Odmiany i cechy storczyków, siedliska przyrodnicze, uprawa i pielęgnacja w warunkach domowych, zastosowanie medyczne. Orchis (łac. Orchis) to roślina, wokół której od czasów starożytnych krążyło wiele legend i mitów, kwiat, który nie stracił na popularności we współczesnym świecie. Jest to wielowymiarowy przedstawiciel zielonego świata planety, z którym każdy jest zaznajomiony na swój sposób: ktoś zna go jako środek tradycyjnej medycyny, ktoś jako niezastąpiony element zewnętrza, a niektórzy jako niezbędny atrybut magicznego rytuały.
Odmiany storczyków
Orchis wywodzi się z roślin z rodziny Orchidei, z którą kojarzy się również jej drugie imię – „dzika” lub „północna orchidea”. W naturze występuje bardzo dużo różnych rodzajów „dzikich storczyków”, które różnią się wyglądem kwiatostanu, liczbą kwiatów i ich kolorem, wielkością samej rośliny i okresem kwitnienia.
Gatunki storczyków:
- Orchis orchis (Orchis anthropophora);
- Samiec storczyka (Orchis mascula);
- Orchis (Orchis militaris);
- Blady storczyk (Orchis pallens);
- storczyk plamisty (Orchis punctuata);
- Purpurowy storczyk (Orchis purpurea);
- Storczyk małpi (Orchis simia);
- storczyk szpicla (Orchis spitzelii);
- storczyk błotny (Orchis palustris);
- Storczyk dremlik (Orchis morio);
- storczyk prowansalski (Orchis provincialis);
- Największy storczyk (Orchis maxima);
- Spalony storczyk (Orchis ustulata);
- Pachnący storczyk (Orchis fragrans Pollini);
- Storczyk trójzębny (Orchis tridentate Scop);
- Orchis Szelkownikowa (Orchis schelkownikowii).
Ogólne cechy wyglądu zewnętrznego storczyka
Wzrost i rozwój „dzikiej orchidei” jest bardzo zależny od warunków środowiskowych, a wysokość do jakiej dorasta ta roślina również zależy od nich. Liczby te wahają się od 15 do 60 cm, ale stosunkowo niski wzrost nie przeszkadza mu skutecznie wyróżniać się na tle innych kolorów.
Podziemną część rośliny tworzą dwie bulwy. Wśród nich rozróżnij starszego i młodszego, lub jak nazywa się je również zastępowaniem i zastępowaniem. Bulwa jest szeroka, ma owalny wygląd. Charakterystyczną cechą storczyka są również jego liście, pomalowane przez naturę na bogaty, jasnozielony kolor. Są proste, lancetowate, mają tendencję do zwężania się w szypułkę lub gładko zakrywają łodygę.
Nie można też pominąć kwiatostanów tej północnej piękności, które mogą przybrać postać ucha wielkości około 15–20 cm, są to małe, wyjątkowo piękne, małe kwiaty o średnicy, gęsto rozmieszczone blisko siebie. Zróżnicowanie odcieni płatków waha się w szerokim zakresie: od lawendy do ciemnego fioletu. Niektóre źródła podają, że na terytorium Rosji można również znaleźć kwiaty o bogatym burgundowym kolorze. U niektórych gatunków storczyków kwiaty są usiane małymi plamkami o ciemnym kolorze. Cechą charakterystyczną tej rośliny jest również zapach wydzielany przez jej pąki: bogaty, delikatny aromat wanilii. Okres, w którym orchidea cieszy nas swoimi kwiatami, to najczęściej pierwsze dwa miesiące lata, ale niektóre gatunki kwitną w kwietniu-maju.
„Północna orchidea” na wolności
Nadal dość trudno spotkać storczyka w naturze, gdyż roślina ta należy do gatunków zagrożonych, dlatego figuruje w czerwonych księgach wielu krajów Europy, Azji, a nawet Ameryki Północnej. Zabronione jest nie tylko wykopywanie kiełków, ale także zbieranie kwiatów. Podróżując po całym świecie „storczyk północny” można znaleźć w wielu krajach Europy, Azji, Afryki, na Wyspach Kanaryjskich i na Kaukazie. Warunkowo występuje również na obszarach górskich (Karpaty, Krym). Jeśli chodzi o Rosję, roślina jest tu warunkowo rozpowszechniona, z wyjątkiem terytoriów Dalekiej Północy.
Uprawa storczyka w domu
Dziś storczyk jest „zakładem VIP” w zakresie projektowania krajobrazu i rzemiosła „zapalonych” ogrodników. Dlatego bardzo istotna jest kwestia osobliwości uprawy i opieki.
„Północna orchidea” nie jest wybredną rośliną, ale wciąż są pewne niuanse: gleba i oświetlenie, podlewanie, nawożenie, przygotowanie do zimowania.
- Oświetlenie. Wybierając miejsce, w którym będzie się obnosić storczyk, należy zwrócić uwagę na oświetlenie wybranego obszaru. To miejsce absolutnie nie powinno być w cieniu. Optymalną lokalizacją dla niego jest nasłoneczniony obszar z rozproszonym światłem cienia.
- Dobór podłoża i przesadzanie storczyków. Jeśli chodzi o glebę, roślina preferuje gleby dobrze nawilżone, ale charakteryzujące się luźnością. Muszą przepuszczać wystarczającą ilość wilgoci i tlenu. Szczególnie ważny jest współczynnik naturalnej wilgotności, ponieważ gleba musi być dobrze nawilżona, ale co za tym idzie - w żadnym wypadku nie bagnista. Jest pewien wzór: im lepiej wybrana ziemia, tym mniej zmartwień wymaga storczyk w długim letnim upale. Podczas sadzenia podłoże, które wyciągasz z dołka, możesz ulepszyć, dodając do niego torf w proporcji 1:1, a piasek rzeczny w proporcji 1: 1/2.
- Nawilżający. „Dzika orchidea” nie wymaga ciągłego podlewania, jeśli zostanie posadzona na odpowiedniej glebie i w odpowiednim miejscu. Wyjątkiem są przedłużające się susze, w tym okresie roślina powinna być nasycona wystarczającą ilością wody. Wielu hodowców tego kwiatu podlewa go deszczówką, która sama w sobie nie jest całkowicie bezpieczna. Woda deszczowa jest źródłem wielu substancji chemicznych, w tym kwasów, które mogą zaszkodzić naszej północnej królowej, jeśli są jej dostarczane w obfitości.
- Top dressing dla storczyków. Nawozy do tego magicznego kwiatu powinny być wybrane organiczne, mineralne, które mu się nie podobają. Najlepszą opcją byłby kompost i igły - ta para zapewni piękne, jasne kwitnienie. Dobrze jest wprowadzić je podczas siewu, a następnie dwa razy w roku ściółkować glebę warstwą 5 cm lub więcej, na to odpowiednia pora to połowa wiosny i wczesna jesień, po zimowych mrozach i mrozach oraz bezpośrednio przed ich rozpoczęciem.
- Zimowanie roślin. Przed okresem zimowym „północna orchidea” nie odczuwa dużego strachu, ale przed okresem zimowym trzeba będzie podjąć pewne działania. Podczas pierwszych jesiennych chłodów część rośliny znajdująca się nad ziemią powinna zostać radykalnie odcięta do podstawy. Zapewni to naszej dzikiej urodzie bezpieczną egzystencję w okresie odwilży oraz w okresie silnych zmian temperatury i dużej wilgotności.
Na te warunki składa się temperatura pokojowa i dobre położenie naszych sadzonek. Odczyty temperatury będą odpowiednie, jeśli ich zakres wynosi od 18 do 24 stopni. Miejsce na przyszłą dekorację naszego ogrodu należy przeznaczyć tam, gdzie jest najwięcej światła słonecznego, może to być balkon lub okna, znajdujące się po słonecznej stronie domu.
Możliwe problemy w uprawie storczyków
Jeśli chodzi o szkodniki i choroby, chociaż storczyk jest rośliną z pozoru delikatną i kruchą, jego naturalna odporność jest dość silna. Jest odporny na grzyby i szkodniki, ale też grozi mu niebezpieczeństwo - są to ślimaki, chrząszcze i ślimaki. Tylko fizyczne metody ochrony, takie jak pułapki i kręgi słomiane w pobliżu plantacji storczyków, pomogą uniknąć kłopotów z nimi.
Rozmnażanie, przesadzanie i pielęgnacja kikutów storczyków
Istnieje również rozmnażanie korzeniowe (wegetatywne) „dzikiej orchidei”, polegające na oddzieleniu zastępującej bulwy. Sadząc te ostatnie należy pamiętać, że na nowe miejsce należy dodać trochę jego „rodzimej” gleby (z poprzedniego miejsca), co przyczynia się do bezpieczniejszego bytu i szybszego zadomowienia się w nowym miejscu, ponieważ zawiera grzyby i drobnoustroje, do którego orchidea została już wcześniej przystosowana.
Ze względu na to, że czas pojawienia się pierwszych liści kwiatu nad ziemią jest bardzo chaotyczny, okres ten wynosi od miesiąca i może trwać nawet rok, wtedy wymagają one pewnych zabiegów pielęgnacyjnych. Jest to odkładanie „wiodących” pędów w osobnych pojemnikach, aby kontynuować ich wzrost. Sadzenie młodych storczyków zapewni wygodniejsze i bardziej przestronne warunki dla ich karłowatych kolegów.
Najodpowiedniejszym okresem na sadzenie sadzonek w ziemi Twojego ogrodu będzie środkowa część wiosny, kiedy jesteś głęboko przekonany, że silne mrozy i mrozy nie zakłócą Twojego ogrodowego skarbu. Należy również wziąć pod uwagę odległość sąsiedztwa między naszymi nasadzeniami, lepiej żeby nie była mniejsza niż 15-18 cm.
Zastosowanie storczyków w medycynie
„Północna Orchidea” od dawna stosowana jest w medycynie ludowej, a sława jej leczniczych właściwości sprowadza się do nas. Szerokie spektrum działania posiada śluz, który zajmuje większość struktury chemicznej storczyka, oraz salep, proszek przygotowany z bulw storczyka północnego. Te składniki są pomocnikami ludowymi w leczeniu stanów takich jak:
- biegunka;
- zapalenie pęcherza;
- utrata sił, jak na starość, także po długotrwałej chorobie;
- gruźlica i jej konsekwencje;
- stany depresyjne;
- zapalenie pęcherzyka żółciowego;
- wrzód trawienny żołądka i dwunastnicy;
- procesy zapalne na błonie śluzowej żołądka;
- stany nadkwasowe;
- choroby układu oddechowego (zapalenie oskrzeli, zapalenie krtani, zapalenie płuc);
- impotencja, dysfunkcja seksualna;
- niedobór witamin, hipowitaminoza;
- zapalenie gruczołu krokowego;
- gruczolak prostaty;
- choroby zapalne żeńskich narządów płciowych;
- cukrzyca;
- hemoroidy;
- niedokrwistość;
- choroby zapalne skóry i jej przydatków;
- infekcje opryszczki;
- wczesna gestoza kobiet w ciąży.
Dzika orchidea jest również dobrym środkiem antykoncepcyjnym. W niektórych krajach był używany jako środek dodający witalności. Nie sposób nie wspomnieć, że to właśnie storczyk plamisty jest najsilniejszym afrodyzjakiem pochodzenia roślinnego.
W wielu krajach naszego świata ten uzdrowiciel z północy jest oficjalnie uznanym lekiem, posiadającym własną bazę dowodów skuteczności. Można go znaleźć w następujących postaciach farmakologicznych:
- nalewki alkoholowe;
- wywary na bazie salep;
- śluz storczyka;
- napary na wodzie;
- maści;
- plastry do leczenia zapalenia gruczołu krokowego.
Przeciwwskazania i skutki uboczne
Preparaty na bazie storczyków z miejsc północnych są całkowicie bezpieczne w stosowaniu. Są bezpiecznie przyjmowane zarówno przez dzieci, jak i kobiety w ciąży. Jedyne, o czym musimy pamiętać, to indywidualna nietolerancja poszczególnych składników rośliny. W przypadku tej osoby, z obciążoną historią alergii, należy go stosować ostrożnie. Jedynym skutkiem ubocznym jest nadmierne podniecenie seksualne.
Wykorzystanie storczyków w projektowaniu krajobrazu
Ten mieszkaniec łąk północy jest niezwykle rzadko wykorzystywany jako składnik mieszanych klombów. W nowoczesnym projektowaniu krajobrazu często można go znaleźć na odległych półdzikich obszarach, których tłem są drzewa iglaste. Najczęściej projektanci wykorzystują nasadzenia grupowe storczyków do dekoracji ogrodów skalnych.
Magiczne właściwości storczyków
Dla naszych przodków „północna orchidea” była postacią wielu legend, znaków ludowych i atrybutem magicznych obrzędów. Przy pomocy tego czarującego kwiatu przeprowadzono rytuały powitania wiosny.
Kobiety wierzyły, że jeśli wraz z pierwszymi promieniami słońca zanurzą się w jeziorze, na brzegu którego rośnie storczyk, to działanie to niewątpliwie zapewni im wieczną młodość, piękno i dobre zdrowie. Również wspomniany wcześniej Salep zabierali ze sobą na wojny i bitwy, gdyż przygotowany na jego bazie napój jest w stanie zrefundować dzienną dawkę substancji niezbędnych organizmowi, by miał wystarczającą ilość siły i energii.
Mieszanka sporządzona z bulw storczyków i mleka była przeznaczona dla niemowląt, które nie miały lub nie miały mleka matki.
Ale liście i kłącza „dzikiej orchidei” były szeroko stosowane jako jeden ze składników mikstury miłosnej. Również w „sprawach serca” ta czarownica była talizmanem przeciwko wszelkim możliwym kłopotom i kłopotom. Ludzie mówili, że storczyk może być użyty raz jako „łodyga prawdy”, wierzono, że jeśli weźmiesz korzeń rośliny do kieszeni, to nikt cię nie oszuka.
Poznaj właściwości lecznicze storczyka:
