Artykuł opisuje najnowsze technologie hodowli i pielęgnacji rzadkich i oryginalnych odmian róż. Trudno spotkać osobę, która pozostałaby obojętna wobec cudownego kwiatu róży. Od czasów starożytnych cieszy się ogromną popularnością, nazywana jest królową kwiatów.
Popularne rodzaje róż
Róże z grupy herbat hybrydowych są bardzo piękne: ciemnoczerwona Norita, żółta Gloria Day, różowa Karina, szkarłatna Red Queen, bladoliliowa Lady X, kremowobiała Pascali, odmiany dwukolorowe. Ich kwiaty są duże, często pachnące. Piękne róże pnące i w sprayu. Są bardzo skuteczne. Całe kaskady kwiatów na krzewach o wysokości 2-3 m są bardzo efektownym widokiem: rubin Simpati, róż Krymson Rambler, jasnoczerwony Excelsa, ciemnożółty Goldenberg, jasnoróżowy New Dawn, bardzo pachnący. Urocze miniaturowe różyczki, pnące mini różyczki ciasno owijają się wokół podpór.
Wielu osobom uprawa róż jest bardzo trudna. To nie do końca prawda, róże są dość bezpretensjonalnymi roślinami i przy odpowiedniej pielęgnacji mogą z powodzeniem rosnąć przez wiele lat.
szczepione sadzonki róż
lepiej sadzić z pogłębieniem miejsca szczepienia o 5 lub 10 cm, samoukorzenione należy sadzić tak, aby szyjka korzeniowa znajdowała się na poziomie gleby. Najlepsza gleba to glina, dobrze nawożona, o odczynie obojętnym. W okresie letnim krzewy róż należy karmić 2-3 razy pełnym nawozem azotowym lub wlewem dziewanny z popiołem, na początku sierpnia tylko nawozem potasowym, od 15 lipca wyklucza się nawożenie azotem, rozluźnienie i podlewanie. Latem konieczne jest terminowe zwalczanie mszyc.
Na obszarach północnych i centralnych róże potrzebują schronienia. Pod koniec października łodygi przycina się do 5 pąków, usuwa się wszystkie liście, pozostawiając łodygi 1 cm, pod szyjki korzeniowe wylewa się torf lub ziemię do 20 cm, przykrywa matą lnianą lub trzcinową, przykrywa film na górze. Róże pnące nie tnij, zginaj gałęzie do ziemi i dociskaj drewnianymi spinkami do włosów. Schronisko odbywa się przy suchej pogodzie, kiedy średnia dzienna temperatura powietrza spada do -5 ° C. Witalność i kwitnienie w przyszłym roku zależy od właściwego schronienia.
Schronisko usuwa się stopniowo na przełomie marca i kwietnia, aby pąki i łodygi nie uległy oparzeniu słonecznemu, które mogłoby je zniszczyć. Najłatwiejszym sposobem rozmnażania są zielone sadzonki. Uważa się, że ta metoda jest najskuteczniejsza na południu, ale z powodzeniem stosuję ją na naszym środkowym pasie. Róże sadzone przez sadzonki w połowie czerwca kwitną już w sierpniu i zimą dobrze pod osłoną, sadzone później, jesienią muszę przesadzać do doniczek i przenosić do piwnicy, bardzo małe zostawiam na zimę w mieszkaniu na parapetach. Posadzone w ziemi następnej wiosny sadzonki szybko zyskują na sile i doganiają resztę w rozwoju.
Sadzonki z własnymi korzeniami mają wiele zalet: nie dają dzikiego wzrostu korzeni, ich korzenie znajdują się bliżej powierzchni gleby, a zatem sadzonki lepiej reagują na podlewanie i karmienie, jeśli ginie naziemne łodygi, podziemne pąki często budzą się i krzaki są przywracane, a szczepione sadzonki pozbawione takich możliwości.
Zielone sadzonki z 3-4 pąkami muszą być ukorzenione w sadzonkach pod folią, spryskuję codziennie. Sadzonki zakorzeniają się w ciągu 25-28 dni. Od początku czerwca aż do mrozów róże zdobią mój ogród, zachwycają swoim bujnym kwiatem i aromatem.
