Primrose lub Primrose: wskazówki dotyczące sadzenia i pielęgnacji na otwartym polu

2024 Autor: Arianna Cook | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-12 18:28

Opis rośliny pierwiosnka, zalecenia dotyczące sadzenia i pielęgnacji pierwiosnka na działce osobistej, zasady hodowli, zwalczanie ewentualnych chorób i szkodników, ciekawe uwagi, gatunki i odmiany.

Primula (Primula) można również znaleźć pod nazwą Primrose. Botanicy obejmują roślinę z rodziny Primulaceae i rzędu Ericales. Większość odmian to drobno kwitnące trawy. Rodzaj obejmuje około 390 gatunków, które rosną głównie w naturze na terenach o klimacie umiarkowanym. Ale według niektórych innych informacji liczba ta waha się w granicach 450-550 jednostek.

Wszyscy ci przedstawiciele flory wolą do życia wybierać raczej wilgotne tereny, takie jak obszary przybrzeżne dużych i małych cieków wodnych (rzeki, strumienie) czy nawet bardzo podmokłe łąki.

Nazwisko rodowe	Pierwiosnki
Okres wegetacyjny	Rośliny jednoroczne lub byliny
Forma roślinności	Zielny
Metoda hodowlana	Nasiona (siew w ziemi lub uprawa sadzonek) lub wegetatywnie (dzielenie krzewu, sadzonki)
Okres lądowania na otwartym terenie	Koniec maja lub początek września
Zasady lądowania	Odległość między sadzonkami wynosi 20-30 cm (dla dużych gatunków) i 10-15 cm (dla małych)
Podkładowy	Pożywne, lekkie, sypkie, przepuszczające wilgoć
Wartości kwasowości gleby, pH	6, 5-7 (neutralny)
Stopień oświetlenia	Zależy od odmiany
Parametry wilgotności	Podlewane latem w upale
Specjalne zasady opieki	Nawozy stosuje się przed i podczas kwitnienia
Wartości wysokości	Około 25 cm
Kształt lub rodzaj kwiatostanu	Kwiaty mogą rosnąć pojedynczo na końcach pędów lub zbierać się w kwiatostany racemose lub baldaszkowate
Kolor kwiatów	Różne kolory i odcienie
Czas kwitnienia	Od początku kwietnia do późnej wiosny i przez całe lato
Okres dekoracyjny	Wiosna lato
Rodzaj owoców	Pudła
Czas dojrzewania owoców	Od końca lipca lub sierpnia
Zastosowanie w projektowaniu krajobrazu	Klomby, mixbordy, dekoracje obrzeży i wzdłuż ścieżek
Strefa USDA	4–6

Ten przedstawiciel flory nosi swoją nazwę dzięki łacińskiemu terminowi „primus”, co tłumaczy się jako „pierwszy”. Dzieje się tak dlatego, że wiele gatunków tego rodzaju kwitnie na początku wiosny, jeszcze zanim gleba zostanie całkowicie pozbawiona pokrywy śnieżnej. A po rosyjsku „pierwiosnek” oznacza to samo, ale wśród ludzi można usłyszeć takie pseudonimy jak „klucze” lub „barany”.

Wszystkie odmiany pierwiosnków to byliny, rzadko mające dwuletni lub roczny cykl życia. Natomiast w naszych ogrodach rośliny uprawiane są jako jednoroczne. Forma roślinności w pierwiosnku jest zielna, wysokość łodyg nie przekracza 25 cm, kłącze z korzeniami znajduje się pod powierzchnią gleby. Blaszki liściowe przybierają solidne kontury, ale są rozcięte, przeważnie wydłużone, owalne, lancetowate. Przez liście powstaje rozeta korzeniowa. Liście są albo siedzące, albo wyposażone w ogonki. Powierzchnia liści jest pomarszczona i pokryta włoskami lub skórzasta i gęsta. Kolor liści jest intensywnie zielony lub zielonkawo-szary (powierzchnia jest jak woskowaty) kolor.

W procesie kwitnienia odsłaniają się pięcioczłonowe kwiaty, charakteryzujące się regularnymi konturami. Płatki kwiatów występują w różnych kolorach i odcieniach. Kwiaty są zwieńczone kwitnącymi łodygami zarówno pojedynczo, jak i zebrane w kwiatostany racemose lub baldaszkowaty. Istnieją gatunki, których kształt kwiatostanów przybiera kształt kuli lub piramidy, warstw lub podkładek, a są w postaci dzwoneczków (kwiaty opadające w kwiatostanie). Wydłużone szypułki liści są pozbawione. Kształt korony kwiatu ma rurkowaty początek i lejkowatą lub płaską kończynę. Kwitnienie przypada na początek kwietnia i trwa do końca wiosny. Następnie roślina przechodzi w stan uśpienia, który trwa od 7 do 14 dni, po czym możliwa jest druga fala kwitnienia. Drugi okres obejmie wszystkie miesiące letnie.

Po zapyleniu przez owady kwiatów pierwiosnka owoce dojrzewają w postaci torebki nasiennej (niełupki) o kształcie kuli lub cylindra. Okres dojrzewania zaczyna się w ostatnim tygodniu lipca lub wraz z nadejściem sierpnia.

Roślina jest dość łatwa w pielęgnacji, a w naszych ogrodach można znaleźć zarówno rocznych, jak i wieloletnich przedstawicieli rodzaju. Często są nawet uprawiane jako kultura pokojowa.

Sadzenie i pielęgnacja pierwiosnka na zewnątrz

Miejsce lądowania. Najlepiej, aby taki pierwiosnek wybrał kąt na osobistej działce, w zależności od odmiany. Ponieważ jedni potrzebują półcienia i bliskości wody, inni wolą górskie łąki, a jeszcze inni wolą skaliste szczeliny. Jednak, jak pokazuje praktyka, większość ogrodowych gatunków pierwiosnków preferuje miejsca o jasnym zacienieniu. Możesz wybrać miejsce pod koroną drzew, gdy cień tam jest, wiosną nie jest zbyt głęboki. Jeśli sadzenie odbywa się w zbyt mocnym cieniu i wilgotnym miejscu, rośliny mogą stać się ofiarą ślimaków. Słoneczna i południowa lokalizacja jest najbardziej odpowiednia dla odmian wiesiołka alpejskiego, jeśli uprawa prowadzona jest w regionach północnych.
Podkładowy zbieranie na pierwiosnek nie stanowi problemu, ponieważ rośliny nie wyrażają żadnych wymagań co do składu mieszanki glebowej, ale wykazują najlepszy wzrost na wilgotnym, luźnym i pożywnym podłożu. Nie sadzić wiesiołka na glebach ciężkich, gliniastych lub piaszczystych. Jeśli skład gleby na terenie jest dokładnie taki sam, zaleca się wmieszanie w nią piasku rzecznego, który zapewnia luźność i kompost w celu wzbogacenia w składniki odżywcze. Obornik wprowadzany jest do gleby piaszczystej w celu zwiększenia żyzności. Wynika to z faktu, że system korzeniowy pierwiosnka nie różni się głębokością kiełkowania, dlatego ważne jest, aby wymienić warstwę powierzchniową podłoża o głębokości około 20 cm. Wilgoć w takiej glebie powinna być szybko wchłaniana, ale nie powinna pozostawać w stagnacji przez długi czas, ponieważ nasiąkanie wodą wpłynie negatywnie na system korzeniowy.
Sadzenie pierwiosnka przeprowadza się w dni wiosenne (ostatni tydzień maja), gdy gleba jest jeszcze nasycona wilgocią lub już z nadejściem jesieni. Do sadzenia wybiera się dwuletnie krzewy. Odległość między sadzonkami utrzymuje się na poziomie 20-30 cm (jeśli gatunek jest duży) i 10-15 cm (dla zwartych krzewów pierwiosnka). Sadząc sadzonki pierwiosnka warto pamiętać, że rośliny nie lubią fragmentacji i dużych pustych przestrzeni między nimi, dlatego rosnące rozety liści powinny się zamykać.
Podlewanie przy uprawie pierwiosnka nie jest to szczególnie kłopotliwe, ponieważ wraz z nadejściem wiosny gleba jest nadal dość nasycona wilgocią po stopieniu pokrywy śnieżnej. Tylko w okresie letnim zaleca się regularne nawilżanie gleby (raz w tygodniu). To właśnie ten warunek zagwarantuje powstanie dużej liczby rozetek liściowych, a poza tym krzewy będą rosły wspaniale na podłożu dobrze nasyconym wilgocią. Podlewanie będzie szczególnie potrzebne, jeśli okres letni jest gorący i suchy lub krzewy sadzi się na piaszczystym podłożu - wtedy są zwilżane dwa razy w tygodniu. Woda pobierana jest w ilości 3 litrów na każdy 1m2. Podlewanie jest obowiązkowe przy uprawie wiesiołka na wysokim klombie lub w ogrodzie skalnym, jeśli w glebie nie ma wystarczającej ilości wilgoci, kwitnienie zakończy się bardzo szybko. Przy uprawie pierwiosnka należy zwrócić uwagę na liście rośliny: jeśli jest mięsiste i twarde, wilgotność można zmniejszyć, gdy liście stają się pomarszczone i bardzo delikatne - dla pierwiosnka nie ma wystarczającej ilości wilgoci.
Nawóz przy pielęgnacji pierwiosnka zaleca się stosowanie go zgodnie z odmianą i odmianą uprawianej rośliny, ponieważ istnieją gatunki, które wolą rosnąć na zubożonej skalistej glebie, podczas gdy inne (na przykład pierwiosnek o drobnych zębach, Florinda i japoński) dobrze rosną na żyznym podłożu. Jednak, jak pokazuje praktyka, najlepiej uprawiać pierwiosnki ogrodowe na glebie wzbogaconej w składniki odżywcze i mającej wystarczającą kruchość. Tylko w tym przypadku barany zachwycą przepychem i obfitym kwitnieniem. Aby proces kwitnienia cieszył się dużą liczbą otwierających się kwiatów na wiosnę, zaleca się suplementację fosforem i potasem (superfosfatem lub magnezem potasowym). Aby stymulować tworzenie nowych rozetek liściowych pod koniec kwitnienia, należy dodać preparaty azotowe (na przykład mocznik). W przypadku roślin wieloletnich karmienie odbywa się raz w tygodniu, począwszy od pojawienia się pierwszych młodych liści, a skończywszy po kwitnieniu. Niektórzy hodowcy stosują złożone preparaty mineralne (na przykład Kemiru-Universal), ale dawkowanie jest zmniejszone o połowę od wskazanego przez producenta. Nie należy być gorliwym z nawozami azotowymi, w przeciwnym razie w przyszłym roku ujście liścia będzie rosło ze szkodą dla kwitnienia.
Ogólne porady dotyczące pielęgnacji. Po każdym podlewaniu glebę należy ostrożnie poluzować. Należy również zabronować glebę po zakończeniu kwitnienia. Liście rozety nie są usuwane, ponieważ chronią system korzeniowy przed mrozem. Zeszłoroczne zwiędłe liście można odciąć dopiero wraz z nadejściem nowej wiosny.
Zimujący pierwiosnek. Jeśli spodziewana jest ostra zima, zaleca się przykrycie krzewu wiesiołka słomą, świerkowymi gałęziami lub suszonymi liśćmi. Wysokość takiej warstwy powinna wynosić 7-10 cm, jednak istnieją odmiany, które nie wymagają schronienia, na przykład pierwiosnek Julii. Kiedy zima okazała się śnieżna, taka pokrywa śnieżna będzie doskonałą ochroną dla nasadzeń pierwiosnka i bez dodatkowych urządzeń. Wraz z nadejściem wiosny ważne jest, aby śnieg stopił się i nie zamienił się w lodową skorupę. Taką warstwę należy natychmiast zniszczyć, aby wyloty liści pod nią nie wyparowały.
Przenosić pierwiosnek przeprowadza się po kilku latach nieprzerwanego wegetacji w jednym miejscu. Wszystko dzięki temu, że w niektórych odmianach po dwóch latach kwiaty i liście zaczynają się kurczyć, chociaż kwitnienie jest bardzo słabe, dlatego dekoracyjność takich nasadzeń stale spada. Jeśli kwiaciarnia nic z tym nie robi, to tak rozległa czapka liściasta może powodować choroby. Podczas przesadzania należy bardzo ostrożnie usunąć krzew pierwiosnka z gleby i ostrożnie podzielić jego system korzeniowy na części rękami. Proces ten nie będzie trudny, ponieważ każda z rozetek liściastych ma własne pędy korzeniowe. Niektórzy hodowcy po prostu dzielą krzak na kilka części ostrym nożem, najważniejsze jest to, że nie są one zbyt małe, w przeciwnym razie skomplikuje to późniejsze ukorzenienie. Po tej procedurze zaleca się szybkie sadzenie we wcześniej przygotowanym miejscu w klombie.
Wykorzystanie pierwiosnka w projektowaniu krajobrazu. Ponieważ kwitnienie wiesiołka następuje wczesną wiosną, zajmuje znaczące miejsce w ogrodnictwie kwiaciarskim. Najlepszymi sąsiadami takich nasadzeń są przedstawiciele roślin bulwiastych, pierwiosnki sadzi się również wzdłuż ścieżek ogrodowych lub krawężników, a także w grupach. Ponieważ wysokość pędów jest niewielka, roślina dobrze wygląda na polanach wśród kamieni ogrodu skalnego, skalniaków lub w pobliżu z naturalnym lub sztucznym zbiornikiem. To właśnie w kamiennych ogrodach można tworzyć unikalne fitokompozycje, umieszczając obok siebie różne odmiany i odmiany pierwiosnków. Możesz również użyć różnych odmian, aby stworzyć wrażenie stale kwitnącego klombu, usianego krzewami pierwiosnka, ponieważ kwitnienie trwa od wiosennych dni do lipca, a jeśli wybierzesz różne formy ogrodowe z delikatnych irysów i jasnych chryzantem jako towarzyszy, to kwitnienie stanie się ozdobą ogrodu aż do stabilnych mrozów. Ponieważ rozety liściowe u niektórych gatunków i odmian baranów nie tracą koloru nawet po kwitnieniu, a nawet zimą, takimi krzewami można ozdobić niezbyt atrakcyjne miejsca ogrodowe.

Zobacz także zasady sadzenia słomy i uprawy na zewnątrz.

Zasady hodowli wiesiołka w domu

Aby mieć tak wcześnie kwitnącą roślinę na miejscu, zaleca się stosowanie metody nasiennej lub wegetatywnej. Nasiona można wysiewać zarówno w klombie, jak i sadzonkach, a metodą wegetatywną jest cięcie lub dzielenie przerośniętego krzewu.

Rozmnażanie nasion pierwiosnka

Najbardziej udana jest metoda sadzonkowa. Ponieważ kiełkowanie nasion jest szybko tracone, zaleca się wysiewanie ich natychmiast po zebraniu. Najlepszy czas na siew to luty. Stosuje się skrzynkę na sadzonki, która jest wypełniona kompozycją podłoża darniowego i liściowego oraz piasku rzecznego w stosunku 2: 1: 1. Nasiona rozprowadza się po powierzchni mieszanki gleby i lekko w nią wciska. Nie powinno być więcej niż 5 nasion na 1 cm2. Po wysianiu pojemnik owija się w przezroczystą folię i umieszcza w zamrażarce, gdzie temperatura nie będzie wyższa niż -10 stopni. Tam ziarno jest przechowywane przez 20-30 dni.

Po rozwarstwieniu na zimno skrzynki, bez wyjmowania ich z polietylenu, umieszcza się na parapecie, gdzie zapewnione będzie dobre oświetlenie, ale jednocześnie chronione przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Wychodząc, ważne jest, aby gleba była zawsze lekko wilgotna. Temperatura kiełkowania utrzymuje się w granicach 16-18 stopni.

Ważny

Nie zamraża się nasion wiesiołka zwyczajnego (Primula vulgaris) i wiesiołka drobnozębnego (Primula denticulata).

Na sadzonki będziesz musiał długo czekać, ale jeśli się pojawią, powinieneś otworzyć polietylen na kilka minut, stopniowo przyzwyczajając sadzonki pierwiosnka do powietrza. Ten czas należy stopniowo zwiększać, a gdy w tym trybie minie 15 dni, schronienie jest całkowicie usuwane.

Tempo wzrostu siewek sadzonek pierwiosnka jest bardzo powolne. Kiedy na roślinach rozwiną się 2-3 prawdziwe liście, kilof jest umieszczany w innym pojemniku. Do tej procedury lepiej jest użyć pęsety. Późniejsza pielęgnacja sadzonek będzie obejmowała regularne i terminowe nawadnianie gleby. Kolejne zbiory wykonywane są w miarę wzrostu sadzonek. Ale jak pokazuje doświadczenie doświadczonych kwiaciarni, takie rośliny można przesadzić na otwarty teren dopiero po kilku latach, od momentu pojawienia się kiełków.

Rozmnażanie pierwiosnka przez podzielenie buszu

Ta manipulacja odbywa się w 1. lub 2. tygodniu września. W tym celu rośliny wybiera się na 4-5 lat. Przed usunięciem krzewu z ziemi zaleca się dobrze go podlać, wtedy można to łatwo zrobić. Po wykopaniu resztki podłoża usuwa się z korzeni i dokładnie myje w niecce wodą. Podział odbywa się za pomocą dobrze naostrzonego noża. Każda z grup pierwiosnków musi zawierać więcej niż jeden pączek odnowienia. Wszystkie kawałki są natychmiast posypywane węglem drzewnym, a następnie części sadzi się w przygotowanym miejscu. Po posadzeniu wymagane jest obfite podlewanie.

Rozmnażanie pierwiosnka przez sadzonki

Ta metoda jest stosowana, gdy krzew charakteryzuje się osłabionym systemem korzeniowym i ma tylko jedno ujście. W tym przypadku łodygi pachowe służą jako sadzonki. Aby uzyskać cięcie, liść musi być oddzielony ogonkiem i pączkiem, jednocześnie chwytając część łodygi. Blaszka liścia jest przecięta na pół i posadzona w doniczce z ziemią. Następnie sadzonkę umieszcza się w miejscu o dobrym oświetleniu, zacieniając ją przed bezpośrednimi promieniami słońca. Najlepiej ukorzenić sadzonki pierwiosnka w temperaturze 16-18 stopni. Gleba powinna być stale umiarkowanie wilgotna. Dopiero gdy z pąka pojawią się 3-4 młode blaszki liściowe, można przesadzić do nowej doniczki o średnicy 7-9 cm, dopiero wiosną przesadza się do ogrodu.

Walcz z możliwymi chorobami i szkodnikami podczas uprawy wiesiołka w ogrodzie

Roślina na rabatach kwiatowych jest często narażona na choroby grzybowe, które mogą być wywołane przez zalanie gleby, wysoką wilgotność z długotrwałymi opadami i niską temperaturę otoczenia (18–20 stopni). Wśród nich są:

Rdza objawiające się formacjami poduszkowymi na grzbiecie liści i padającym z nich czerwonym proszkiem, liście z czasem stają się również czerwonawo-brązowe.
Mączniak dobrze wyróżnia się białawym pokryciem liści i pędów, przypominającym roztwór suszony wapnem, liście następnie deformują się, żółkną i fruwają.
Szara zgnilizna uderzające liście i pędy, wyraźnie widoczne dzięki płytce nazębnej, która jest nieco podobna do krótkiej puszystej szarej sierści. Wkrótce taka płytka zostaje zastąpiona śluzowatymi plamami, a części rośliny obumierają.

Aby poradzić sobie z takimi chorobami grzybiczymi, wszystkie dotknięte części wiesiołka należy oderwać, a następnie pozostały krzew potraktować środkami grzybobójczymi, takimi jak Fundazol w stężeniu 2%, tlenochlorek miedzi w stężeniu 1% lub takie samo stężenie płynem Bordeaux.

Staje się szczególnie niebezpieczny podczas pielęgnacji każdej rośliny ogrodowej, a także chorób pierwiosnka wywołanych przez wirusy. Wśród nich są:

Wirus żółtaczki, który charakteryzuje się wybarwieniem liści w bladozielonym odcieniu, często pędy przybierają ten sam kolor. Obejmuje to również ich zbyt silne rozgałęzienie, tworzenie licznych pąków, które otwierając się zamieniają w kwiaty o zdeformowanych konturach. Płatki w kwiatach stają się zielone, niektóre części kwiatów przybierają nieregularny kształt, który coraz bardziej przypomina zwykłą blaszkę liściową. Materiał siewny z krzaka pierwiosnka dotkniętego żółtaczką nie dojrzewa.
Miejsce bakteryjne objawami których są plamy o jasnożółtej kolorystyce lub bez, kolor plam jest brązowawy, ciemnobrązowy lub czarny.
antraknoza, objawia się na wszystkich częściach nadziemnych, zwłaszcza na liściach. Powstaje brązowa plama z ciemniejszym brzegiem, stopniowo takie plamy przybierają ciemnobrązowy odcień.
wirus mozaiki ogórka, pod wpływem którego liście zaczynają się marszczyć, a krawędź może zwijać się w dół. Pojawia się również mozaikowy wzór, w którym występują naprzemiennie ciemnozielone i bladozielone odcienie, często plamy są wyraźnie widoczne w świetle.

Obecnie nie ma lekarstwa na choroby wirusowe, dlatego jeśli powyższe objawy się pokrywają, zaleca się wykopanie i spalenie wszystkich dotkniętych krzewów. Jednocześnie ważne jest, aby w zapobieganiu chorobom o etiologii wirusowej przeprowadzać terminową kontrolę ssących szkodników owadzich (na przykład mszyc), które działają jako nosiciele infekcji. Należy również regularnie sadzić chwasty pierwiosnka i nie naruszać zasad techniki rolniczej.

Można rozważyć szkodniki, które powodują znaczne szkody w nasadzeniach pierwiosnka:

Ślimakjedzenie liści. Walka z nimi prowadzona jest ręcznie lub przy użyciu środków metaldehydowych (na przykład Meta Groza).
ryjkowce, mszyce oraz przędziorek, oraz Żukow oraz pchływysysając pożywne soki z liści. Zaleca się leczenie systemowymi insektycydami, takimi jak np. Corbofos, Aktara czy Actellik.
nicienie, małe robaki, które psują system korzeniowy roślin. W celu zniszczenia pomaga moczenie systemu korzeniowego wyekstrahowanych krzewów pierwiosnka w gorącej wodzie (około 45-50 stopni) lub zabieg Rogor przez kilka godzin.

Zobacz także kroki do hodowli cortuza w domu.

Ciekawe uwagi na temat kwiatu wiesiołka

Właściwości lecznicze wiesiołka znane są od dawna. Na przykład, nawet w czasach starożytnej Grecji pierwiosnek był nazywany „kwiatem Olimpu” - kwiatem dwunastu bogów. Dzieje się tak dlatego, że w Grecji istnieje legenda, że wczesne kwiaty tej rośliny służyły jako klucze wiosny, należącej do bogini płodności Frei. To ona otwierała wiosnę takimi kluczami. W Niemczech wierzono, że pierwiosnek jest kluczem do udanego małżeństwa. Żaden napój Celtów i Galów nie mógł się obejść bez pierwiosnka w swoim składzie.

Według legendy, która istnieje w Danii, to właśnie w pierwiosnku elfia księżniczka odwróciła się z powodu miłości do zwykłego śmiertelnika. Zgodnie ze starożytną grecką legendą o młodym człowieku Paralysos, jego śmierć przyszła z miłości, a bogowie, litując się nad kochankiem, zamienili go w delikatny wiosenny kwiat. Zgodnie z tym, Primula miała zdolność radzenia sobie z każdą chorobą, nawet paraliżem, więc ludzie często słyszą, jak pierwiosnek nazywa się „trawą paralityczną”.

Uprawą pierwiosnka jako kultury ozdobnej na ziemiach europejskich zaczęto zajmować się w XVI wieku. Najpopularniejszym w tym biznesie jest pierwiosnek na terenie Foggy Albion (w Anglii). W kraju tym organizowane są kluby dla miłośników wiesiołka małżowiny pozyskiwanej ze skrzyżowania takich gatunków jak wiesiołka (Primula Auricula) i twardowłosa (Primula hirsuta). Chociaż zauważono, że popularność rośliny albo słabnie, albo wzrasta, nigdy nie zanika całkowicie. W tym samym miejscu w Wielkiej Brytanii corocznie odbywają się wystawy tych pierwiosnków, na których można podziwiać najróżniejsze odcienie i kształty.

Jeśli mówimy o właściwościach leczniczych pierwiosnka, to każda z jego części ma bardzo wysoką zawartość soli manganu. Samo kłącze zawiera nie tylko olejki eteryczne, ale także saponiny z glikozydami, ale część wyrastająca ponad powierzchnię gleby jest pełna witamin. Liście wiesiołka są zwykle używane w kuchni, wprowadzając je do zup, sałatek i innych potraw. Najlepszym okresem na takie zastosowanie jest okres wiosenny, ponieważ to właśnie w tym czasie liście nasyca się karotenem i kwasem askorbinowym. Jeśli przygotujesz korzenie i blaszki liściowe przez suszenie do przyszłego użytku, wówczas powstaje z nich proszek, który służy jako surowiec do leków.

Nawet uzdrowiciele ludowi zauważyli zdolność wiesiołka do działania wykrztuśnego, jeśli pacjent cierpiał na choroby układu oddechowego. Liście nadają się do robienia wywarów, a pędy korzeniowe nadają się do nalewek. Bóle reumatyczne ustępują dzięki przeciwbólowemu działaniu preparatów z wiesiołka. Te same leki mają działanie moczopędne, dlatego są przepisywane na choroby nerek i pęcherza moczowego. Ma wyraźne działanie przeciwbakteryjne, przeciwzapalne i uspokajające, dlatego wiesiołka jest odpowiednia na przeziębienia, problemy z gardłem, zapalenie migdałków, a także nerwice, bóle głowy i zaburzenia snu. Jeśli na skórze znajdują się zewnętrzne ślady krwotoków, zaleca się stosowanie podawanego roztworu na korzenie pierwiosnka.

Należy pamiętać, że istnieją przeciwwskazania do przyjmowania preparatów z wiesiołka, a mianowicie: indywidualna nietolerancja pacjenta, ciąża w pierwszym trymestrze ciąży.

Rodzaje i odmiany pierwiosnka

Ponieważ istnieje wiele odmian i odmian pierwiosnka, botanicy podzielili się na 30 sekcji, ale oto najczęstsze:

Wiesiołek zwyczajny (Primula vulgaris)

może występować pod nazwą Primula bez łodyg … Rodzimy obszar wzrostu przypada na terytorium środkowoeuropejskich i południowych regionów. Najczęściej takie rośliny znajdują się na obrzeżach lasów, na łąkach w pasie alpejskim, gdzie w pobliżu znajdują się topniejące śniegi. Kłącze skrócone, ma grube wyrostki korzeniowe przypominające sznurowadła. Liście lancetowate osiągają 25 cm długości i nie więcej niż 6 cm szerokości, w miesiącach zimowych liście mogą częściowo pozostać w swoim pierwotnym stanie.

Podczas kwitnienia, począwszy od marca, tworzą się pędy kwiatowe, które mogą mieć różną wysokość w zakresie 6-20 cm, a ich wierzchołek wieńczą pojedyncze pąki. Gdy kwiaty się otwierają, płatki charakteryzują się jasnożółtą lub śnieżnobiałą kolorystyką, podczas gdy gardło ma fioletowy odcień. Płatki są znacznej szerokości, podzielone na kilka płatów. Podczas kwitnienia taki krzew przypomina nieco bukiet na wakacje. Czasami druga fala kwitnienia występuje we wrześniu. Uprawa gatunku rozpoczęła się w XVI wieku.

Najpopularniejsze wśród kwiaciarni są następujące odmiany:

Wirginia - charakteryzuje się kwiatami z płatkami o śnieżnobiałym odcieniu i gardłem o jasnożółtej kolorystyce.
Giga biały ma śnieżnobiały kolor kwiatów.
Cerulea niebieskie kwiaty obnoszą się z żółtawą gardłem.

Gatunek ma wysoką szybkość wzrostu i może tworzyć zbitą poduszkę. Obecnie istnieje bardzo duża liczba form nie tylko o prostej, ale również o konstrukcji frotte. Łatwo toleruje okres zimowy, nie wymaga specjalnej pielęgnacji.

Primula wysoki (Primula elatior)

rozpowszechniony głównie w Karpatach, a także obejmuje Europę Zachodnią (jej regiony południowe i północne). Ta roślina wieloletnia ma owalne blaszki liściowe z małymi zębami na krawędzi. Liść nie przekracza 5–20 cm długości i około 2–7 cm szerokości, ma ostre zwężenie w kierunku ogonka liściowego. W górnej części żyły znajduje się silna depresja, przeciwna w tych miejscach ma odpowiednio wybrzuszenie.

Podczas kwitnienia, które rozpoczyna się wraz z nadejściem kwietnia i trwa 50-60 dni, otwierają się pachnące kwiaty. Tworzą baldaszkowate kwiatostany, liczące 5-15 pąków. Po całkowitym otwarciu średnica kwiatu mierzy się 2 cm, a kolor płatków w nich jest bladożółty, chociaż u podstawy znajdują się plamki jasnożółtego kanarkowego. Wysokość szypułki waha się w granicach 10–35 cm, a jej powierzchnia charakteryzuje się lekkim pokwitaniem.

Dziś dzięki wysiłkom hodowców wyhodowano odmiany hybrydowe z kwiatami o większej średnicy, kolor płatków w nich może przybrać śnieżnobiały, czerwony, kremowy, żółty i liliowy odcień. Są okazy, zarówno o monochromatycznym kolorze płatków, jak i takie, które wyróżniają się obramowaniem lub okiem w innym kolorze.

Najbardziej dekoracyjne odmiany charakteryzują się:

Dupleks charakteryzuje się ujawnieniem kwiatów do średnicy 2,5 cm, płatkami wiśni, ale gardłem korony koloru ciemnożółtego.
Róża - nazwa mówi sama za siebie, więc kwiat ma bogaty ciemnoróżowy kolor, ale ma jasnożółte oko.
Gell Faben (Gelle Farben) ozdobione są kwiatami, otwarte do średnicy 3,5 cm, płatki w nich są delikatnie fioletowe, a gardło ma żółtawy odcień.
Złotogrand - kwiaty o brązowawych płatkach mogą się otwierać do średnicy 2,5 cm, ale mają dekorację w postaci złotej obwódki i żółtego gardła.

Odmiana charakteryzuje się również obecnością form hybrydowych, które różnią się od podstawy bardziej wydłużonymi łodygami kwiatowymi, a wielkość kwiatów jest większa. Można je uprawiać nie tylko do dekoracji krajobrazu ogrodowego, ale także do cięcia. Wśród nich wyróżniają się:

Ciekawość lub Ciekawość, właścicielka kwiatów o brązowo-żółtym kolorze.
Złoty Sen, Goldentraum lub złote marzenia kwitnie bogatym żółtym lub złotym kolorem.
Olga Menden ma delikatny czerwony odcień w kwiatach.

pierwiosnek siebold (pierwiosnek sieboldii)

podczas kwitnienia, które następuje na początku lata, na wierzchołkach szypułek tworzą się luźne baldaszkowate kwiatostany. Składają się z kwiatów o szerokiej gamie odcieni różu lub liliowej kolorystyki. Po zakończeniu procesu kwitnienia efemeryd (roślina o bardzo krótkim okresie wegetacji) traci liście - zamierają.

Wiesiołek wiosenny (Primula veris)

często spotykane pod nazwą Wiesiołek lekarski … Rodzime siedlisko znajduje się na terytoriach europejskich. Blaszki liściowe mają pomarszczoną powierzchnię i owalne kontury. Długość liścia sięga 20 cm przy szerokości około 6 cm, na przedniej stronie liści wyróżniają się zagłębione żyły, które z tyłu wyglądają wypukłe. Również tył liścia charakteryzuje się pokwitaniem.

Kwitnienie oznacza otwarcie żółtych kwiatów, ozdobionych u nasady płatków drobinką jasnopomarańczowego koloru. Jednak formy ogrodowe tej odmiany mają bardzo zróżnicowaną tonację. Corolle, zarówno proste, jak i frotte, są barwione jednym lub dwoma odcieniami. Najbogatsze kwitnienie obserwuje się od połowy wiosny do czerwca. Owoce są zawiązywane z powodu pokwitania kwiatów przez owady, nie odnotowano samozapylenia. Owocem jest pudełko z nasionami, które ma owalny kształt.