Opis rośliny, niektóre odmiany, opieka nad szefflerą w mieszkaniu lub biurze, porady dotyczące rozmnażania i przesadzania, zwalczania szkodników i chorób. Schefflera - roślina należy do rodziny Araliaceae, która liczy do 200 przedstawicieli. W warunkach naturalnych shefflera najczęściej rośnie w krajach południowo-wschodniej Azji, na wyspach Pacyfiku, ale występuje również w wielu krajach w strefach tropikalnych globu. Nosi swoją nazwę na cześć XVIII-wiecznego niemieckiego botanika Jacoba Christiana Schefflera. Czasami jego drugie imię to „drzewo parasolowe” ze względu na niezwykle rozcięte blaszki liściowe, które podobnie jak obiekt o tej samej nazwie, trzymane są na prostym ogonku i wychodzą z jednego punktu.
Schefflera w przyrodzie może przybierać różne formy: drzewo, krzew, pnąca. Jeśli shefflera jest przedstawicielem drzewiastym, to w warunkach mieszkaniowych może osiągnąć 2 m, co jest nieporównywalne z jego naturalnym rozmiarem - do 20-40 m. Liście Shefflera wyróżniają się wielką oryginalnością - wyglądem otwartej dłoni. Z wiekiem liście rośliny stają się bardziej skomplikowane i interesujące i nigdy nie tracą koloru w zależności od zmiany pory roku. „Parasole” młodych roślin mogą mieć do 8 liści, a już dojrzałe shefflery zawierają do 16 sztuk w takich rozetach. Sam arkusz można pociąć na kawałki.
W warunkach mieszkania Schefflera prawie nie kwitnie, ale w naturze jej kwiatostany wiechowe lub w formie pędzla wytwarzają małe, butelkowożółte kwiaty. Ale kolor płatków może się znacznie różnić w środowisku naturalnym, od białego do bogatego odcienia wina. Tylko w specjalnie wyposażonych szklarniach można przyjrzeć się kwitnieniu shefflerów, a nawet ich owoców.
Z całego zestawu przedstawicieli tej rodziny tylko kilka odmian różni się ozdobnymi liśćmi i są hodowane w pomieszczeniach.
Rodzaje shefflerów do hodowli domowej
Schefflera promienna
(Schefflera actinophylla). Najbardziej ulubiona odmiana wśród hodowców kwiatów. Rodzimy obszar wzrostu terytoriów australijskich. Czasami nazywa się to gwiazdą. W naturalnych warunkach może osiągnąć nawet 12 m wysokości. Roślina ma kształt drzewiasty i ma mocny pień, który wyróżnia się szeroką podstawą o zakurzonym brązowym odcieniu. Ogonki liściowe są wystarczająco długie i mają kolor butelkowoczerwony. Każda blaszka liściowa jest podzielona na 14-16 części o owalnym, wydłużonym kształcie ze spiczastym wierzchołkiem. Połówka może mieć do 12 cm długości. Kolor liści jest intensywnie malachitowy, z błyszczącą powierzchnią. Istnieje odmiana ozdobiona liśćmi w kolorze musztardy - Green Gold. A odmiana Nova wyróżnia się żółto-oliwkowym połyskiem liści i zębów wzdłuż krawędzi. Kwiaty tej shefflera są koloru ciemnożółtego lub szkarłatnego, zebrane w pędzlu kwiatostanów.
Ośmiolistna Schefflera
(Schefflera octophylla). Jest czasami nazywany „drzewem ośmiornicy” ze względu na strukturę liści. Bardzo długie ogonki mają mleczny odcień i mocno zwisają. Na ogonkach liściowych znajduje się do 12 liści. Ich kształt jest wydłużony na całej długości (do 40 cm) i wyostrza się ku górze, podstawa jest zaokrąglona. Liście są szorstkie w dotyku, błyszczące. Młode mają butelkowożółty odcień, a wraz z dalszym wzrostem stają się bogato malachitowe, a żyły na liściu są wyraźnie widoczne dzięki różnicy odcieni. Odwrotna strona blaszki liściowej ma matowy, matowy żółto-zielony odcień. Kolor pąków jest butelkowożółty, w otwarciu zwykle 5 płatków jest przeplatanych pręcikami na długich nogach.
Drzewo Schefflera
(Schefflera arboricola). Terytoria Australii i Nowej Gwinei są uważane za ojczyznę. Ma niski, kędzierzawy kształt z prosto rosnącym pniem z wieloma łodygami i wyrostkami korzeniowymi. Młode pędy mają trawiasty kolor, a z czasem ciemnieją i brązowieją. Ciemne liście szmaragdu podzielone są na 16 części, mają eliptyczny kształt z ostrą podstawą i zaokrąglonym wierzchołkiem. Ten gatunek ma złożone niesparowane upierzenie. Ogonki jasnożółte, niezbyt długie. Kwitnienie występuje z kwiatostanem wiechowo-nadgarstkowym, w którym zbierane są żółto-zielone kwiaty. Istnieją również odmiany różniące się dekoracyjną kolorystyką liści:
- Gold Capella - ma blaszki liściowe w kształcie dłoni, na których losowo rozrzucone są żółte znaczenia;
- Amate to jasny liść w kolorze malachitu, odmiana, która wykazuje niezwykłą odporność na szkodliwe owady i może rosnąć w cieniu.
Palec Schefflera
(Schefflera digitata). Rodzime siedlisko stanowisk Nowej Zelandii. Mają kształt drzewa osiągającego 8 metrów wysokości. Płytki liściowe są w kształcie dłoni, oddzielone do 10 części, do 35 cm długości Części mają owalny, wydłużony kształt z ostrością na obu krawędziach, do 6 cm szerokości Liście są cienkie, podobne do płyta pergaminowa, błyszcząca. Młode liście na brzegach mają pióra, które ostatecznie stają się rzadkimi zębami. Ogonek w formie długiej rurki ok 20 cm. Kwitnie na kwiatostanach baldaszkowatych, zebranych z 4-8 miniaturowych kwiatów o średnicy zaledwie 6 mm. Istnieją odmiany tej odmiany, które nigdy nie zrzucają masy liściowej i wyróżniają się różnorodnym ubarwieniem liści.
Najbardziej wdzięczna Schefflera
(Schefflera elegantissima). Roślina o bardzo dekoracyjnej masie liściowej. Jest bardzo mało łodyg. Pień wyróżnia się zakurzonym brązowym odcieniem i wdzięcznym kształtem. Każdy ogonek wyrasta do 12 liści o złożonym kształcie. Mają wydłużone, bardzo wydłużone kontury z postrzępioną krawędzią. Roślina w domu może dorastać do 2 m wysokości.
Scheffler Veich
(Schefflera veitchii). Płytka liściowa wyróżnia się owalnym, wydłużonym kształtem, którego krawędzie mają falisty wygląd. Kolor liści młodych roślin zmienia się z wiekiem z czerwonawego na bogaty szmaragdowy.
Bardzo popularne są odmiany Sheffler, które wyróżniają się mozaikowym wybarwieniem blaszek liściowych w różnych odcieniach żółci i zieleni. Ponieważ młode rośliny mają dobrą elastyczność łodyg, mogą być w stylu bonsai lub splecione. Korona jest również formowana według własnego uznania przez regularne przycinanie.
Pielęgnacja Shefflera w domu
- Wymagane oświetlenie. Schefflera uwielbia jasne światło, ale potrzebuje wystarczająco dobrego, bez palących promieni. Jeśli roślina nie jest przez długi czas chroniona przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, na liściach mogą wystąpić oparzenia. Okna nadają się tam, gdzie nie padają palące promienie świtu lub zachodu słońca. Tylko wtedy, gdy liście shefflera mają jasny kolor malachitu, mogą im pasować zacienione okna północne. Ale w miesiącach, w których godziny dzienne stają się krótkie, sheffler można umieścić na południowym oknie lub uzupełnić specjalnymi lampami, będzie to szczególnie wymagane, jeśli temperatura przekroczy 18 stopni. Wraz ze wzrostem temperatury powietrza sheffler jest wyprowadzany na otwarte miejsce, ale wybiera ten, w którym promienie słoneczne nie padają w porze lunchu.
- Rosnąca temperatura. Schefflera preferuje umiarkowane temperatury, w okresie wiosenno-letnim wskaźniki nie powinny przekraczać 20 stopni, w okresie jesienno-zimowym - poniżej 12. Najkorzystniejszy spadek temperatury występuje w nocy. Ale w przypadku roślin z plamami liści na liściach wskaźniki zimą nie powinny spadać mniej niż 18 stopni. Schefflera nie toleruje zbyt dobrze podwyższonych temperatur, a jeśli i tak postawisz ją obok baterii, to liście mogą opaść.
- Wilgotność powietrza. Wysoka wilgotność powietrza jest bardzo ważna dla shefflera, zwłaszcza jeśli roślina zimuje w wysokich temperaturach. Schefflera uwielbia częste opryskiwanie. Aby to zrobić, weź ciepłą, osiadłą wodę, możesz gotować, padać lub rozmrażać. Jeśli to nie wystarczy, doniczkę z rośliną można umieścić w głębokim pojemniku, wlać do niej małe kamyki lub keramzyt i zalać wodą. Wysokość wody powinna być taka, aby korzenie shefflera jej nie dotykały. Czasami na dno ekspandowanej gliny kładzie się mech lub torf.
- Podlewanie shefflerów. Shefflera należy podlewać oszczędnie, dopiero po wyschnięciu wierzchniej warstwy gleby w doniczce. Ograniczenia podlewania są konieczne przy spadku wskaźników temperatury. W każdym razie zalanie gleby jest śmiertelne dla shefflerów, co może prowadzić do gnicia systemu korzeniowego. Woda do nawadniania jest miękka, którą można osiąść na co najmniej dwa dni lub zebrać wodę deszczową lub stopić. Temperatura wody jest nieco wyższa niż temperatura pokojowa, tak że ziemia ma mniej więcej taką samą temperaturę jak powietrze.
- Najlepsze opatrunki. Kiedy Schefflera zaczyna szybko rosnąć, a to zaczyna się wraz z nadejściem wiosny, zaczynają stosować opatrunek górny, który zawiera kompleksy minerałów - uniwersalne dodatki do roślin domowych. Częstotliwość opatrunku górnego wynosi jeden na dwa tygodnie. Nawozy nie są stosowane zimą. Zaleca się comiesięczne spryskiwanie masy liściowej bioregulatorami. Nawozy zaczynają karmić shefflera po przeszczepie, dopiero po pojawieniu się młodych liści.
- Przesadzanie i selekcja gleby. Jeśli roślina jest młoda, procedurę przeszczepu należy przeprowadzać co roku. W wieku dorosłym sheffler przeszczepia się tylko wtedy, gdy jest to konieczne, raz na kilka lat. Próbują wybrać nową doniczkę znacznie większą niż poprzednia, ponieważ sheffler jest bardzo zarośnięty korzeniami. Na dnie garnka należy wykonać wysokiej jakości drenaż i wlać co najmniej jedną czwartą objętości drobnej ekspandowanej gliny, drobno połamanych odłamków lub cegieł. Kwasowość nowego podłoża powinna być niska (nie przekraczająca pH 6). Gleba powinna być lekka, czasem dla shefflerów wybierają gotową glebę pod palmy. Ale jeśli sam to skomponujesz, potrzebujesz 2 części podniesionej ziemi i jednej części próchnicy i piasku. Ponadto, aby zwiększyć wartość odżywczą gleby, dodaje się do niej jedną część ziemi liściastej.
- Przycinanie shefflerów. Aby zwiększyć dekoracyjność rośliny, zwyczajowo sadzi się kilka roślin w jednej doniczce. Aby uzyskać kształt drzewa shefflera, możesz regularnie przycinać koronę. Ale jeśli zbyt mocno pokroisz roślinę, zacznie zrzucać liście.
Hodowla Shefflerów
Istnieje kilka metod hodowli tej pięknej rośliny:
- sadzonki;
- nawarstwianie powietrza;
- materiał siewny.
Prawie zdrewniałe pędy nadają się do wyboru sadzonek. W celu pomyślnego ukorzenienia lepiej przed sadzeniem zanurzyć je w stymulatorze ukorzeniania, a następnie umieścić w podłożu na bazie piasku i gleby torfowej, pobranych w równych częściach. Temperatura ogrzewania gruntu powinna wynosić co najmniej 24 stopnie, ale nie zaleca się używania do tego akumulatora grzewczego. Pojemnik z sadzonkami należy przykryć plastikową torbą, ale jednocześnie okresowo spryskiwać i wietrzyć sadzonki. Oświetlenie powinno być miękkie i pozbawione bezpośrednich promieni. Gdy tylko sadzonki zapuszczą korzenie, temperatura spada do 18 stopni. Gdy tylko system korzeniowy sadzonek jest wystarczająco rozwinięty i opanuje całą glebę, możesz przesadzić go do osobnej doniczki o średnicy do 9 cm, możesz wybrać miejsce na doniczkę z bardziej intensywnym oświetleniem i niżej temperatura do 14-16 stopni.
Jeśli shefflera osiągnęła duży rozmiar, można ją rozmnażać za pomocą pędów powietrznych. Dzięki tej procedurze na początku wiosennych miesięcy shefflery wykonują małe nacięcie na pniu, a to miejsce jest owinięte zwilżonym mchem torfowca, który jest nasycony stymulującymi roztworami odżywczymi (na przykład biorąc 1 g złożonego nawozu i rozcieńczając go w 1 litrze wody). Gdy tylko mech zacznie wysychać, jest ponownie impregnowany roztworem. Po kilku miesiącach w miejscu operacji zaczną tworzyć się procesy korzeniowe. Po kolejnych dwóch miesiącach koronę liścia z naroślami korzeniowymi usuwa się poniżej korzeni i umieszcza w innej doniczce z przygotowanym podłożem, jak w przypadku młodych roślin. Stare drzewo jest przycięte prawie do ziemi, pokryte wilgotnym mchem i nadal nawilża. Przy takich działaniach istnieje możliwość, że resztki shefflerów dadzą dodatkowe pędy.
Shefflery zaczynają się rozmnażać przez nasiona pod koniec zimy. Do siewu nasion weź tę samą glebę, co do sadzonek, ale czasami możesz sporządzić inną lekką mieszankę gleby opartą na glebie wierzchołkowej, zgniłych liściach i piasku, pobranych w równych częściach. Gleba jest dezynfekowana przed sadzeniem nasion, na przykład w piecu w wysokiej temperaturze. Przed sadzeniem nasiona można krótko namoczyć w roztworze wody, epiny lub cyrkonii. Nasiona wysiewa się w odległości równej długości dwóch nasion, opryskuje ziemię i ustala warunki miniszklarni. Pojemnik z nasionami można przykryć kawałkiem szkła lub zawinąć w plastikową torebkę. Wymagane jest stałe nagrzewanie podłoża do 24 stopni. Kontener poddawany jest stałej wentylacji, a podłoże jest spryskiwane.
Gdy pojawią się pędy z pierwszymi 2-3 liśćmi, można je posadzić w plastikowych kubkach, a temperatura dla nich jest już obniżona do 18 stopni. Gdy system korzeniowy sadzonek całkowicie opanował glebę, należy zmienić doniczkę na pojemnik o średnicy co najmniej 9 cm i dodatkowo obniżyć temperaturę do 14 stopni. Młode shefflery rosną bardzo szybko, a do miesięcy jesiennych konieczne będzie zwiększenie doniczki o 3-5 cm.
Zwalczaj szkodliwe owady i choroby shefflera
Przede wszystkim shefflera dotykają łuski, mszyce i przędziorki. W tym samym czasie liście rośliny zaczynają żółknąć i kurczyć się, podczas gdy wydają się zwijać i kruszyć. Aby zwalczyć te szkodniki, starają się podnieść wilgotność powietrza w pobliżu rośliny, zmyć pasożyty wodą z mydłem z blaszek liściowych, a jeśli to nie pomoże, są leczone środkami owadobójczymi.
Liście Shefflera mogą spaść z wielu powodów - roślina długo stała pod palącym słońcem lub w miesiącach zimowych był przeciąg, gliniana kula była zbyt mokra, a system korzeniowy zaczął gnić. Jeśli na blaszkach liściowych pojawią się białawe plamy, sheffler należy usunąć z jasnego oświetlenia. Liście straciły bogaty kolor, a pędy stały się bardzo wydłużone - dla shefflera nie ma wystarczającego oświetlenia. Jeśli wilgotność powietrza jest niska, wówczas krawędzie blach wysychają. Pojawienie się brązowych plam na liściach wskazuje na bardzo suche powietrze i wysychanie ziemistej śpiączki.
O opiece nad shefflerą w domu zobacz ten film:
