Opis storczyka cymbidium, jego poszczególnych odmian ozdobnych, a także przegląd warunków uprawy kwiatu w domu. Cymbidium (nazwa łacińska Cymbidium) należy do rodziny Orchidei i jest wiecznie zielonym epifitem. Roślina pochodzi z subtropikalnych regionów północnej części kontynentu australijskiego i Azji. Pierwsza wzmianka o cymbidium znajduje się w annałach cesarzy chińskich, spisanych 2 tysiące lat temu. Szczegółowy opis naukowy sporządził pod koniec XVIII wieku szwedzki botanik Peter Svarets.
Dziś na terytorium ChRL i sąsiedniej Japonii hodowcy kwiatów uprawiają szeroką gamę poszczególnych gatunków, które różnią się między sobą kształtem liści, płatków i odcieniem samych kwiatów. Szczególnie popularne są tu małe odmiany cymbidium, które wydzielają silny przyjemny aromat. Na terytorium kontynentów australijskich i europejskich duże gatunki hybrydowe przeznaczone do cięcia nabrały szczególnej wartości.
Ogólny opis storczyka cymbidium
Kształt cebulki, a dokładniej pseudobulwy, jest jajowaty. Znajduje się w przyziemnej części łodygi w postaci zauważalnego zagęszczenia. To tutaj epifit przechowuje cenną wilgoć. Liście są liniowe lub mieczykowate o skórzastej strukturze.
Szypułka może rozciągać się w górę o 1–1,5 m. Kwiatostan w postaci luźnego, luźnego pędzla może zawierać zarówno obfitość, jak i kilka samotnie rosnących kwiatów. Te ostatnie, jak już wspomniano powyżej, różnią się wielkością, a także różnorodnymi kształtami i odcieniami, wśród których są żółte, brązowawe, kremowe, czerwonawe, różowe itp. Płatki i płatki z reguły mają to samo kształt (lancetowaty lub sierpowaty) i kolor …
Kwitnienie w cymbidium trwa średnio 1,5–3 miesiące, a okres jej aktywnego rozwoju, kiedy roślina cieszy hodowców kwiatów swoimi właściwościami estetycznymi, wynosi 3–7 lat.
Odmiany i odmiany storczyków cymbidium
Nauka dzisiaj zna ponad 100 odmian cymbidium, które są uprawiane przez hodowców kwiatów na całym świecie. Jednak tylko kilkadziesiąt gatunków zostało rozpowszechnionych, a najciekawsze z nich krótko opiszemy poniżej.
- Eburneum (po łacinie Cymbidium eburneum) … W zwykłych ludziach odmiana ta jest również nazywana kością słoniową ze względu na piękny kremowy odcień dość dużych kwiatów o szerokich płatkach. Zapach eburneum bardzo przypomina kwitnące bzy. Roślina uwielbia klimat umiarkowany, dlatego jest aktywnie uprawiana na naszych szerokościach geograficznych.
- Liść aloesu (w języku łacińskim Cymbidium aloifolium). Jest to rodzaj storczyka karłowatego, który dorasta do wysokości nie większej niż 0,3 m. Od wiosny do jesieni roślina cieszy oko małymi (średnica 4–4,5 cm) kwiatami o delikatnym bladożółtym, kremowym lub bordowym odcień.
- Lancetolat (po łacinie Cymbidium lancifolium). Kwiaty tej odmiany są raczej małe (nie więcej niż 5 cm średnicy), a ich płatki i działki są pomalowane na jasnozielony odcień, przez który przechodzi ciemna bordowa żyłka. Piękny kontrast tworzy biała warga z cienką zieloną siateczką i czerwonymi plamami. Okres kwitnienia rozpoczyna się w kwietniu i trwa do października.
- Dzień (po łacinie Cymbidium dayanum). Storczyk wyróżnia się gęstym kwiatostanem, składającym się z małych (o średnicy nie większej niż 5 cm) kwiatów, w których płatki i działki są zacienione w pięknym odcieniu kości słoniowej, a przez ich środek przebiega ciemnoczerwona żyłka. W środowisku naturalnym gatunek ten występuje na Sumatrze i na Filipinach. W domu roślina kwitnie pod koniec lata i cieszy się swoim wyglądem do grudnia włącznie. Najpopularniejsze w Europie są dwie odmiany – Tavoy i Twelf.
- Tracy (po łac.cymbidium tracyanu) to gatunek storczyków wielokwiatowych. Uprawiana głównie do cięcia komercyjnego, ponieważ pojedyncze kwiaty osiągają średnicę do 15 cm i mają piękny żółto-zielony odcień z przerywaną linią brązowo-czerwonych żył. Pomadka o delikatnym kremowym kolorze charakteryzuje się falistym, rzadziej frędzlowanym kształtem. Pędzel do modelowania może osiągnąć długość 1,2 m, a jednocześnie może zawierać dwa tuziny kwiatów, które pojawiają się w okresie wrzesień-styczeń.
- Lowe (po łacinie Cymbidium lowianum) - Kolejny popularny rodzaj epifitów o dużych kwiatach do 20 cm średnicy. Płatki i działki mają żółtawo-zielony odcień, a trójpłatkowa warżka jest ciemnopurpurowa. Storczyk Lowe dorasta do 0,8-1,2 m wysokości, a jej linijne, szmaragdowe liście dochodzą do 0,75 m. W środowisku naturalnym roślina występuje w Birmie, gdzie w okresie od lutego do czerwca wchodzi w fazę kwitnienia. Spośród popularnych odmian Low warto podkreślić „Lilliput”, który jest bardziej ceniony niż inne za spektakularny wygląd.
- Żółtawo biały (łac. Cymbidium eburneum). Ojczyzną tej orchidei są Himalaje, gdzie osiąga dość duże rozmiary. Jej kwiaty mają średnicę 7, 5-8 cm i są pomalowane na delikatny kremowy odcień. Warga ma pofalowany brzeg, żółtawy grzebień i piękne czerwone plamy, które tworzą spektakularny kontrast.
- Cymbidium mieczopodobne (łac. Cymbidium ensifolium) osiada na skałach regionu azjatyckiego. Kwiatostan powstaje z małych kwiatów (o średnicy 3-4 cm) w ilości 4-9 sztuk i zdobi wyprostowaną szypułkę, która może mieć różne długości w granicach 15-65 cm Okres kwitnienia trwa od stycznia do początku maja. Płatki są pomalowane na bladożółty odcień, z którym z powodzeniem łączy się ciemnoczerwone żyły i te znajdujące się bliżej podstawy plam. Do najpopularniejszych rodzajów Cymbidium Sword należą Piotruś Pan, Lovely Melody i Golden Elf.
- Cudowne (po łacinie Cymbidium insigne). Charakterystyczną cechą tej orchidei są płatki pomalowane na jasnoróżowy odcień i ukazujące specyficzny kształt, czerwone plamy. Wargi w formie płatków również mają na swojej powierzchni bordowe plamki, a ich falisty brzeg jest lekko wygięty do tyłu. W jednym kwiatostanie znajduje się do 15 kwiatów, z których każdy ma średnicę do 8 centymetrów i powstają w okresie od lutego do maja. W środowisku naturalnym wspaniałe gatunki epifitów występują w Wietnamie, Tajlandii i Chinach.
- Odmiana karłowata (łac. Cymbidium pumilum) różni się płatkami, które mają brązowo-czerwony odcień i są otoczone cienkim żółtym paskiem. Warżka ma biały odcień i ciemnoczerwone plamy, a centralny płat jest lekko zakrzywiony i tępo zakończony. Kwiatostan wzniesiony, do 12 cm długości, składający się z dużych kwiatów o średnicy około 10 cm. Cymbidium karłowate uważane jest za gatunek bardzo rzadki, a uprawia się go głównie w Chinach i Japonii, choć ostatnio, ze względu na swoje właściwości dekoracyjne, coraz częściej jest hodowany w Europie i Rosji. Okres kwitnienia tej orchidei to grudzień-marzec.
- Cymbidium olbrzymie (łac. Cymbidium giganteum) tworzy kwiatostany po 15 kwiatów o średnicy około 11 cm, które wydzielają przyjemny aromat. Płatki są zielonkawo-żółtawe, usiane drobnymi czerwonymi żyłkami, a warga ma delikatny kremowy kolor i jest pokryta siateczką cienkich czerwonych pasków. Kwiatostan, położony na potężnej szypułce, ma długość do 50-60 cm, w wyniku czego gatunek ten otrzymał swoją nazwę. Siedlisko przyrodnicze - Himalaje. Okres kwitnienia rozpoczyna się w listopadzie i trwa do połowy kwietnia. Cechą charakterystyczną cymbidium olbrzymiego jest to, że jego kwiaty po ścięciu mogą stać przez długi czas (do 4 tygodni) nie tracąc swoich właściwości dekoracyjnych. Najbardziej popularna wśród hodowców kwiatów amatorskich jest jedna z odmian o nazwie „Red Chile”, która nazywana jest kompaktową orchideą pokojową z kwiatami o ciemnoczerwonym odcieniu.
Komfortowe warunki do uprawy cymbidium
Aby storczyk cymbidium cieszył się swoim estetycznym wyglądem, hodowca będzie musiał być pilny i odpowiednio wcześniej się przygotować, zapewniając roślinie komfortowe warunki. Po pierwsze, oto kilka ogólnych informacji, które każdy powinien znać:
- Cymbidium najlepiej czuje się na parapecie szerokiego okna, gdzie zawsze jest dużo słońca. W związku z tym optymalnie jest zlokalizować go od strony południowej. Nie jest konieczne specjalne zacienianie storczyka, ale mimo to w czasie upałów można przewidzieć zamknięcie jej kurtyną świetlną na kilka godzin, aby zapobiec ekspozycji na bezpośrednie działanie promieni słonecznych podczas upałów w południe.
- Większość gatunków ozdobnych kwitnie zimą, kiedy długość naturalnego światła dziennego jest niewystarczająca. W związku z tym cymbidium na pewno będzie potrzebowało dodatkowego źródła światła.
- Pomimo tego, że roślina występuje w środowisku naturalnym w gorących regionach, storczyki nie mają skłonności do upałów i łatwiej przeziębiają się. Dlatego reżim temperatury musi być monitorowany i nie może przekraczać 23-25 stopni Celsjusza.
- Cymbidium stawia zwiększone wymagania co do wilgotności powietrza, która musi być utrzymywana na poziomie 60%. W związku z tym latem roślinę należy spryskiwać 3-4 razy dziennie. Możesz również zainstalować doniczkę ze storczykiem na palecie, na dnie której wyłożona jest zwilżona ekspandowana glina.
Co do pozostałych warunków:
- Podlewanie przy aktywnym rozwoju rośliny należy ją przeprowadzać regularnie 2-3 razy w tygodniu, ale ważne jest, aby wilgoć nie ulegała stagnacji. W przeciwnym razie korzenie mogą zostać dotknięte zgnilizną, która zniszczy storczyk. Jeśli nie kontrolujesz podlewania, brak wilgoci wpłynie na stan pseudobulw i kwiatów. Pierwszy zacznie się marszczyć, a drugi odpadnie. Na zimę intensywność podlewania zmniejsza się do 1 raz na 10-14 dni, ale w przypadku, gdy temperatura powietrza w pomieszczeniu pozostaje wysoka (ponad 18 stopni), roślina będzie musiała być częściej podlewana, skupiając się na stanie gleby.
- Najlepszy opatrunek przeprowadzać razem z co trzecim podlewaniem, przygotowując go w postaci roztworu i wylewając bezpośrednio na zwilżoną glebę. Do tych celów optymalne jest stosowanie specjalnych nawozów do storczyków. Na przykład „Idealny”, „Kemira +” lub „Tęcza”. Wiosną oraz w pierwszej połowie lata związki te dodaje się w ilości 1/2 zalecanego stężenia na opakowaniu. W drugiej połowie lata należy ograniczyć dodawanie azotu do gleby, aby zmniejszyć jej kwasowość. W okresie kwitnienia cymbidium w ogóle nie wymaga dodatkowego dokarmiania.
- Przeszczep przeprowadzane regularnie, gdy korzenie rosną, po czym roślina staje się ciasna w starej doniczce. Zwykle tę procedurę przeprowadza się 1 raz na 2-3 lata natychmiast po wyblaknięciu rośliny. Podłoże jest najłatwiejsze w użyciu zakupione do storczyków, ale jeśli chcesz, możesz sam zrobić miksturę, używając jako podstawy kory sosny, do której dodaje się drobno posiekany torfowiec, trochę węgla drzewnego i korzenie paproci. Wszystkie składniki są dokładnie wymieszane, dodaje się trochę humusu i układa w garnku, w którym została już przygotowana warstwa drenażowa połamanych odłamków lub keramzytu.
Cymbidium przesadza się razem z glinianą bryłą, dodając w razie potrzeby substrat, aby pseudobulwa znajdowała się nad poziomem gruntu. Jeśli w trakcie konieczne było oczyszczenie korzeni, nie można podlewać orchidei po posadzeniu przez co najmniej 2-3 dni. Cóż, w przypadkach, gdy system korzeniowy nie został uszkodzony, możesz podlać roślinę natychmiast po przeniesieniu, ostrożnie dodając wodę wzdłuż krawędzi pojemnika.
Jak zapewnić kwitnienie cymbidium?
Niektóre rodzaje cymbidium kwitną o różnych porach roku i czasami mają różne wymagania dotyczące warunków, których potrzebują do tego. Ale istnieją uniwersalne zalecenia, które pomagają zapewnić pojawienie się pięknych kwiatów przedstawicielom rodziny storczyków.
Przede wszystkim ważne jest kontrolowanie temperatury, ponieważ przy wskaźniku powyżej +22 wszystkie odmiany niechętnie wiążą pąki, a niektóre w ogóle tego nie zrobią. Ponadto ważne jest, aby zapewnić wystarczającą ilość światła w ciągu dnia i nie dopuszczać do różnicy temperatur w dzień iw nocy o więcej niż 5 stopni Celsjusza. Wynika to z faktu, że do hodowli ozdobnych odmian cymbidium wykorzystuje się głównie gatunki rosnące w środowisku naturalnym na zboczach gór.
Jeśli do hodowli wybierane są gatunki kwitnące w okresie wiosenno-letnim, nie należy martwić się wahaniami temperatury, ponieważ rośliny te bez żadnych konsekwencji doświadczają spadku temperatury w nocy do +5 stopni Celsjusza. Trudniej jest uprawiać odmiany kwitnące zimą, ponieważ nie lubią nadmiernego ciepła i powinny być umieszczone z dala od urządzeń grzewczych lub nawet wyniesione na balkon / loggię, jeśli są przeszklone i nie są specjalnie ogrzewane.
Powstawanie kwiatów zależy również w dużej mierze od wieku samej orchidei. Największe rozmiary osiągają dopiero w trzecim okresie kwitnienia.
Reprodukcja cymbidium
Rozmnażanie odbywa się wegetatywnie, po prostu dzieląc krzew. Ta procedura jest przeprowadzana przy następnym przeszczepie. Zwykle po wyjęciu cymbidium ze starej doniczki jego system korzeniowy to splątana kula, której dno będzie suche i szare. Te martwe korzenie należy ostrożnie wyciąć za pomocą starannie odkażonego noża.
Następnie storczyk dzieli się na kilka części, tak aby każda miała pseudobulwę i część korzeni. Miejsca cięć traktuje się popiołem, a oddzielone części rośliny sadzi się w osobnych doniczkach z wcześniej przygotowanym podłożem, odczekaj kilka dni, a następnie zapewnij wysoką intensywność podlewania i stale nawilżaj liście, aż do cymbidium uwalnia młode pędy lub blaszki liściowe - sygnał potwierdzający, że ukorzenienie się powiodło.
Niepokojące objawy i główne szkodniki
- Roślina nie kwitnie. W przypadkach, gdy cymbidium nie wykazuje żadnych niebezpiecznych oznak uszkodzeń, ale nie kwitnie, należy stworzyć dla niego warunki stresowe. W tym celu wskazane jest obniżenie temperatury w nocy do 11-12 stopni i ograniczenie podlewania.
- Cymbidium zaczyna wysychać. Jeśli więdnięcie zaczyna się od liści, których końcówki wysychają i żółkną, najprawdopodobniej oznacza to niewystarczającą wilgotność powietrza w pomieszczeniu. Problem można wyeliminować poprzez regularne opryskiwanie (3-4 razy dziennie) lub przenoszenie doniczki na paletę, gdzie na dnie układane są mokre kamyczki/keramzyt.
- Pojawienie się zażółcenia na łodygach i liściach. Najczęściej jest to spowodowane brakiem wilgoci, ale w niektórych przypadkach gnicie korzeni prowadzi do podobnych niepokojących objawów. Aby znaleźć przyczynę, musisz ostrożnie usunąć górną warstwę gleby i sprawdzić stan systemu korzeniowego. Jeśli rozwój procesów gnilnych jest zauważalny wizualnie, roślinę należy przesadzić tak szybko, jak to możliwe, dokładnie osuszając korzenie i usuwając uszkodzone obszary. Ponadto konieczne jest, jeśli to możliwe, ustalenie przyczyny próchnicy, aby ją wyeliminować i zapobiec jej występowaniu w przyszłości.
Spośród szkodliwych pasożytów najbardziej dokuczliwe są przędziorki, łuski i mszyce. Walka z nimi prowadzona jest przy pomocy odpowiednich insektycydów. Pod wieloma względami odpowiednie warunki wzrostu pomagają zapobiegać pojawianiu się niebezpiecznych owadów, ponieważ na przykład kleszcze i mszyce nie lubią wysokiej wilgotności.
Jak dbać o storczyk cymbidium w domu, zobacz tutaj:
