Dlaczego emu nie jest klasyfikowany jako struś, czy można hodować tego ptaka w niewoli, co je, dowiesz się o tym z fascynującego artykułu. Emu to największy ptak Australii. Tylko struś jest od niej większy. Wcześniej emu klasyfikowano jako strusia, ale w 1980 roku klasyfikacja została zmieniona i ptak ten został włączony do rzędu kazuarów.
Klasyfikacja Emu
W Australii występują 3 podgatunki emu:
- na północy Dromaius novaehollandiae woodwardi, blady i cienki;
- Dromaius novaehollandiae novaehollandiae żyją na południowym wschodzie;
- Dromaius novaehollandiae rothschildi, ciemne emu, żyją na południowym zachodzie.
Charakterystyka Emu
Na zdjęciu po lewej - kazuar, a po prawej - emu Zewnętrznie emu przypomina kazuar, ale w przeciwieństwie do niego nie ma skórzastych narośli na głowie, które nazywane są „hełmem”.
Waga dorosłych waha się od 30 do 55 kg, wysokość średnio 150 cm, emu ma długie nogi. Kiedy ptak zacznie biec, może zrobić prawie trzymetrowe kroki. Nogi tych dużych ptaków są bardzo silne. Mogą zadać atakującemu zwierzęciu śmiertelny cios, ułatwiają to ostre pazury na palcach. Doskonały słuch i wzrok pozwalają im w porę wyczuć niebezpieczeństwo i szybko wycofać się lub obronić.
Fizjologicznie emu są podobne do strusi. Na przykład, podobnie jak te gigantyczne ptaki, nie mają zębów. Dlatego, aby zmielić jedzenie, emu połykają również małe kamyczki i piasek. Ale dodatkowo mogą połykać niebezpieczne dla nich materiały - kawałki metalu, szkło. Dlatego jeśli zdecydujesz się na zakup emu do hodowli, zwróć na to szczególną uwagę.
Podobnie jak strusie, emu dość długo mogą żyć bez wody, ale jeśli znajdą źródło, piją z przyjemnością. Ponadto emu dobrze pływają i lubią spędzać czas w stawie. W tym ostatnim również różnią się od strusi, ponieważ wolą pływać w piasku niż w wodzie.
Samce i samice emu są wizualnie podobne, co utrudnia ich rozróżnienie. Można to zrobić, gdy ptak daje głos, ponieważ dźwięki jednostki różnią się. Samice są bardziej krzykliwe, a samce ciszej płaczą.
Zależy to od wielkości woreczka znajdującego się na szyi ptaka. Głośność dźwięku to wielkość worka i odpowiednio ilość przechodzącego przez nią powietrza.
Upierzenie
Bardzo ciekawe jest upierzenie emu. Został zaprojektowany w taki sposób, aby ptaki nie przegrzewały się w upale, ale jednocześnie nie zamarzały w zimną wietrzną noc. Podobnie jak strusie, emu tolerują ekstremalne zmiany temperatury i mogą czuć się komfortowo zarówno w upale, jak i zimnie. Trzymając te egzotyczne zwierzęta w regionie Rosji, należy pamiętać, że dobrze tolerują mrozy do -10 ° C. Jeśli temperatura spadnie poniżej, emu musi stworzyć cieplejsze środowisko.
Pióra na szyi ptaka pochłaniają promieniowanie słoneczne. Sama szyja jest bladoniebieska, z rzadkimi piórami szarobrązowymi do brązowych.
Ale w przeciwieństwie do strusi, emu mają 3 palce na każdej nodze, a te mają 2. Pod wieloma względami budowa nóg pomaga rozwijać duże prędkości. Ptaki te mają je bez piór, mają mało kości i dobrze rozwinięte mięśnie.
Jedzenie emu
Ptaki Emu jedzą pokarm roślinny, ale nie zrezygnują ze zwierzęcia. Kochają zioła, korzenie, owoce. W niewoli karmione są zbożami, mieszankami traw, na które latem składają się zielonka, a zimą siano. Do paszy dodawane są składniki mineralne. Na wolności emu czasami ucztują na małych zwierzętach, w niewoli do diety tych ptaków wprowadza się mączkę kostną, jaja kurze, mięso i inne produkty pochodzenia zwierzęcego.
Hodowla emu w domu
Te duże ptaki są raczej bezpretensjonalne. Przyzwyczajają się do nowych warunków przetrzymywania lepiej niż inne strusie. W takim przypadku pisklę musi mieć co najmniej 5 m2.powierzchni, a dla dorosłego ptaka 10×15. Podczas spaceru na osobę przypada 20-30 mkw. powierzchnia.
Jeden dorosły ptak emu dziennie zjada 1,5 kg paszy. Nadmierne odżywianie jest niedopuszczalne, ponieważ nadwaga zwierzęcia może prowadzić do dużego wzrostu masy ciała, co może niekorzystnie wpływać na kończyny ptaka - są zgięte.
Zimą do diety ptaka wprowadza się zielony owies, porośnięte ziarna i żurawinę. Lucerna jest w menu latem i zimą. Upewnij się, że masz dostęp do czystej wody. Są to produkty, które powinny znaleźć się w menu tego ptaka: marchew, chleb żytni, otręby, owies, jęczmień, ciasto, mięso, groch, płatki owsiane, jaja kurze, kapusta, buraki, cebula, ziemniaki, drożdże, mąka siana, muszle, olej rybny, sól, mączka kostna itp.
Hodowla emu
Inną różnicą między emu a strusiami jest to, że składają ciemne jaja, podczas gdy strusie mają białe jaja.
Ale murowanie poprzedzają gry godowe. Oni są bardzo interesujący. Samica i samiec stoją naprzeciw siebie, opuszczają długie szyje i potrząsają głowami przy ziemi. Wcześniej samiec zakłada gniazdo, a po takich godowych zabawach prowadzi do siebie damę swojego serca. Dzieje się to w maju - czerwcu.
Co ciekawe, w przeciwieństwie do wielu innych zwierząt, samice emu często walczą ze sobą, jeśli nie mogą dzielić się z dżentelmenem. Dotyczy to zwłaszcza wolnego samca bez pary - wtedy w walce panie decydują, który z nich jest godny, aby założyć rodzinę z mężczyzną, którego lubią. Te walki mogą trwać do pięciu godzin. Sprzęgło samicy składa się z kilku jaj. Codziennie lub co dwa, trzy dni składa jajko. Przeciętnie samica nosi 11–20 jaj, których masa wynosi 700–900 g. Kilka samic składa jaja w jednym gnieździe złożonym z liści, trawy, gałązek, kory.
Na zdjęciu po lewej (ciemnozielone) - jaja emu, po prawej (białe) - jaja strusie. Tylko samiec emu jest zaangażowany w wylęganie potomstwa. Podczas gdy ten proces trwa (około 2 miesięcy), rzadko je, mało pije. Jeśli w momencie składania jaja są ciemnozielone, to do czasu wyklucia się piskląt zewnętrzna skorupa staje się czarno-fioletowa.
Pisklęta wykluwają się po 56 dniach i przy urodzeniu ważą 500–600 g. Szybko stają się aktywne i w ciągu kilku dni mogą opuścić gniazdo, a po 5–24 godzinach mogą podążać za ojcem. Pisklęta widzące, pokryte puchem, mają charakterystyczne kremowo-brązowe paski kamuflażu, które znikają po 3 miesiącach.
Samiec opiekuje się potomstwem przez 7–8 miesięcy i wychowuje czerw sam, bez samicy.
Ciekawe fakty na temat Emu
Poniższe informacje zostały zaczerpnięte z Wikipedii:
- Emu był ważnym źródłem mięsa dla australijskich Aborygenów na obszarze, gdzie jest endemiczny. Olejek Emu był używany jako lek i wcierał się w skórę. Służył również jako cenny lubrykant. Tradycyjne farby do uroczystego ozdabiania ciał wykonywano z tłuszczu zmieszanego z olchą.
- Emu jest hodowany głównie ze względu na mięso, skórę i olej. Mają chude mięso (mniej niż 1,5% tłuszczu) i poziom cholesterolu 85 mg na 100 g, więc ich mięso można porównać do chudego mięsa. Tłuszcz wykorzystywany jest do produkcji kosmetyków, suplementów diety i substancji leczniczych. W skład oleju wchodzą kwasy tłuszczowe takie jak oleinowy (42%), linolowy i palmitynowy (po 21%).
- Skóra Emu ma charakterystyczną wzorzystą powierzchnię dzięki uniesionym mieszkom włosowym w okolicy piór, dlatego używa się jej do produkcji portfeli, butów (często w połączeniu z innymi skórami). Pióra i jajka są wykorzystywane w sztuce i rzemiośle oraz rzemiośle.
Film edukacyjny o ptakach emu:
Inne zdjęcia ptaków emu:
Na zdjęciu jajka emu, strusie, kurze i przepiórcze
