To najlepsza opcja dla tych, którzy wolą jeść naturalne produkty. Czy w kraju są jakieś subtelności uprawy kukurydzy? Dowiedzieć się teraz! Kupiona na rynku gotowana kukurydza nie wzbudza zaufania – nie wiadomo, w jaki sposób była uprawiana i ile zawiera substancji chemicznych. Czy nie lepiej więc trochę popracować, aby później móc być dumnym ze świeżo zebranych plonów „królowej pól” (jak nazywano ją w czasach sowieckich), a także uzupełnić organizm niezbędnymi zapasami witaminy i składniki odżywcze!
Zgadzam się, kukurydza to bezpretensjonalna roślina, ale jak bardzo jest pożyteczna! To nie tylko bezcenne smaczne zboża, ale także stygmaty, o których w medycynie ludowej wiele się mówi. Wykorzystywane są w leczeniu wątroby, nadciśnienia tętniczego, cukrzycy i wielu innych schorzeń, co szczegółowo opisano w artykule o dobroczynnych właściwościach kukurydzy. A sama roślina jest bardzo majestatyczna, z jasnozielonymi liśćmi, stanie się prawdziwą ozdobą i żywopłotem letniego domku lub ogrodu warzywnego.
Najlepiej rośnie po strączkowych, oziminach, burakach pastewnych i cukrowych, ziemniakach, gryce. Doskonale „dogaduje się” z dynią i cukinią. Kukurydzy nie należy wysiewać bezpośrednio po prosie, w przeciwnym razie rozprzestrzeni się pospolity szkodnik, ćma zbożowa.
Technologia uprawy kukurydzy:
1. Przygotowanie gleby i nawożenie
Po zebraniu roślin strączkowych, zbóż i innych poprzedników, ziemia w kraju jest natychmiast przekopywana na płytką głębokość, dodawane są różne nawozy i ponownie wykopywane do 30 cm dla lepszego rozwoju systemu korzeniowego. Po 2-3 tygodniach prowadzi się uprawę powierzchowną w celu wyeliminowania pędów chwastów. Najlepiej zrobić to za pomocą brony talerzowej, kultywatora lub innego narzędzia. Po pojawieniu się 2-3 fali pędów chwastów wskazane jest powtórzenie uprawy.
Teraz o nawozach. Kukurydza jest potrzebna przede wszystkim podczas kwitnienia i formowania się kolb. Jeśli liście zaczną żółknąć i wysychają, oznacza to, że roślinie brakuje azotu. Brak fosforu wpływa na opóźnienie wzrostu i zaczerwienienie liści.
Jeśli jest wystarczająco dużo fosforu, nasiona szybciej kiełkują. Wprowadzenie potasu zwiększy odporność kukurydzy na uszkodzenia chorobowe, a jego niedobór prowadzi do gwałtownego zaprzestania wzrostu, brzegi liści ulegają oparzeniu, ziarna stają się mniejsze i częściowo nie dojrzewają. Wreszcie wapń neutralizuje kwasowość gleby i pomaga w tworzeniu włośników.
Do orki lub kopania nawozów organicznych należy dodać do 50 g, sól potasową - 150-200 g, superfosfat - do 400 g. Jeśli nie masz na to czasu jesienią, to na wiosnę, bezpośrednio przed obróbką gleby dodaj określoną ilość superfosfatu i soli potasowej. Kukurydza doskonale nadaje się do składników odżywczych obornika. Pomagają mikroorganizmom glebowym normalnie się rozwijać i lepiej przyswajać pożyteczne substancje pochodzące z zasobów lądowych. Opcjonalnie można dodać kompost 2 letni (10 kwadratów - 5 wiader), taką samą ilość piasku i popiołu.
Lepiej jest wapnować kwaśną glebę, dodając puszyste wapno (10 kwadratów wymaga 2-3 kg). Wczesną wiosną gleba jest ponownie spulchniana na głębokość 10 cm, później, przed siewem, należy ją ponownie kultywować na głębokość 7 cm, aby wyeliminować kiełkujące chwasty i powstałą skorupę.
2. Siew kukurydzy:
-
Uprawa z nasion
Technologia uprawy kukurydzy w kraju z nasion, a raczej jej siew po uprawie gleby, przypada na koniec kwietnia - początek maja. W każdym gnieździe (60x30 cm) umieszcza się 3-4 nasiona na głębokość 6 cm. Gdy tylko pojawią się pierwsze pędy, są one przerzedzane i pozostawiane w każdym gnieździe parami. Odbywa się to w celu wytworzenia korzeni powietrznych, dzięki czemu roślina będzie bardziej odporna na wyleganie.
Kukurydza może zapylać się sama, zwłaszcza w wietrznych warunkach. Ponieważ jest uważana za roślinę jednopienną (zarówno męską, jak i żeńską), musi być uprawiana w 4 rzędach w celu zapylenia krzyżowego. W przeciwnym razie będziesz musiał zapylić ręcznie: wytrząśnij pyłek w woreczku, następnie otwórz zarodek kolby i lekko potrząśnij pyłkiem. Procedurę powtórzyć 3-4 razy, najlepiej rano.
-
Rosnące sadzonki
Niektórzy mieszkańcy lata ćwiczą technologię uprawy sadzonek. Jest to typowe dla północnych regionów Rosji, gdzie okres ciepły jest bardzo krótki. W tym celu nasiona wysiewa się w papierowych kubkach wypełnionych mieszanką składników odżywczych: kompostu, piasku i torfu (2:1:1). Na pół wiadra mieszanki zaleca się dodanie 200 g popiołu. W kubku znajduje się jedno ziarno, wysiewane na głębokość 3 cm.
Posyp piaskiem na wierzchu, pozostawiając kilka centymetrów od krawędzi, aby można było dodać ziemię i podlać sadzonki. Sadzonki karmi się około dziesięciu dni przed przeżyciem w ziemi, po czym obficie podlewa, posypuje piaskiem o grubości 1 cm.
3. Opieka
Aby uzyskać dobre zbiory, potrzeba bardzo niewiele: aby w odpowiednim czasie poluzować glebę, przerzedzić sadzonki i nakarmić je. Gdy tylko na roślinach pojawią się pasierbki o wysokości 20-25 cm (pędy boczne), należy je ostrożnie usunąć z podstawy, nie uszkadzając łodygi. W przeciwnym razie przerzedzą liście i stworzą cień, co negatywnie wpłynie na plon kolb.
Wideo: ochrona kukurydzy przed chwastami
Przez cały okres wegetacji kukurydzę należy chronić przed takimi szkodnikami jak mucha szwedzka, drutowce, drutowce fałszywe, ćma łąkowa i zbożowa, choroby - śmiga pęcherzowa, śmiga pylista i bakterioza.
Aby określić dojrzałość, zwróć uwagę na pędzel - powinien być suchy i brązowy. Kropki na ziarnach kukurydzy wskazują na jej niedojrzałość (w tym przypadku należy poczekać jeszcze kilka dni).
