Sos ostrygowy: korzyści, szkody, gotowanie, przepisy

Spisu treści:

Sos ostrygowy: korzyści, szkody, gotowanie, przepisy
Sos ostrygowy: korzyści, szkody, gotowanie, przepisy
Anonim

Charakterystyka sosu ostrygowego, receptury, wartość odżywcza oraz skład witaminowo-mineralny. Korzyści i szkody dla organizmu, zastosowanie w kuchni, historia przypraw.

Sos ostrygowy (lub olej) to produkt spożywczy stosowany jako zagęszczacz i wzmacniacz smaku. Kolor - ciemny, czerwonobrązowy; konsystencja - gęsta, lepka; tekstura - jednorodna; zapach - pikantny; smak jest słodki i słony, przypominający gęsty, bogaty bulion wołowy. Co ciekawe, złapanie rybiego zapachu jest trudne. Jest szeroko stosowany jako składnik potraw indochińskich.

Jak powstaje sos ostrygowy?

Robienie sosu ostrygowego
Robienie sosu ostrygowego

W dużych fabrykach proces wytwarzania sosu ostrygowego jest częściowo zautomatyzowany - zainstalowano linie produkcyjne, mali przedsiębiorcy używają automatycznych maszyn do pakowania, ale podczas gotowania ograniczają się do kadzi wolumetrycznych. Dla małych gospodarstw nie opłaca się kupować szybkowarów.

W celu przygotowania sosu ostrygowego surowe mięczaki są wysyłane do warsztatu, skąd są wylewane z klatek na stół roboczy. Z rękawów, na których są hodowane w sztucznych zbiornikach, są oddzielane ręcznie i sortowane według rozmiaru. Wlewa się do basenu, zmywa z węży. Pod wpływem strumienia wody surowiec trafia do jednostki wirówkowej wyposażonej w magnes. Ponadto duże mięczaki są suszone, zamrażane, pakowane i wysyłane do magazynu. Substandard jest używany jako półprodukt do żywności w puszkach, a sos ostrygowy jest produktem ubocznym w produkcji.

Muszle są gotowane, a następnie otwierane otwieraczami do puszek. Ciała mięczaków wlewa się do warnika, gdzie sprowadza się je do maksymalnego zagęszczenia - stanu ekstraktu. Następnie dodaje się glutaminian sodu. Lepka ciecz jest przenoszona do innego warsztatu, gdzie jest pakowana w postaci ekstraktu lub sosu ostrygowego. Jeśli planuje się zastosowanie w kuchni azjatyckiej, dodatkowymi składnikami są skrobia kukurydziana, sól, cukier i sos sojowy. W przypadku dostawy na eksport smak jest wzmocniony esencją z ostryg.

Jak zrobić własny sos ostrygowy:

  • Prosty przepis … Od 1 łyżki. l. cukier granulowany tworzy karmel: rozpuścić na patelni z kroplą wody i odparować. We wrzącym bulionie (0,5 l) rozcieńczyć ekstrakt ze skorupiaków, karmelizowany cukier i gotować przez 10 minut. Weź trochę gorącego płynu, ostudź, rozcieńcz 1,5 łyżki. l. skrobia (dowolna) i wlej na patelnię. Doprowadzić do zgęstnienia i wyłączyć.
  • Sos błyskawiczny … Mięczaki w puszkach są gotowane, natychmiast umieszczane we wrzącej wodzie, bez rozmrażania. Gdy skorupki są otwarte, mięso jest oddzielane i drobno siekane lub siekane blenderem. Do miski wlej 50 ml ciemnego sosu sojowego i 15 ml jasnego i gotuj na ogniu, aż zgęstnieje do pożądanej konsystencji.
  • Sos klasyczny … Ugotuj skorupiaki (0,45 kg z muszlami i 0,2 kg bez). Świeże lub puszkowane nie ma znaczenia. Mięso drobno posiekać. Posiekaj cebulę (40 g), czosnek (1 bol), natrzyj świeży korzeń imbiru (20 g). Na głębokiej patelni na maśle (80 g) usmażyć plastry: najpierw cebula i czosnek, a po 7 minutach imbir. Rozgrzej się przez 3 minuty. Rozłożyć mięso ze skorupiaków, po 5 g suszonego tymianku i bazylii, dodać 60 ml sosu sojowego, wymieszać 35 g mąki pszennej. Połącz pół szklanki bulionu mięsnego i taką samą ilość gęstej śmietany, wstrząśnij. Cienkim strumieniem wlać na patelnię, podgrzać natychmiast do wrzenia i ciągle mieszając stłumić płomień, pozostawić na 5 minut. Dodać ćwierć szklanki sosu sojowego i bulionu, w którym gotowano mięczaki, doprowadzić do zgęstnienia. Zdjąć z ognia, doprowadzić do jednorodnej konsystencji za pomocą miksera zanurzeniowego, w razie potrzeby ponownie odparować.

Domowy sos ostrygowy można wlać do wysterylizowanych słoików i przechowywać w chłodnym miejscu, ale nie dłużej niż 2 miesiące.

Aby się nie zatruć, warto zwrócić uwagę na poniższe zalecenia

  1. Niezależnie od tego, czy skorupiaki są świeże, czy mrożone, muszle należy bardzo dokładnie wypłukać, wycierając szczotką do naczyń. Wszystkie osady i płytka nazębna muszą zostać usunięte.
  2. Jeśli po 10 minutach gotowania klapki nie otworzą się, zlew należy wyrzucić. Oznacza to, że skorupiaki w środku zdechły, a jeśli je zjesz, możesz zostać zatruty.

Gotowy sos ostrygowy można kupić w dużych supermarketach lub działach przypraw. W Rosji opakowanie 150 ml kosztuje od 150 rubli, na Ukrainie - od 90 UAH. Przy wyborze należy zwrócić uwagę na etykietę. Nawet jeśli zamiast liter używane są hieroglify, data ważności powinna być czytelna.

Produkt wysokiej jakości zawiera tylko główne składniki i glutaminian sodu (E621). Stabilizator benzoesanu sodu (E211) można dodać do tanich opcji długoterminowego przechowywania. Konsystencja sosu ostrygowego musi być całkowicie jednorodna - jeśli płyn się rozwarstwia, należy wyrzucić zakup.

Skład i zawartość kalorii w sosie ostrygowym

Sos ostrygowy w sosie łódce
Sos ostrygowy w sosie łódce

Na zdjęciu sos ostrygowy

Produkt naturalny jest przygotowywany wyłącznie z gotowanych skorupiaków, a nie ekstraktów i ekstraktów, których surowcem są sztuczne aromaty. Wartość odżywcza jest niska, więc przyprawę można bezpiecznie wprowadzić do diety osób odchudzających się.

Zawartość kalorii w sosie ostrygowym wynosi 51 kcal na 100 g, z czego

  • Białka - 1,4 g;
  • Tłuszcz - 0,3 g;
  • Węglowodany - 10,9 g;
  • Błonnik pokarmowy - 0,3 g;
  • Popiół - 7,5g.

Witaminy na 100 g

  • Witamina B1, tiamina - 0,01 mg;
  • witamina B2, ryboflawina - 0,124 mg;
  • witamina B4, cholina - 3,5 mg;
  • Witamina B5, kwas pantotenowy - 0,016 mg;
  • Witamina B6, pirydoksyna - 0,016 mg;
  • Witamina B9, folian - 15 mcg;
  • Witamina B12, kobalamina - 0,41 mcg;
  • Witamina C, kwas askorbinowy - 0,1 mg;
  • Witamina PP - 1,474 mg.

Makroelementy na 100 g

  • potas, K - 54 mg;
  • wapń, Ca - 32 mg;
  • Magnez, Mg - 4 mg;
  • Sód Na - 2733 mg;
  • Fosfor, P - 22 mg.

Mikroelementy na 100 g

  • Żelazo, Fe - 0,18 mg;
  • mangan, Mn - 0,053 mg;
  • Miedź, Cu - 147 mcg;
  • selen, Se - 4,4 μg;
  • Cynk, Zn - 0,09 mg.

Sos ostrygowy zawiera kwasy organiczne, przyswajalne węglowodany, pektyny, sterole, skrobię, aminokwasy, tłuszcze wielonienasycone i jednonienasycone. Zawiera składniki przyspieszające metabolizm i zapobiegające odkładaniu się złogów cholesterolu – omega-6 i omega-9.

Przed wprowadzeniem do diety nowej przyprawy należy ocenić korzyści i szkody sosu ostrygowego dla organizmu, w jaki sposób może zmienić już znane smaki. Nie należy gonić za taniością: jeśli koszt jest niski, najprawdopodobniej w skład wchodzą produkty GMO, które nadają pożądaną konsystencję, smak i aromat.

Korzyści zdrowotne sosu ostrygowego

Sos ostrygowy w sosie z cytryną
Sos ostrygowy w sosie z cytryną

Specjaliści kulinarni Wietnamu i Kambodży starają się wprowadzić przyprawy do wszystkich potraw: w każdym razie podobne zdanie mają turyści odwiedzający te kraje. W Chinach zastosowanie jest ograniczone, jednak w tym kraju doceniono jego dobroczynne działanie.

Korzyści z sosu ostrygowego:

  1. Zwiększa apetyt, stymuluje produkcję enzymów odpowiedzialnych za trawienie. Przyspiesza trawienie, zapobiega pojawianiu się procesów zastoju w jelitach.
  2. Przyspiesza procesy metaboliczne i wchłanianie składników odżywczych do krwiobiegu.
  3. Poprawia nastrój, pomaga wyjść ze stresu i uniknąć depresji w sytuacji emocjonalnej niestabilności.
  4. Przyspiesza przewodzenie impulsów, stymuluje funkcje pamięci i zwiększa szybkość reakcji.
  5. Pomaga wątrobie radzić sobie ze stresem związanym z jedzeniem i alkoholem.
  6. Zwiększa ogólny ton ciała.

Uważa się, że mieszkańcy Indochin swoją dużą kreatywność i zdolność do wytrzymywania trudności zawdzięczają sosowi ostrygowemu. Rzeczywiście, jak wszystkie pyszne potrawy, stymuluje produkcję hormonów szczęścia – serotoniny i noradrenaliny.

Odwiedzający kraje azjatyckie są zaskoczeni, że nawet ludzie na granicy ubóstwa mają własne zęby. Pikantne przyprawy pomagają je zachować. Przy regularnym stosowaniu zwiększa się wydzielanie śliny, co oznacza zahamowanie aktywności bakterii chorobotwórczych, które niszczą szkliwo zębów i uszkadzają miazgę.

Zalecana: