie metody rozmnażania tego mieszkańca prowincji afrykańskich - rozmnażanie przez nasiona i metoda wegetatywna (poprzez dzielenie zarośniętych grup podczas przesadzania). Powielanie za pomocą sadzonek jest niezwykle rzadkie. Jeśli chodzi o nasiona, możesz je kupić w sklepie i samodzielnie przygotować, jeśli Ty lub Twoi znajomi macie już ten cudowny kwiat w swoim domu. Można to zrobić następującymi metodami: powstały owoc należy zagnieść, po czym nasiona należy starannie wybrać z cząstek kapsułki. Możesz też zanurzyć już w pełni dojrzałą kapsułkę w pojemniku z wodą „do góry nogami”, co doprowadzi do otwarcia pokrywek komórek, a nasiona z kolei trafią na dno pojemnika. Po zebraniu nasion należy je dokładnie wysuszyć w zacienionym, suchym miejscu.
- Proces sadzenia nasion. Ta akcja nie sprawi Ci większych kłopotów. Wystarczy umieścić nasiona we wcześniej wybranym podłożu glebowym, ale nie za głęboko. Odległość między sąsiednimi roślinami powinna wynosić około 0,5-1 cm, po czym nasadzenia należy posypać grubym piaskiem. Najodpowiedniejszym czasem do sadzenia nasion jest koniec zimy i początek wiosny, wtedy sadzonki nie będą wymagały dla siebie dodatkowego oświetlenia i będą miały czas, aby wzmocnić się przed kolejnym zimowym mrozem.
- Właściwa pielęgnacja upraw. Młode sadzonki należy przechowywać w temperaturze 19-25 stopni, po wykonaniu dla nich szklanego lub polietylenowego schronienia. Konieczne jest zapewnienie dziecku optymalnego drenażu tlenu, w tym celu po pojawieniu się pierwszych pędów należy codziennie na kilka minut zdejmować schronienie, a gdy pierwsze liście osiągną miesiąc życia należy zwiększyć i wydłużyć wentylację (kilka razy dziennie przez 5-10 minut). Po 1, 5–2 miesiącach schronienie będzie musiało zostać całkowicie usunięte. Kwiaty pojawiają się zwykle 3-4 lata po siewie.
- Niezbędne składniki odżywcze. Jeśli mówimy o ubieraniu, nie możemy powiedzieć, że kwiat będzie ich od ciebie wymagał, ale nadal jest zalecany w okresie intensywnego wzrostu i pączkowania. W tym celu idealne są nawozy mineralne do kaktusów lub sukulentów.
- Przeprowadzka do nowych doniczek. Przeszczep należy przeprowadzać co 2-3 lata, zanim rozpocznie się nowy wzrost. Do przesadzania należy przygotować nie małe pojemniki z otworami drenażowymi i szeroką powierzchnią. Dolną warstwę należy ułożyć cegłą łamaną lub keramzytem. Powstrzymaj się od podlewania przed i bezpośrednio po przesadzeniu. Lepiej dla nich zapewnić suchsze warunki życia, środek ten przyczynia się do szybszego gojenia się ran na korzeniach.
Argyroderma problemy w domu, szkodniki, walka
W zasadzie argyroderma jest zagorzałym i zahartowanym przedstawicielem zielonej „armii” planety, ale mimo to cierpi na pewne stany patologiczne. O obecności którego kwiat powiadomi Cię o zmianach cech jego wyglądu zewnętrznego:
- W przypadku, gdy Twój zwierzak ma pomarszczone plamy jasnych odcieni na liściach, musisz zwrócić uwagę na warunki życia, najprawdopodobniej do tego stanu doprowadziło oparzenie słoneczne. Zapewnij kwiatowi jasny odcień, a problem sam zniknie.
- Liście i cała roślina jako całość zbytnio spowolniły wzrost - należy nakarmić kwiat lub dokonać przeszczepu.
- Wzrost młodych liści wyprzedza zamieranie starszych, najczęstszą przyczyną tego problemu jest zbyt wczesne podlewanie po niedawnym przesadzeniu.
- Jeśli liście zaczęły wyraźnie blaknąć lub ciemnieć i stawały się bardziej miękkie w strukturze, jest to sygnał zalania gleby. Pilnie należy zmniejszyć obfitość podlewania, w przeciwnym razie roślina może całkowicie zgnić.
- Twój zielony uczeń nie spieszy się, by zadowolić Cię bajecznymi kwiatami - potrzebuje trochę więcej światła słonecznego.
Jeśli mówimy o szkodnikach, to takie szkodliwe owady jak wełnowce, wciornastki, komary i przędziorki są niebezpieczne dla argyrodermii. Walka z powyższymi owadami wcale nie jest trudna, a wynik jest bardzo skuteczny. Musisz tylko wiedzieć, jak to zrobić:
- Wełniak. Walka z tym szkodnikiem wcale nie jest trudna i nie wymaga dużego wysiłku. Za pomocą miękkiej szczoteczki lub wacika nasączonego wodą z mydłem usunąć robaki z rośliny, a następnie spryskać liście roztworem tytoniu lub czosnku. Jeśli wolisz używać chemikaliów, przydadzą się w tej sprawie Aktellik, Admiral i Aktara.
- Wciornastki. Spośród środków ludowych najbardziej skuteczne są roztwory musztardy, papryki, tytoniu lub glistnika. Jeśli chodzi o chemiczne insektycydy, to jest bardzo szeroka gama produktów: Vermitic, Fitoverm, Agravertin, Intavir i wiele innych.
- Komary grzybowe. Jeśli twoje zwierzę zostało odwiedzone przez te szkodliwe owady, powinieneś natychmiast pobiec do sklepu i kupić preparaty chemiczne, aby walczyć z nimi za pomocą metod ludowych - syzyfowej pracy. Takie leki jak "Regent", "Dimilin", "Bazudin" i "Diflubenzuron" pokazują się bardzo dobrze.
- Pająk. Na pierwszych etapach niszczenia tego szkodnika można stosować metody ludowe, takie jak: alkohol etylowy, mydło do prania, napar czosnkowy. Jeśli stan twojego zwierzaka nie jest bardzo zły, te fundusze wystarczą, w przeciwnym razie konieczne jest użycie potężniejszej broni - chemicznych środków owadobójczych. Najbardziej skuteczne są następujące: „Actellik”, „Fitoverm” i „Neoron”. Istnieje również metoda biologiczna, jej zaletą jest absolutna nieszkodliwość dla ludzi i zwierząt. Istotą metody jest dodanie drapieżnych roztoczy - amblyseus i phytoseiulus.
Więcej przydatnych i interesujących informacji na temat argyrodermii można znaleźć w tym filmie:
