Dowiedz się, jak aktywność fizyczna wpływa na Twoją odporność i dlaczego choroby częściej trzymają się zimą. Wiele osób jest przekonanych, że sportowcy chorują częściej niż zwykli ludzie, ponieważ ich odporność jest osłabiona nadmiernym wysiłkiem. Należy zdawać sobie sprawę, że sportowcy mogą faktycznie zachorować i istnieją różne wytłumaczenia tego. Nie oznacza to jednak, że sport jest nadmierną szkodą dla zdrowia. Dziś porozmawiamy nie tylko o tym, dlaczego sportowcy zimą częściej chorują, jak zwykli ludzie, ale postaramy się rozwiać liczne mity związane z tą kwestią.
Na przykład wiele osób uważa, że gra w koszykówkę pomaga im się rozwijać, podczas gdy podnoszenie ciężarów sprawia, że sportowiec jest krótszy. Jednak wyniki badań naukowych wskazują na coś przeciwnego i ciężarowcy, zwłaszcza dzięki przysiadom, mogą zwiększać wzrost. Fakt, że wysocy sportowcy grają w koszykówkę, mówi tylko o kryteriach selekcji w sekcji.
Dlaczego sportowcy częściej chorują zimą: mity i fakty
Zastanówmy się, dlaczego sportowcy częściej chorują zimą, czy to nadal fałszywe stwierdzenie? W rzeczywistości jest to dość złożona kwestia, która wymaga szczegółowego rozważenia. Zacznijmy od tego, kogo powinniśmy nazwać sportowcem. Gdzie przebiega granica, która oddziela sportowców od sportowców?
Warto też wyjaśnić, o jaką chorobę mamy na myśli, gdy chcemy wiedzieć, dlaczego sportowcy częściej chorują zimą. Przecież chorób jest wiele i do nich należy również zaliczyć chory ząb, na równi z zawałem serca lub nie. Jeśli osoby starsze często z różnych powodów chodzą do lekarza, to młodzi starają się unikać wizyty w klinice, aby nie stać w kolejce do lekarza. Jest całkiem oczywiste, że porównanie różnych grup wiekowych nie będzie poprawne.
W rezultacie okazuje się, że ludzie po prostu siedzą i kłócą się, dlaczego sportowcy częściej chorują zimą, ponieważ sport może pogorszyć odporność. Nie warto nawet mówić o układzie nerwowym, bo trening również wpływa negatywnie na jego pracę, a jak wiemy prawie wszystkie choroby są od nerwów. Ten „ogień” rozumowania wlewa się w olej i media, reklamując różne produkty, takie jak jogurty, które zawierają pożyteczne bakterie. W rezultacie wystarczy ich użyć, a choroby cię ominą.
Z drugiej strony nikt nie próbuje zaprzeczyć, że nadmierna aktywność fizyczna może stać się przyczynowym przepracowaniem, co z kolei w teorii stanie się jednym z czynników patologicznych zmian w organizmie. Zgadzam się, że sportowcy to też ludzie, a negatywny wpływ środowiska wpływa na nich w taki sam sposób, jak ty i ja.
Zapewne zauważyłeś, że dzisiaj często mówimy „może”, „teoretycznie” i tak dalej. Chodzi o to, że bezpośredni związek między sportem a częstymi chorobami nie został jeszcze zidentyfikowany. Zgadzamy się, że forsowna aktywność fizyczna może obciążać układ odpornościowy i nerwowy. Należy jednak pamiętać, że obciążenia te są regularne i organizm się do nich dostosowuje.
Co więcej, organizm w tej sytuacji przystosowuje się nie tylko do stresu fizycznego, ale do wpływu środowiska. Kiedy organizm znajduje się w stanie przedpatologicznym, układ odpornościowy jest stymulowany, w wyniku czego następuje adaptacja. Tak więc trening niekoniecznie prowadzi do załamania układu odpornościowego.
Według oficjalnych informacji na terenie Rosji choruje średnio 30 procent sportowców. Tych liczb nie należy się jednak obawiać do momentu, gdy nie można ich porównać z innymi wskaźnikami. W przeciwnym razie możemy powiedzieć, że są to niskie liczby. Aby odpowiedzieć na pytanie, dlaczego sportowcy częściej chorują zimą, konieczne jest pełne zrozumienie całego obrazu chorób sportowców. Nie jest to jednak takie proste, ponieważ wielu sportowców leczy się w miejscu zamieszkania. Teraz chcemy powiedzieć, że statystyki dostarczane przez różne przychodnie nie są kompletne i nie są w stanie oddać rzeczywistego stanu rzeczy.
Jednak pozytywny wpływ aktywności fizycznej na organizm został potwierdzony w trakcie licznych badań nie tylko w naszym kraju, ale także na Zachodzie. Jednocześnie warto bardziej zwrócić uwagę na studia zagraniczne, gdyż są one tam realizowane częściej i mają większą skalę. Ale na razie porozmawiamy o sytuacji w naszym kraju.
Naukowcy pod kierownictwem R. A. Eremenko. W badaniu wzięło udział ok. 10 tys. pracowników z 15 przedsiębiorstw przemysłowych w kraju. W rezultacie częstość występowania ostrych infekcji dróg oddechowych wśród mężczyzn i kobiet uprawiających sport wyniosła odpowiednio około 9 i 10 procent. U osób, które nie uprawiają wychowania fizycznego, wskaźniki zachorowań wynosiły 22 i prawie 30 procent.
Drugie badanie na dużą skalę wykazało, że po rozpoczęciu uprawiania sportu liczba dni spędzonych na zwolnieniu lekarskim u kobiet zmniejszyła się z 16 do 4,5, podczas gdy w grupie kontrolnej wskaźniki te pozostały niezmienione. Aby potwierdzić znaczenie wychowania fizycznego dla osoby, przedstawiamy wyniki innego badania, w którym przeanalizowano wskaźniki 10 tysięcy osób. W efekcie zapadalność na choroby wśród sportowców jest dwu-, a nawet trzykrotnie mniejsza w porównaniu z większością populacji kraju. Pamiętamy, że dzisiaj chcemy znaleźć odpowiedź na pytanie, dlaczego sportowcy częściej chorują zimą i wracamy do jej dalszej dyskusji. W trakcie badań przypadków chorób sportowców najczęściej chorują sportowcy poniżej 15 roku życia. Stopniowo liczba ta spada i po 30 latach wynosi już około 30 procent, zamiast poprzednich 40. Jednocześnie naukowcom udało się znaleźć wzorzec w zmniejszaniu liczby chorób w zależności od kategorii sportu.
Zgadzam się, że te liczby mówią wiele, chociaż wyniki każdego badania można kwestionować. Musisz zrozumieć, że sportowiec to przede wszystkim osoba i może zachorować. W 1971 r. opracowano strukturę chorób i czas ich trwania wśród sportowców i zwykłych ludzi. Przed rozpoczęciem badania wybrano kandydatów z powodu braku chorób przewlekłych.
W eksperymencie brali udział tylko mężczyźni iw większości młodzi mężczyźni, a ich warunki życia nie różniły się znacząco. Analiza zachorowalności została przeprowadzona w ciągu ostatnich trzech lat. W rezultacie naukowcy stwierdzili, że sportowcy są mniej podatni nie tylko na przeziębienia, ale także choroby skóry, układu pokarmowego i narządów wzroku. Ale u sportowców częściej występują choroby układu mięśniowo-szkieletowego, a także obwodowego układu nerwowego. Jest to zrozumiałe, ponieważ aktywność fizyczna wpływa tylko na te systemy. Podsumowując, naukowcy doszli do wniosku, że sportowcy są mniej podatni na różne choroby, które między innymi nie występują ostro.
Co więcej, istnieje wiele dowodów na to, że sportowcy byli w stanie przezwyciężyć poważne choroby, takie jak rak. Rak Lance'a Armstronga był w skrajnie krytycznym stanie, a przerzuty rozprzestrzeniły się już po całym ciele. Sportowiec nie poddał się jednak i po przebiegu najsilniejszej chemioterapii przez dwa lata aktywnie pracował na treningach, narażając swój organizm na poważny stres. W rezultacie choroba nie tylko ustąpiła, ale Armstrong został jedynym 7-krotnym zwycięzcą prestiżowego wyścigu kolarskiego Tour de France.
Innym przykładem jest słynny koszykarz Magic Johnson. Pod koniec swojej znakomitej kariery zachorował na AIDS, ale nie zgodził się poddać łasce choroby. Udało mu się wrócić do wielkiego sportu i jeszcze bardziej zwiększyć swoją sławę, zostając mistrzem igrzysk olimpijskich i tytułem najcenniejszego gracza w grze All-Star.
Tim Howard cierpi na silne tiki, a jego ręce mogą poruszać się niesprawnie, niezależnie od jego życzeń. Najczęściej normalna osoba w takiej sytuacji nie jest w stanie kontrolować swoich ruchów, a ta choroba jest nadal nieuleczalna i nie ma na nią jeszcze leków. Jednak Howard był w stanie zostać najlepszym bramkarzem mistrzostw Anglii w piłce nożnej siedem razy z rzędu, wygrał Puchar Anglii, a także Puchar CONCACAF. Nie zapominaj, że to Tim Howard jest rekordzistą pod względem liczby rozegranych meczów bez utraty bramek. I stało się to w mistrzostwach Anglii!
W ciele Lionela Messiego, najpopularniejszego piłkarza, który broni barw hiszpańskiej "Barcelony" i reprezentacji Argentyny, hormon wzrostu jest wytwarzany w niewystarczających ilościach. Właśnie z tym wiąże się jego niski wzrost i wielu z nas by się poddało, ale nie Lionel. Dziś jest jednym z najlepszych graczy na świecie i na pewno nie uda się tego osiągnąć, ćwicząc bez przekonania, aby zachować zdrowie. Mario Lemieux cierpi na poważną chorobę - chorobę Hodgkina. Naukowcy nie ustalili jeszcze przyczyn jego rozwoju, co wskazuje na brak metod leczenia. Jednak Lemieux był w stanie zostać mistrzem olimpijskim i dwukrotnie triumfalnie podniósł nad głowę Puchar Stanleya. Być może należy tu podać jakieś wyjaśnienie. Z chorobą Hodgkina ludzie nie mogą się nawet poruszać bez odczuwania silnego bólu.
To nie jest pełna lista sportowców, którzy byli w stanie pokonać różne poważne choroby. Będzie wystarczająco duży, ale musisz tylko zrozumieć, że każdy może zachorować i nie ma znaczenia, czy uprawia sport, czy nie.
Dlaczego sportowcy częściej chorują, zobacz ten film:
