Ogólny opis oznak phragmipedium, porady dotyczące pielęgnacji, zalecenia dotyczące samodzielnego rozmnażania, trudności w uprawie kwiatu, ciekawostki, gatunki. Fragmipedium (Phagmipedium) należy do rodziny Orchidei lub Orchidei (łac. Orchidaceae), która jest dość liczna i łączy rośliny jednoliścienne (w ich nasionach jest tylko jeden udział). Ci przedstawiciele flory należą do bylin o zielnej formie wzrostu. Fragmepedium, podobnie jak jego hybrydy, jest bardzo lubiane przez hodowców kwiatów i jest uprawiane zarówno w szklarniach lub oranżeriach, jak i w pomieszczeniach mieszkalnych lub roboczych o odpowiednich warunkach. Hybrydy są powszechnie nazywane „Grekami”. Kwiat wziął swoją nazwę ze względu na rodzaj jajnika pączkowego, podzielonego na trzy części - nazwa Phagmipedium pochodzi od jednego kawałka łacińskiego słowa „phragma”, co oznacza część greckiego składnika „pedilon”, co tłumaczy się jako but. I okazuje się, że mamy do czynienia z Butem Damy.
W odległym 1831 roku kwiat bardzo podobny do kobiecego buta opisał brazylijski przyrodnik Jose Velloso, mnich franciszkański, nazwany Cypripedium vittatu, należący do rodzaju Fragmepedium. Ale po raz pierwszy ta piękna orchidea została zaprezentowana naukowej społeczności botanicznej w 1896 roku przez botanika i znawcę kwiatów orchidei z Anglii Roberta Rolfe, ponieważ wyróżnił ten kwiat w osobnym rodzaju Phagmipedium z podrodziny Cypripedioideae z tej samej rodziny Orchidei..
Za ojczyznę wspaniałych storczyków uważane są regiony Ameryki Środkowej i Południowej, gdzie panuje klimat tropikalny i wilgotny, rozciągają się one od południowych terenów Meksyku i Gwatemali po południową część Boliwii i Brazylii. Roślina uwielbia osiedlać się w górzystych częściach tych regionów, gdzie wysokość nad poziomem morza waha się od 900 do 1500 m. Ale ten kwiat można znaleźć również na powierzchni z poziomem morza.
Fragmipedium to roślina, która rośnie głównie na ziemi, ale zdarzają się epifity (osiadające na innych drzewach) lub litofity (mające wybrane powierzchnie skalne i górskie).
Niestety, dzisiaj, ze względu na fakt, że człowiek zaczyna masowo niszczyć lasy, w których rośnie ta orchidea i często jest masowo zbierany na sprzedaż, phragmipedium należy do roślin wymienionych w konwencji CEITES. Dokument ten ma na celu zapewnienie, że handel tą egzotyczną rośliną nie doprowadzi do jej zniszczenia. Ta orchidea jest bardzo podobna do swojego zielonego krewniaka Paphiopedium, nie ma też pseudobulw - spłaszczonej części łodygi, która znajduje się bardzo blisko ziemi, przy jej pomocy roślina magazynuje wodę i składniki odżywcze. Blaszki liściowe są skórzaste, wyrostki mieczykowate, czasem osiągające 50 cm długości, z których zbiera się rozety liściowe.
Na długiej szypułce, która rozciąga się do 15 cm wysokości, siadają 2-3 kwiaty, które są bardzo podobne do konturów kobiecego buta - dolna warga jest spuchnięta, w postaci torebki lub czubka buta, jego krawędzie są zagięte do wewnątrz. Płatki nie wyglądają na woskowate, w przeciwieństwie do innych rodzajów storczyków są zwężone i różnią się pewnym wydłużeniem. Proces kwitnienia w phragmipedium może trwać sześć miesięcy.
Zalecenia dotyczące uprawy phragmipedium
- Oświetlenie. Roślina uwielbia dobre oświetlenie z cieniem od południowego słońca. Dlatego możesz zainstalować doniczkę z phragmipedium na oknie w dowolnym miejscu poza północnym, tam orchidea nie będzie miała wystarczającej ilości światła, ale jeśli nie ma wyjścia, zorganizuj dodatkowe oświetlenie za pomocą fitolampów. To samo będzie musiało zostać zrobione zimą dla kwiatu znajdującego się na parapecie okna o dowolnej orientacji. W zimie światło dzienne nie powinno być krótsze niż 12 godzin dziennie.
- Temperatura zawartości. Odczyty ciepła nie są bardzo ważne dla kwiatu. Latem 20-27 stopni będzie uważane za wygodne w dzień i nie niższe niż 16 w nocy, ale kwiat nie ucierpi nawet przy 32 stopniach. Ale zimą pożądane jest, aby temperatura w nocy nie spadła o mniej niż 12 stopni ze wskaźnikami dziennymi w godzinach 14-18. Zimowanie na zimno jest bardzo ważne dla phragmipedium, ponieważ nie ma wyraźnego okresu uśpienia, wtedy tak znaczące krople pomogą uformować się pąkom, a ich kolor będzie bardziej nasycony. Roślina nie toleruje wskaźników poniżej 6 stopni.
- Wilgotność powietrza przy uprawie phragmipedium powinna być wystarczająco wysoka, około 50-60%. W naturze, w warunkach naturalnego wzrostu, storczyk wymienia z otoczeniem różne gazy. Na grzbiecie liścia znajdują się aparaty szparkowe, za pomocą których zachodzi proces wchłaniania dwutlenku węgla i uwalniania wilgoci. Jeśli temperatura jest umiarkowana, roślina nie traci wilgoci, ale wraz ze wzrostem wskaźników orchidea zaczyna „pocić się”, próbując przywrócić turgor blaszek liściowych. A jeśli wilgotność jest niska, a dodatkowo podłoże jest przesuszone, a korzenie zaczynają się przegrzewać, wówczas blaszki liściowe po prostu palą się, wysychają i żółkną na końcach. Dlatego konieczne jest umieszczenie nawilżaczy powietrza lub umieszczenie garnka w pojemnikach wypełnionych keramzytem i niewielką ilością wody. Wtedy system korzeniowy będzie pompował wilgoć bez rozpraszania się „nieplanowanymi” działaniami w celu jej odzyskania.
- Podlewanie rośliny. Ta orchidea nie ma wyraźnego okresu uśpienia, dlatego należy ją stale i obficie podlewać. Podłoże nie powinno wysychać. Można zastosować tzw. podlewanie dolne, kiedy doniczkę z rośliną opuszczamy do wiadra z wodą destylowaną lub miękką o temperaturze 20-24 stopni. Ważne jest, aby krople wilgoci nie spadały na kwiaty, ulegną pogorszeniu i nie zaleca się zwilżania liści. Po kilku minutach doniczkę należy wyjąć, pozostawić do odsączenia i umieścić w pierwotnym miejscu wzrostu. Wodę zebraną po deszczu najlepiej wykorzystać do nawilżenia lub do stopienia śniegu zimą, a powstałą wodę podgrzać do temperatury 20-24 stopni. Gdy zrobi się bardzo gorąco, możesz wstawić garnek do tacy z 1–2 cm wody, jak tylko woda wyparuje, odczekać jeszcze kilka dni i nalać nową. Zwilżenie rośliny zbyt twardą wodą spowoduje, że liście staną się brązowe.
- Nawożenie w przypadku orchidei wymagane jest co trzecie podlewanie. Wybierane są specjalnie zbilansowane mieszanki dla storczyków. Jeśli przesadzisz, doprowadzi to również do brązowych plam na liściach. Lepiej stosować dawkę 1/6 lub 1/8 dawki wskazanej przez producenta. Najlepszym żywieniem będzie karmienie NPK (azot, fosfor i potas) w proporcji 3–3–3.
- Transplantacja i wybór podłoża. Gdy tylko roślina ma nowe pędy (a dzieje się to co roku), należy zmienić doniczkę i glebę. Tylko warto wybrać taki czas, żeby nie było za gorąco. Konieczne jest ostrożne wyjęcie storczyka z pojemnika, uważając, aby nie uszkodzić systemu korzeniowego. Lekko strząsnąć podłoże i spłukać korzenie wodą. Za pomocą zdezynfekowanego sekatora konieczne jest usunięcie wszystkich uszkodzonych lub chorych procesów korzeniowych. Garnek jest trochę większy niż stary pojemnik. Pojemnik wypełnia się w 2/3 zwilżoną mieszanką ziemi, następnie w pojemniku instaluje się krzew, a następnie wylewa się pozostałą ziemię. Roślina powinna być wyśrodkowana w doniczce. Do przeszczepu można użyć zakupionych mieszanek do storczyków lub samodzielnie skomponować podłoże, mieszając drobno szczegółową korę sosnową, posiekany mech torfowiec, drobnoziarnistą keramzyt (w proporcjach 6: 3: 1). Do tej mieszanki czasami dodaje się posiekane kłącza paproci.
Po przesadzeniu podłoże lekko zwilża się drobnym pistoletem natryskowym, a nieco później okresowo ubija drewnianym patyczkiem. Dopóki roślina nie będzie miała nowych pędów, nie zaleca się jej pełnego podlewania. W tym okresie można stosować spryskiwanie miękką wodą o temperaturze pokojowej.
Wskazówki dotyczące samodzielnego rozmnażania phragmipedium
Możesz uzyskać nową delikatną orchideę, dzieląc system korzeniowy wraz z nadejściem wiosny - jest to sposób wegetatywny. Jeśli krzew wystarczająco urósł, można zastosować tę metodę. Kiedy przychodzi czas na przesadzenie, roślinę bardzo ostrożnie wyjmuje się z doniczki, uważając, aby nie uszkodzić korzeni. Podłoże w tym czasie powinno być dobrze wysuszone. Pojemnik można wyciąć, jeśli nie można usunąć rośliny. Przy dzieleniu nie można zapominać, że operacja rozmnażania się powiedzie, jeśli każdy z podziałów będzie miał co najmniej trzy „rozety” liści lub dwie dorosłe osobniki z nową kiełką. Podłoże jest nieco strząsane z korzeni phragmipedium, a następnie system korzeniowy jest ręcznie dzielony. Jeśli nie możesz tego zrobić rękami, używany jest dobrze naostrzony nóż. Po podzieleniu kawałki sadzi się w doniczkach z nowym podłożem. Nie jest konieczne nawilżanie gleby, należy dać czas, aby rany mogły się zagoić. Sygnałem do rozpoczęcia podlewania będzie pojawienie się oznak wzrostu u młodej orchidei. Do tego czasu należy delikatnie zwilżyć podłoże drobnym pistoletem natryskowym. Nowe pąki pojawią się w phragmipedium, gdy młode blaszki liściowe osiągną wielkość starych liści.
Jeśli roślina jest uprawiana w szklarni, stosuje się metodę sadzenia nasion lub propagację merystemów.
Trudności w procesie uprawy phragmipedium
Jeśli warunki przetrzymywania zostaną naruszone (na przykład zwiększone zalanie suchym powietrzem lub glebą), prowadzi to do uszkodzenia rośliny przez szkodniki: przędziorków, wełnowców, łusek, ślimaków lub ślimaków oraz niektórych infekcji bakteryjnych.
Aby zwalczyć owady, należy przetrzeć blaszki liściowe rośliny roztworami mydła, oleju lub alkoholu. W przypadku mydła możesz nalegać 30 gr. tarte mydło do prania w wiadrze z wodą. Jeśli zrobisz mieszankę olejków, kilka kropli olejku rozmarynowego rozcieńcza się w jednym litrze, a nalewkę z nagietka, kupowaną w aptece, stosuje się jako alkohol. Mieszankę nakłada się na wacik, a szkodniki należy usunąć ręcznie. Jeśli oszczędzanie środków niechemicznych nie doprowadziło do pozytywnego wyniku, konieczne jest przeprowadzenie zabiegu insektycydowego, ale tylko w dni, w których nie ma słońca. Aby poradzić sobie z ślimakami lub ślimakami, stosuje się granulki metaldehydu.
Jeśli roślina jest dotknięta infekcją grzybiczą, na liściach pojawiają się ciemne lub prawie białawe plamy. Należy użyć fungicydów. Zgnilizna bakteryjna ma kolor brązowy, czarny lub szarawy, ale może ograniczać się do żółknięcia krawędzi liścia. Zakażony obszar należy usunąć i leczyć powyższym lekiem.
Czasami pojawiają się następujące problemy:
- blaszka liściowa zmienia kolor na żółty, gdy światło jest zbyt jasne;
- jeśli liść na górze zbrązowieje, może do tego doprowadzić nadmiar światła, zasolenie gleby, nadmiar dawki nawozu lub gdy nie nadaje się do phragmipedium;
- kwitnienie nie występuje z powodu niewystarczającego oświetlenia, nie ma różnicy temperatur między dniem a nocą, kwiat doświadcza konsekwencji rozmnażania;
- Opadające kwiaty pojawiają się, gdy orchidea została narażona na przeciągi lub naturalny stres.
Interesujące fakty dotyczące buta Lady
Wielu hodowców uważa, że orchidea o tej nazwie „Lady's Slipper” to Pafiopedium, ale okazuje się, że istnieje inny rodzaj Fragmipedium, który odpowiada tej nazwie. Storczyki są do siebie bardzo podobne, ale ta ostatnia ma jednocześnie kilka pięknych pąków na szypułce, podczas gdy pafiopedium ma tylko jeden kwiat na szypułce. Cechą charakterystyczną jest również wielkość storczyków, w phragmipedium, w naturalnym środowisku, blaszka liściowa może osiągnąć nawet pół metra długości.
Rodzaje phragmipedium
Zwykle ta orchidea dzieli się na dwie grupy: „suchą” i „mokrą” (odpowiednio „caudatum” i „besseae”).
Do grupy „suchych” należą kwiaty, które są bardziej wymagające pod względem oświetlenia, nie tolerują bezpośrednich promieni słonecznych, dla nich odpowiednie jest podłoże, które jest dość przewiewne i skomponowane na bazie kory sosnowej, wiórków kokosowych, podlewanie ich jest umiarkowany.
- Fragmipedium longifolia lub jak to się również nazywa Fragmipedium longifolium (Phagmipedium longifolium) … Na jego podstawie wyhodowano dużą liczbę hybryd, około 240 odmian, na przykład hybrydy Phagmipedium hartwegii, Phagmipedium hicksianum, Phagmipedium roezlii. Jest to roślina litofityczna lub półepifityczna. Miejsce narodzin pasm górskich Kostaryki, Panamy i skalistego Ekwadoru. Ten kwiat można spotkać na absolutnej wysokości 2000 metrów, chociaż na poziomie morza można go również zobaczyć, jedyny z całego rodzaju. Został otwarty przez Józefa Warszewicza pod koniec lat 40. XIX wieku w prowincji Chiriqui, w pagórkowatym regionie Panamy. Jest to największy storczyk z rodzaju phragmipedium. Blaszki liściowe osiągają 60-80 cm długości i 3-4 cm szerokości, ich kolor jest ciemnozielony. Łodyga z kwiatami, odcień brązowo-fioletowy, ma od 60 cm do jednego metra wysokości. Kwiaty na nim otwierają się kolejno i mierzą 11–20 cm średnicy. Kwiatostan zawiera zwykle od 6 do 10 pąków. Płatki kwiatu są pomalowane na jasnoczerwony odcień, są wydłużone i mogą się lekko zwijać. Sama orchidea ma kolor żółto-zielony, z brązową wargą. Kwitnienie może trwać przez cały rok przy odpowiedniej pielęgnacji, ale szczyt osiąga na początku lub w połowie jesieni.
- Fragmipedium caudatum (Phagmipedium caudatum). Roślina znana jest od 1840 roku, kiedy została wprowadzona przez Johna Lindleya i jako pierwsza zakwitła w Wielkiej Brytanii w 1847 roku. Kwiat ma wyjątkowe składniki odżywcze, które mogą dorastać do 90 cm, a osobliwość polega na tym, że nawet gdy kwiat już zakwitł, składniki odżywcze rosną przez kolejne 10 dni. Sepalium, które jest wydłużone u góry i ma pofalowany zarys, osiąga 15 cm i zwisa do przodu. Kwitnienie występuje w miesiącach wiosennych. Ale ważne jest, aby pamiętać, że po prostym dotknięciu pasza zatrzyma dalszy wzrost, kwiat straci efekt dekoracyjny. Blaszki liściowe są wydłużone, wyrostki mieczykowate, mogą osiągnąć pół metra długości. Kolor jest ciemnoszmaragdowy, powierzchnia skórzasta.
- Fragmipedium Schlimii (Phagmipedium schlimii). Roślina, która rośnie jako gatunek lądowy, lubi zasiedlać brzegi cieków wodnych. Ojczyzną storczyków jest terytorium Kolumbii, płytki liściowe są krótkie, tylko 35 cm, prawie proste i mocne. Kwiatostan zawiera 6-10 kwiatów, rosnących pionowo. Kwiaty osiągają średnicę 5–6 cm, kształt płatków i działek jest eliptyczny, ich kolor jest biały, czasem różowawy, mogą występować czerwone plamki lub smugi. Warga w kształcie czubka buta nadaje różowawy lub białawy odcień. Proces kwitnienia trwa w okresie letnim.
- Fragmipedium Besse (Phagmipedium besseae). Za ojczyznę rośliny uważa się regiony Kolumbii, Ekwadoru i Peru. Roślina bardzo dekoracyjna, wyróżnia się kolorami w odcieniach jasnej pomarańczy, krwistej czerwieni i żółci, ale jest jeszcze wiele innych opcji. Roślinę odkryto po raz pierwszy w 1981 roku w Peru, w Tarpato - była to orchidea o czerwonym zabarwieniu kwiatów. Później podobny okaz, ale z odchyleniem w odcieniu pomarańczowym, został znaleziony w Ekwadorze.
Dowiedz się więcej o phragmipedium w poniższym filmie:
