Rodowód kivsyak, znane gatunki i ich cechy, porady dotyczące trzymania w domu i karmienia, zakupu i ceny. Jeśli szukasz oryginalnego zwierzaka, zwróć uwagę na tak niesamowite stworzenie, jak kivsyak. Na początku może się komuś wydawać, że nie nadaje się on do roli zwierzaka, ale po lepszym poznaniu go zrozumiesz, że to tylko znalezisko - oryginalne cechy wyglądu, spokojny charakter i łatwość w utrzymaniu, a to wszystko w jednym małym zwierzęciu.
Terytoria rodzinne i pochodzenie kivsak
Do nie tak odległego 1833 roku nikt nie wiedział o istnieniu takiego przedstawiciela dużego, różnorodnego królestwa fauny jak kiwsjak. Może ktoś musiał go spotkać gdzieś w jego rodzimych siedliskach, ale po prostu nie znali go z widzenia, czy jest to wciąż zupełnie nowy, dopiero wyłaniający się gatunek oryginalnych żywych stworzeń. Przez lata ludzie zajmujący się nauką dokładnie przestudiowali ten cud natury i ostatecznie osiągnęli ogólny konsensus. Naukowcy zaklasyfikowali kivsakę do typu stawonogów, klasy dwunożnej i rzędu kivsyaki o tej samej nazwie.
Jeśli mówimy o rodzimych obszarach tej niezwykłej żywej istoty, to jest ona dość rozpowszechniona na większości terytoriów kontynentu afrykańskiego. W zależności od rodzaju bezkręgowców jego dokładne współrzędne geograficzne miejsca zamieszkania są różne.
Najsłynniejsze rodzaje kiwsaków i ich charakterystyczne cechy
Ogólnie rzecz biorąc, w faunie świata istnieje ponad 30 najróżniejszych odmian tych osobliwych „pnączy”, ale kto wie, być może na naszej dużej planecie ukrywają się gdzieś nieznane i niezbadane gatunki tych wspaniałych stworzeń.
Afrykański kivsak. czerwononogi
Ephibolus pulchripes jest prawdopodobnie najpopularniejszym gatunkiem wśród całego bractwa kivsak, zarówno dlatego, że jest najlepiej zbadany, jak i dlatego, że jest hodowany jako zwierzę domowe częściej niż jego inni krewni.
Stonoga ta żyje głównie w krajach wschodniej części gorącej Afryki, takich jak Etiopia, Erytrea, Dżibuti, Kenia, Sudan, Rwanda, Uganda, Tanzania, Zambia, tego ekscentryka można też spotkać na ziemiach Somalii, ukochanej przez piratów.
Kivsaki woli wybierać tereny zalesione tropikalnymi jako stałe miejsce zamieszkania, gdzie czują się nie tylko przytulnie i całkiem komfortowo, ale także całkiem bezpiecznie. Wszakże ci rzemieślnicy, choć nie słyną z umiejętności podbijania imponujących wierzchołków drzew i krzewów oraz spędzenia całego życia na powierzchni ziemi, wciąż udaje im się pozostać niezauważonym przez innych mieszkańców puszczy. I nie, nie mają możliwości zmiany charakteru koloru, w zależności od warunków środowiska zewnętrznego, takiego jak kameleony. Rozwiązanie tej tajemnicy kamuflażu jest bardzo elementarne, chodzi o to, że prawie całe życie spędzają w grubej warstwie opadłych liści, w dnie lasu konstruują specjalne podziemne przejścia i labirynty, po których się poruszają. Powinni więc bać się tylko tego, że nadepnie na nie ktoś duży i ciężki, a oni ich po prostu zmiażdżą, bo nie ryzykują złapania i wystawienia.
Oni, podobnie jak wszyscy mieszkańcy lasów i po prostu wszystkie żywe stworzenia, potrzebują przytulnego małego gniazda do życia lub przynajmniej odpoczynku. Tutaj kivsaki nie są wyjątkiem, ponieważ ich schronienie najczęściej wykorzystują nory zbudowane wcześniej przez inne zwierzęta, ale takich nie mogli znaleźć lub są już zajęte przez kogoś, wtedy są całkiem zadowoleni z małych zagłębień pod grubością kamieni lub szczelin starych, powalonych drzew.
Z natury te oryginalne stworzenia wcale nie są niebezpieczne i nie są drapieżne, nikogo nie jedzą i na nikogo nie polują. Ich codzienna dieta składa się głównie z tych samych opadłych liści, na których spędzają cały czas, a jeśli mają szczęście, mogą ucztować na różnych owocach, które znajdują po drodze. Jeśli chodzi o wygląd zewnętrzny tego afrykańskiego bezkręgowców, jest to dość duży przedstawiciel światowej fauny, długość ich ciała waha się od około 12 do 17 cm, a matka natura wdzięcznie ozdobiła tych ekscentryków. Jako główne tło wybrałem piękne ciemnobrązowe odcienie, jeszcze bliższe odcieniowi czekolady lub czerń z lekkim brązowawym odcieniem. Małe kończyny tej stonogi są prezentowane w pięknej jaskrawoczerwonej kolorystyce.
Dymorfizm płciowy u tego gatunku stawonogów jest zauważalny prawie na pierwszy rzut oka, u samców kiwsjaków zachwycający połysk skóry natychmiast rzuca się w oczy, wydają się być pokryte jakąś sztuczną substancją o metalicznym połysku. Płeć żeńska nie może pochwalić się taką urodą i wdziękiem, ich kolor w porównaniu z kolorem mężczyzny wygląda na znacznie prostszy, a nawet ciemniejszy. Skóra nie ma takiego połysku, zazwyczaj jest bardziej matowa.
Czerwony madagaskarski kiwsjak
Na podstawie nazwy tego stawonoga nietrudno zgadnąć, gdzie zdobyć bilet na spotkanie na zajmowanym przez niego terytorium.
Długość ciała tego rodowitego Madagaskaru sięga około 12-14 cm, zwykle zarówno kobiety, jak i mężczyźni są tej samej wielkości. Choć nazywano go „czerwonym”, kolor jego małego ciałka jest całkowicie niejednorodny, zwykle podstawowe tło jest czerwone, a czasem nawet brązowe, cała powierzchnia ciała składa się z pierścieni, których brzegi mają piękną jasną obwódkę żółtawą kolor. Po bokach ciała znajdują się małe czarne kropki, ale nie są to wcale ozdoby stonogi z Madagaskaru, ale całkiem dobra broń w postaci otworów w gruczołach ochronnych.
Ich główna działalność przypada na dzień, wtedy mieszkańcy ściółki lasów tropikalnych są zajęci szukaniem pożywienia. Ten rodzaj kivsyak zwykle wybiera stare, prawie zgniłe drzewa jako swój osobisty dom, ponieważ bardzo dobrze czują się w miejscach o wystarczająco wysokiej wilgotności powietrza.
Kiedy zaczyna się okres godowy, zarówno samce, jak i samice zaczynają aktywnie szukać się nawzajem w grubości opadłych liści, tupiąc wieloma kończynami wzdłuż ukrytych przez siebie przejść. Przed przystąpieniem do bezpośredniego procesu kojarzenia przedstawiciele silniejszej płci usuwają nasiono z otworu genitalnego, które umieszcza się w występie drugiego pierścienia ciała i ostrożnie składa je do skrzyni nasiennej. Kiedy zaczyna się kojarzenie, samiec mocno trzyma samicę wszystkimi nogami i przystępuje do wstrzykiwania wcześniej zdeponowanego nasiona. Ten proces może trwać nawet przez cały dzień.
Kiedy konieczne jest złożenie jaj, przyszłe matki ostrożnie kopią w ziemi i pozostają pod ziemią przez kilka dni. Kiedy nadejdzie czas, z jaj wyłaniają się larwy i rodzą się nowi mieszkańcy, których długość ciała nie przekracza kilku milimetrów. Z każdą nową wylinką larwy ulegają transformacji, a na końcu ostatniej - nie są to już larwy, ale w pełni uformowany okaz kiwsjaka.
Okres „odnowy garderoby” u osobników dorosłych występuje w dość osobliwy sposób. Aby ta faza cyklu życiowego przebiegała szybciej i bezboleśnie, te stawonogi wykopują specjalne nory, aby przesiedzieć tam linienie. Tam nic nie robią, po prostu siedzą nieruchomo, czekając na zakończenie cyklu, kiedy nowa skóra stanie się wystarczająco jędrna. Zwiastunem początku tego procesu jest rodzaj odrętwienia zwierząt, zauważalny spadek apetytu i, co najważniejsze, skóra kiwsjaka traci połysk i charakterystyczny kolor, stopniowo staje się szara i szorstka.
Gigantyczny kiwsjak
Jest to prawdopodobnie największy przedstawiciel tego rodzaju, długość jego nie do końca miniaturowego ciała dochodzi do około 27-30 cm, a średnica prawie 3-3,5 cm. Kolor ciała prezentowany jest zwykle w ciemniejszych odcieniach czerwieni, w zależności od cech płciowych skóra jest matowa lub błyszcząca z wyczuwalnym metalicznym połyskiem. Pomiędzy poszczególnymi segmentami korpusu znajduje się, choć warunkowa, ale wyraźnie widoczna granica koloru pomarańczowego, bliższego ceglanemu. Ten bezkręgowiec olbrzym jest szeroko rozpowszechniony w Afryce Wschodniej, w szczególności w lokalizacjach tropikalnych i subtropikalnych.
Pustynia Kiwsiak
Jest to stworzenie średniej wielkości, rośnie na długość nie większą niż 13-14 cm, samice nie różnią się od samców parametrami ciała. Szanuje południowo-zachodnią część Stanów Zjednoczonych i północną część Meksyku jako swoją ojczyznę. Z natury ten pochodzący z Ameryki Północnej nadal jest ekstremalnym kochankiem, ponieważ zwykle osiedla się na tych terytoriach, które inne zwierzęta próbują ominąć. Jest więc całkiem wygodny, a nawet świetnie czuje się na glebach pustynnych, na których rośnie kilka rodzajów krzewów. Używają kory, a czasem liści tych pustynnych krzewów jako codziennego pożywienia. Potrafi żyć bez wody bardzo długo, nikt nie wie, czy jego organizm tak dobrze przystosował się do tak niesprzyjających warunków życia, czy też jest z natury tak wytrzymały i niewymagający.
Kolor ciała jest zwykle brązowy lub brązowy, u niektórych osobników poszczególne segmenty ciała są pomalowane na jasnobrązowy lub żółtawy kolor, wszystko zależy od pochodzenia geograficznego kivsyaks.
Ci mali mieszkańcy pustynnych rejonów są najbardziej aktywni w okresie ulewnych deszczy, na łowisko zwykle chodzą albo wczesnym rankiem, albo późnym popołudniem, prawdopodobnie tak nastraja się ich zegar biologiczny. Podobnie jak w przypadku hibernacji innych zwierząt, kiwsaki żyjące na pustyniach mogą czasami pogrążyć się w tak zwanym „letnim śnie”. Faktem jest, że bez względu na to, jak bardzo jest wytrzymały, nawet on nie może przetrwać temperatury zbliżonej do 40 stopni, więc szuka głębokich dziur lub kamienistych hałd i śpi tam do następnego spadku temperatury środowiska zewnętrznego lub przynajmniej trochę deszcz.
Oprócz tego, że żywią się elementami krzewów, te bezkręgowce mogą sobie pozwolić na zjedzenie wcześniej zdechłego stawonoga, może nie miałby nic przeciwko spróbowaniu go na żywo, ale jest mało prawdopodobne, że kiwsjak będzie w stanie złapać kogoś. Kiedy jedzenie jest bardzo ciasne na środku pustyni, ten przebiegły człowiek może zjeść posiłek przy drobnym piasku lub kamyczkach.
kiwsja z oliwek
Jeden z największych przedstawicieli małego świata stawonogów, długość jego pierścieniowatego ciała waha się od 22 do 25 cm i ma średnicę około 7-9 mm. Kolor skóry nie jest jednolity, na głównym nasyconym oliwkowym tle wyraźnie widoczne są brązowo-czerwone linie, które służą jako rozgraniczenie między pierścieniami ciała. Całkowita liczba segmentów na ciele dorosłego osobnika stonogi oliwnej waha się od 65 do 75. Populacje takich żywych stworzeń zamieszkują lasy tropikalne w południowej części kontynentu afrykańskiego, preferując bardziej wilgotne tereny.
Tęczowy kiwsjak
Jeśli mówimy o tym rodaku z południowo-wschodniej Azji, to jeśli dla kogoś nie jest najpiękniejszy i najwdzięczniejszy ze wszystkich swoich krewnych, to fakt, że jest najbardziej żywy i niezapomniany, jest już faktem. I rzeczywiście możemy powiedzieć, że kiedy natura podniosła kolory, aby namalować tę żywą istotę, to w tym momencie przyszła do niej muza, a może nie sama, jak tylko ten przystojny mężczyzna znajdzie się pod promieniem słońca, jego ciało zaczyna po prostu bajecznie mienią się różnymi kolorami… W cieniu możesz dokładniej przyjrzeć się kolorystyce tego dwunożnego. Główny ton skóry jest niebiesko-szary, między segmentami są zgrabne, równe paski, w przeciwieństwie do ciemnobrązowego, rzadziej czarnego. A na grzbietowej części ciała ekscentrycznej tęczy narysowana jest stosunkowo szeroka linia, pomalowana na jaskrawoczerwony odcień. Kończyny, czułki i „twarz” są również jak dekoracja z tyłu, pomalowana na czerwone odcienie. W rzucie końca ogona widać niewielki proces koloru czerwonego, przypominający kształtem cierń - to oprócz jasnego koloru jest także rodzajem wizytówki tego gatunku. Długość ich opalizującego ciała wynosi średnio 9-13 cm.
Trzymanie kivsyak w domu
Poza swoim bardzo oryginalnym i ekstrawaganckim wyglądem, tak rodowity, jak ten stawonogi, ma jeszcze jedną bardzo pozytywną cechę w swoim arsenale, jest to łatwość w utrzymaniu takiego zwierzaka. Wielu może pomyśleć, że skoro ma gruczoły ochronne, może bez potrzeby wystrzeliwać substancje niezbyt pachnące, ale tak nie jest, a dokładniej nie do końca.
Ten raczej spokojny i flegmatyczny zwierzak z natury ma przyjazne usposobienie, dlatego jeśli nie wyrządzisz mu krzywdy, to znaczy nie próbuj ściskać go w dłoni, chwytać go ostro lub obracać takiej stonogi w różnych kierunkach, to, oczywiście nie zacznie cię atakować twoją trucizną. Trucizna kivsyak nie jest niebezpieczna dla życia ludzkiego, jedyną rzeczą jest to, że u osób z obciążoną historią alergiczną, jeśli substancja dostanie się na skórę, może wystąpić reakcja nadwrażliwości. Jednak po kontakcie ze stawonogiem nadal lepiej dokładnie umyć ręce.
Jeśli Twój pupil czuje, że jesteś jego przyjacielem i nie stanowisz zagrożenia dla jego życia, to po chwili będzie mógł czuć się przy Tobie pod jednym dachem, a nawet wejść w Twoje ramiona.
Jako jego osobiste mieszkanie idealnie nadaje się poziome terrarium, około dwukrotnie większe od maksymalnej długości ciała. Ponieważ ten wspaniały stawonog naprawdę uwielbia grzebać swoje małe ciało w ziemi, podłoże w jego domu jest po prostu konieczne i można w niego wlać dość szeroką warstwę, pożądane jest, aby gleba była zawsze zwilżona.
Aby twój nowy przyjaciel żył długo i szczęśliwie obok ciebie, pamiętaj o wymieszaniu wapna z podłożem - jest to naturalny utwardzacz do skorupy pancerza, jeśli tego nie zrobisz, życie twojego egzotyka może się skończyć bardzo smutno i boleśnie dla niego - istnieje możliwość, że rozpadnie się żywcem na drobne kawałki i wcale nie jest to przesada.
Jeśli zacząłeś sadzić piękne rośliny w terrarium, pamiętaj, że twój kivsyak nie jest zbyt wielkim fanem jasnego światła, które jest tak niezbędne dla tych zielonych elementów wnętrza. Można powiedzieć, że jego ulubioną rozrywką jest siedzenie unieruchomione w jakimś zacisznym, ciemnym zakątku swojego domu i tylko sporadycznie okazywania wybuchów aktywności fizycznej, mimo że liczba nóg pozwala mu na bieganie na duże odległości.
Wcale nie jest trudno nakarmić tak egzotycznego przyjaciela, jak główne dania możesz mu podać warzywa, owoce, grzyby i jagody, od czasu do czasu możesz przynieść liście z ogrodu, w tym opadłe, a nawet, jakkolwiek dziwne wydaje się, zgniłe drewno. Nie wolno nam zapominać o okresowym dokarmianiu, zwłaszcza na wapń.
Nabycie i cena kivsyak
Kupienie takiego przyjaciela na terytorium naszej Ojczyzny wcale nie jest trudne, być może najtrudniejszą rzeczą jest podjęcie decyzji o rodzaju stonogi. Średni koszt jednego egzemplarza kiwsaka waha się od 200 do 5000 rubli.
Jak wygląda oliwkowy kivsyak, zobacz wideo poniżej:
