Pochodzenie rasy Keeshond, standard wyglądu, charakteru i jego zdrowia, porady dotyczące pielęgnacji, cechy treningu, ciekawostki. Cena przy zakupie szczeniaka. Psy rasy Keeshond tylko z wyglądu przypominają wilka, ale ich charakter jest cudowny i dobroduszny. Są prawdziwymi przyjaciółmi i towarzyszami. Energetyczne czworonogi dla aktywnych. Ich niezwykły puszysty płaszcz sprawia, że czują się komfortowo w każdą pogodę. Dlatego jeśli podróżujesz do gorących krajów lub chcesz odpocząć w ośrodkach narciarskich, możesz bezpiecznie zabrać ze sobą swojego puszystego zwierzaka.
Zwierzęta tej rasy mają dobrze rozwiniętą intuicję i nawet przy najmniejszym niebezpieczeństwie ostrzegają o tym swoim dźwięcznym i donośnym głosem. Czworonożni przyjaciele uwielbiają rozmawiać. Wracając wieczorem do domu z pracy, dowiesz się wszystkiego o tym, co wydarzyło się nie tylko w Twoim mieszkaniu, ale także na podwórku. Poza tym Keeshondy są po prostu przystojne - prawdziwe psy wystawowe. Oczywiście, aby wyglądały przyzwoicie, trzeba zadbać o ich atrakcyjną sierść.
Pochodzenie rasy Keeshond
Ile skał na planecie, tyle krajów, miast, regionów, wysp. Uważa się, że pochodzenie gatunku Keeshond rozpoczęło się w mieście Dordrecht w prowincji Holandia Południowa. Przodków tej rasy nazywano duńskimi psami zaprzęgowymi. Były zwierzętami domowymi marynarzy. Pływając z nimi na różnych statkach, eksterminowali żyjące tam licznie szczury i myszy. Jeśli statek zgubił kurs, psy zawsze wskazywały, w którym kierunku znajduje się ich ojczyzna. Swoim głośnym szczekaniem ostrzegali barki, aby zderzyły się ze sobą, gdy widoczność jest słaba przy złej pogodzie.
Nazwa rasy powstała w 1781 roku. W tym czasie w Holandii nagle rozpoczął się ruch wyzwoleńczy przeciwko panowaniu Wilhelma V Orańskiego. Był tam obóz powstańczych patriotów kierowanych przez Korneliusza De Kizlara. Miał ulubionego szpica o imieniu Keyes. Stał się symbolem ruchu. Powstanie zostało pokonane i zakończyło się wielkim rozlewem krwi. Keenshond zaczął być uważany za psy niepoprawne politycznie. Takie zwierzęta były używane do określania, do której partii należy dana osoba. Po tych wydarzeniach rasa nie była hodowana przez długi czas. Ludzie się po prostu bali, a potem zapomnieli o jej istnieniu.
Pod koniec IX wieku Keeshondy stopniowo zaczęły się odradzać dzięki baronowej Van Handom Breck. Była pod ogromnym wrażeniem tych psów, więc w każdy możliwy sposób przyczyniła się do ich udanej hodowli w Holandii. Zajęło to baronowej około dziesięciu lat, a jej wysiłki nie poszły na marne. Obecna nazwa psa została nabyta w 1926 roku. Pierwszy klub powstał w 1933 roku. Jednocześnie zatwierdzono wstępny standard dla odmiany.
Jeśli po raz pierwszy widzisz te psy, możesz pomylić je z rasą szpiców wilczych. To ich rodzeństwo. Obie odmiany należą do grupy szpiców, ale różnica między nimi jest niewielka. Keeskhond mieszkał w pobliżu wody i pływał na barkach, a wilczy szpic w ogóle jej nie widział, zostały sprowadzone, aby chronić własność właściciela. W tej chwili rasa ma podwójną nazwę Keeshond-Wolfspitz. Międzynarodowa Federacja Kynologiczna nie uznaje Keeshonda za odrębny gatunek i na wszystkich wystawach obie odmiany są porównywane w tym samym pierścieniu. W takiej sytuacji zwycięstwo z reguły przypada Keeshondom, ponieważ mają bardziej kwadratowy kształt ciała i grubszą sierść. Nazywane są psami wystawowymi. Wilcze szpice pozostają zwierzętami pracującymi. Dla trenera tygrysów Pawłowa psy te pracowały nad asekuracją - kontrolowały zachowanie drapieżników na wybiegu, na arenie. W każdej chwili przybyli na ratunek właścicielowi i zawsze zadawali pierwszy cios.
Teraz najlepsi przedstawiciele Keeshond na świecie, co dziwne, mieszkają w Rosji, a nie w Holandii. Pojawili się tam na początku lat 90-tych. W 1998 roku hodowcy tej rasy po raz pierwszy wzięli udział w mistrzostwach świata. Spośród siedmiu rosyjskich keeshond pięć znalazło się w gronie laureatów i zostało mistrzami świata, a także przyznano najlepsze szczenię rosyjskich hodowców. Holendrzy nie spodziewali się i byli mile zaskoczeni, że tak wspaniałe okazy ich narodowej rasy mogły pochodzić z Rosji.
Zewnętrzny standard psa rasy Keeshond
- Głowa. Wygląda jak lis - w kształcie klina.
- Pysk. Umiarkowane długości, suche i niezbyt gęste. Wyraźnie widoczne przejście od czoła do kufy.
- Nos - nos ma ciemny kolor.
- Oczy w Keeshond są średnie, ustawione lekko skośnie.
- Uszy - małe, pionowe, trójkątne.
- Szyja. Średniej długości, mocny. Wysoki dekolt płynnie łączy się z wyraźnie zaznaczonym kłębem.
- Rama Szpic Wilczy kwadratowy - krótki i zwarty. Grzbiet krótki i prosty, lekko opadający w kierunku zadu. Zaokrąglone żeberka krótki schab. Brzuch lekko podciągnięty. Klatka piersiowa jest głęboka i mocna. Wysokość w kłębie 46 cm, waga 25-30 kg.
- Ogon. Bujny, w szczególny sposób leży na plecach.
- Kończyny. Kończyny przednie proste o mocnych kościach. Proporcjonalnie do ogólnej budowy psa.
- Łapy - okrągłe łapy-grudki.
- Pokrowiec z wełny. Specjalna struktura – dobrze rozwinięty płaszcz ochronny i gęsty podszerstek, który tworzy mikroklimat izolujący i chroniący Keeshonda przed wpływami środowiska zewnętrznego (latem nie jest gorąco, a zimą nie zimno). Na uszach, kufie i czaszce okładka jest krótka i miękka w dotyku aksamitna. Tułów owłosiony pionowo, nieco dłuższy niż na głowie. Rozwinięta grzywa tworzy piękny kołnierzyk. Na tylnych łapach ma bujne spodnie i ogon, z długim puszystym włosem.
- Kolor zwierzęcia. Wilk to mieszanka jasnych i ciemnych kolorów. Podszerstek kremowo-mleczny lub beżowo-szary. Włosy strażnicze są czarne na końcach. Odcień spodni i grzywy jest nieco jaśniejszy. Kufa jest ubarwiona w specjalny sposób - oczy otoczone są jasnymi strefami (okularami), czarnym nosem i ciemnymi uszami. Spód ogona jaśniejszy, końcówka czarna. Nogi z jasnymi łapami.
Postać Keeshonda
Są udanymi psami wystawowymi i miłymi towarzyszami. Nie mają wyraźnych cech myśliwskich i stróżujących, ale mają dobrą intuicję i wyostrzony węch. Twój zwierzak zawsze wyczuje niebezpieczeństwo i powiadomi Cię na czas donośnym głosem. Znakomici towarzysze spacerów i uczestnicy aktywnego wypoczynku ich właścicieli. Ich płaszcz został zaprojektowany w taki sposób, aby wytrzymały każdą złą pogodę i nagłe zmiany temperatury. Dlatego Keeshond można doskonale przechowywać w prywatnym domu, zabierać ze sobą na wędrówki i podróże do różnych krajów świata. Zwierzęta są inteligentne i lojalne - prawdziwa wyrafinowana prostota.
Keeshondy są z natury bardzo przyjazne. Doskonale odnajdują wspólny język z ludźmi w różnym wieku, także z wieloma gatunkami zwierząt: małymi ptakami, żółwiami, chomikami, kotami itp. Jeśli zwierzak mieszka na farmie poza miastem, dobrze komunikuje się nawet z żywym inwentarzem: końmi, kozy, krowy. Psy tej rasy mają bardzo niski poziom agresji. Niektóre z najbardziej pokojowych i tolerancyjnych psów domowych.
Dziarski, o wesołym temperamencie i chęci spędzania większości czasu w grach. Dlatego nie nadają się dla osób starszych i nieaktywnych. Keeshond może być trzymany przez osoby wysportowane, prowadzące aktywny tryb życia. Pies jest bardzo mobilny i trzeba z nim angażować się nie tylko w trening, ale także zadbać o regularną aktywność fizyczną – zwłaszcza do trzeciego roku życia. Te zwierzaki uwielbiają biegać, grać w piłkę i ćwiczyć na torze przeszkód.
Keyshund to bardzo gadatliwe zwierzęta. Gdy właściciele wracają z pracy do domu, czworonogi opowiadają o wszystkim, co im się przydarzyło w ciągu dnia. A jeśli kochasz przyjaciela rodziny, naucz się go rozumieć. Kontakt człowieka ze zwierzęciem zaczyna się od zabawy i ogólnych czynności. Nie każdy casehund można kupić za smakołyk - to nie są skorumpowane psy. Ale dobre nastawienie, troska, miłość mogą go przekupić.
Przedstawiciele rasy są bardzo wrażliwi na stosunek człowieka do nich. Niektórzy hodowcy porównują je do skrzydlatych aniołów. Te zwierzęta praktycznie nie mają wad. Jedyną trudnością może być dźwięczne szczekanie psa, bo taki był jego pierwotny cel. Konieczne jest zatrzymanie i poprawienie zachowania zwierzaka na czas, wtedy nie będzie problemów.
Zdrowie Keeshonda
Keeshonda to psie stulatki charakteryzujące się dobrym zdrowiem i silnym układem odpornościowym. Ich średnia długość życia to do piętnastu, a czasem nawet siedemnastu lat. Oczywiście, aby wyhodować zdrowego Keeshonda, musisz o niego dbać. Przede wszystkim jest to odpowiednio zbilansowana dieta z dodatkiem witamin i minerałów. Dobre spacery i aktywność fizyczna w formie gier. Zwierzęta są odporne na traumatyczne wpływy, ale mają też pewne choroby genetyczne.
W rzadkich przypadkach możliwe są problemy ze skórą i sercem. Niektóre osoby mogą mieć dysplazję stawu biodrowego, patologię stawu biodrowego. Objawia się bólem i trudnościami w poruszaniu się. Często jest słabo wykrywany we wczesnych stadiach. Występują choroby rzepki - przemieszczenie w stosunku do normalnej pozycji w stawie. Mogą cierpieć na niedoczynność tarczycy – niewystarczającą produkcję hormonów tarczycy. Wszystkie psy z chorobami genetycznymi są uśmiercane i nie uczestniczą w pracach hodowlanych, aby uniknąć narodzin szczeniąt z takimi niepełnosprawnościami.
Wskazówki dotyczące pielęgnacji Keeshonda
Najbardziej dokładna i praktycznie codzienna pielęgnacja jest wymagana dla linii włosów Keeshonda. Jeśli nie masz na to czasu lub ochoty, lepiej po prostu nie mieć zwierzaka tej rasy. W przeciwnym razie prowadzisz swojego przyjaciela, a on będzie wyglądał obscenicznie. Futro tych zwierząt musi być regularnie pielęgnowane, tylko wtedy będą wyglądały jak psy wystawowe.
- Wełna. Częstotliwość zabiegów wodnych wynosi raz w miesiącu lub półtora. Najpierw futro rozczesuje się płaszczem ze specjalną odżywką. Następnie pies jest kąpany w typowanych szamponach. W razie potrzeby czasami wykonuje się nawet indywidualne maski. Pole uzdatniania wody Keeshonda jest ponownie czesane szczotką do masażu i suszone w kierunku wzrostu włosów ciepłym powietrzem suszarki do włosów. Wykończ ostateczną fryzurę grzebieniem ze stali nierdzewnej. W przerwach między kąpielami, aby psia sierść nie wypadała, jest regularnie czesana niemal codziennie klimatyzatorem. Kategorycznie nie zaleca się obcinania łysej głowy Keeshonda, ponieważ struktura sierści bardzo się zmienia. Włos staje się bardziej miękki, łatwo odpada, może stracić swoją funkcję ochronną i zewnętrzną cechę charakterystyczną dla tej rasy.
- Uszy. Czyścić tylko po skażeniu produktami weterynaryjnymi. Najprościej jest wtedy, gdy małżowina uszna pupila jest napełniona płynem czyszczącym, masowana, a zwierzę potrząsając głową samo usuwa nadmiar brudu.
- Oczy w Keeshond. Nie wymagają specjalnej opieki. Wycieraj tylko w razie potrzeby w kierunku wewnętrznego narożnika.
- Zęby. Aby zapobiec różnym chorobom jamy ustnej, myj zęby swojego zwierzaka specjalistycznymi produktami. Kupowane są tylko w aptekach weterynaryjnych i sklepach zoologicznych. Możesz dać mu do żucia specjalnie wymyślone kości, które usuwają płytkę nazębną.
- Pazury. Ponieważ keeshonda trzeba długo chodzić, ich pazury same się ocierają. Jeśli to konieczne, możesz ciąć nożyczkami pazurowymi. Wielu hodowców w całym życiu psa ogranicza się jedynie do przycinania pazurów na wilczych pazurach.
- Karmienie. Niektórzy właściciele wolą karmić swojego zwierzaka naturalną karmą. Wtedy Keeshond powinien przede wszystkim otrzymać chude mięso (wołowina, jagnięcina, kurczak, indyk), podroby (serca, płuca, wątroba) oraz zboża (gryka, jęczmień, pszenica) w wymaganych ilościach. Ktoś preferuje karmienie. W każdym razie dieta Keeshonda musi być wzbogacona witaminami i minerałami w zależności od wieku, płci i stanu jego ciała. Wszystkie dodatki i pasze muszą być wysokiej jakości, zaufanych producentów.
- Pieszy. Psy te do trzech lat wymagają dość częstego, dobrego chodzenia, różnych zabaw na świeżym powietrzu i aktywności fizycznej. Możesz udać się z nimi do specjalnie wyposażonych obszarów z przeszkodami. Chętnie zagrają z tobą w piłkę lub latający spodek. Uwielbiają biegać z dziećmi. Jeśli dostaniesz takiego psa, zwierzę i Twoje dziecko będą bardzo zadowoleni z komunikacji ze sobą.
Trening Keeshonda
Keeshund są bardzo dobrze wyszkolone, ponieważ bardzo chętnie zadowolą swojego pana. Chodzi tylko o to, że lepiej zacząć lekcje od „młodych zębów”. Można ich łatwo nauczyć zarówno skomplikowanych sztuczek, jak i zwykłego programu posłuszeństwa wobec zwierząt. W 1983 roku w Stanach Zjednoczonych pies tej rasy wygrał zawody w pracy torowej. Zwierzęta te mają genetycznie dźwięczny głos, którym informują swojego właściciela dosłownie o wszystkim. Jeśli nie lubisz wiecznego szczekania, musisz poprawić to zachowanie swojego zwierzaka od najmłodszych lat.
Interesujące fakty o Keeshondzie
W przeszłości statki Keeshond były wykorzystywane w bardzo ciekawy sposób. Gdy panowały złe warunki pogodowe, na przykład mgła, dzięki ich głośnemu szczekaniu można było ustalić, gdzie znajduje się statek i uniknąć kolizji z nim. Żeglarze bardzo cenili te psy i uważali je za symbole szczęścia. Statek, którym płynął Keeskhond, zawsze wracał do swojego macierzystego portu.
We współczesnej Ameryce bardzo kochają tę rasę i są używane w wielu dziedzinach. Na przykład do identyfikacji zapachów w laboratorium, ponieważ ich nos jest uważany za wzorzec węchu psa. Pracują jako policyjne psy poszukiwawcze. Keeshondy pomagają również osobom niedosłyszącym. Swoją mocną korą ostrzegają ich przed niebezpieczeństwem. Zwierzęta te uczestniczą w sesjach kanisterapii, metody rehabilitacji medycznej i społecznej z wykorzystaniem wyszkolonych psów. Pomagają leczyć osoby niepełnosprawne oraz osoby o niestandardowych cechach behawioralnych w różnych grupach wiekowych. Takie sesje są dobre dla poprawy zdolności umysłowych, emocjonalnych i motorycznych. Dzięki rozwiniętej intuicji Keeshond pomogli strażakom ratować ludzi podczas ataku terrorystycznego 11 września 2001 r. w Nowym Jorku.
Cena przy zakupie szczeniaka rasy Keeshond
Rasowych przedstawicieli rasy należy kupować tylko w profesjonalnych żłobkach. Zwierzęta biorące udział w pracach hodowlanych poddawane są ścisłej selekcji. Muszą nie tylko odpowiadać prawidłowej budowie, ale także być całkowicie zdrowe, zarówno psychoemocjonalnie, jak i fizycznie. Psy z chorobami genetycznymi nie mogą się rozmnażać.
Za jakość wychowywanych w hodowli szczeniąt rasy Keeshond odpowiadają hodowcy. Wszystkie psy otrzymują dobrą opiekę i żywienie, są rutynowo szczepione i odrobaczone. To da ci zdrowego i pięknego zwierzaka. Są chłopcy, którzy rodzą się z zewnętrznym małżeństwem. Taki szczeniak będzie ci sprzedawany znacznie taniej jako zwierzę domowe. Cóż, jeśli chcesz mieć dziewczynę do hodowli, musisz się rozwidlić.
Średnia cena za szczenię rasy Keeshond będzie wynosić od 19 500 rubli. do 200 800 rubli - w zależności od płci i wyglądu psa.
Życzymy powodzenia w zdobyciu czworonożnego przyjaciela dla całej rodziny!
Dowiedz się więcej o rasie psów Keeshond z tej historii:
[media =
